ΑΠΟΕΛ: Με «κομμένα» τα φτερά ζορίζεται να επιτεθεί

Ο ΑΠΟΕΛ αποδίδει καλύτερα όταν αμύνεται παρά όταν έχει ν' αντιμετωπίσει κλειστές άμυνες. Η πρόκριση της ομάδας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λίγκ ήρθε, κυρίως, χάρη στην ανασταλτική ικανότητα της ομάδας με μόλις ένα γκολ παθητικό σε έξι αγώνες.
 
Η Νέα Σαλαμίνα αποδείχθηκε στο ματς με τη Δόξα ότι διανύει περίοδο κρίσης και δεν αποτελεί σοβαρό κριτήριο. Στους αγώνες με Ανόρθωση και Άρη ο ΑΠΟΕΛ φανέρωσε την αδυναμία του να διασπάσει μαζικές άμυνες. Σε σύνολο 180' ζήτημα αν έκανε 4-5 τελικές εντός εστίας. Περισσότερο αναλώθηκε σε δίχως ουσία κατοχή της μπάλας, χωρίς να έχει τον τρόπο να ξεκλειδώσει τις άμυνες του αντιπάλου. Μάλιστα, οι πλείστες φάσεις που έκανε εντός εστίας των αντιπάλων ήταν από στημένες μπάλες.
 
Το πρόβλημα του ΑΠΟΕΛ είναι ότι πλην του Αλωνεύτη δεν υπήρχε στο Τσίρειο άλλος εξτρέμ που να μπορεί να παίξει στο ένας εναντίων ενός. Χθες, ούτε ο Αλωνεύτης το έκανε και ο ΑΠΟΕΛ ήταν προβλέψιμος, «άχρωμος» και αργός.
 
Ο ΑΠΟΕΛ θα δυσκολεύεται απέναντι σε ομάδες που αμύνονται σωστά γιατί:
1) τα ακραία του μπακ είναι ποδοσφαιριστές με αμυντικά χαρίσματα
2) οι εξτρέμ δεν πατάνε περιοχή και
3) ο επιτελικός μέσος (Εμπεσίλιο) ξεχώρισε σε ανοικτό γήπεδο αλλά σπάνια σκοράρει και σε κλειστούς χώρους δείχνει να μην έχει την έξυπνη κάθετη πάσα.
 
Συμπερασματικά, ο ΑΠΟΕΛ χρειάζεται όσο τίποτα την επιστροφή του Εφραίμ. Ο Σόουζα όταν πάρει παιχνίδια θα βοηθήσει, ενώ όσο επιμένει ο Δώνης να στέλνει στα άκρα τον Ζαχίντ τόσο θα χάνει "πόντους" ο Πακιστανός.
 
Υ.Γ. Η επιμονή του Δώνη να αγνοεί τους Μακρή και Μηνά Αντωνίου ακόμα και σ' ένα παιχνίδι που ο ΑΠΟΕΛ δεν είχε λύσεις επιθετικά και η επιλογή του να προτιμήσει τον Βινίσιους ως τρίτη αλλαγή είναι πέραν κάθε ποδοσφαιρικής λογικής.