Ομόνοια: Με την ψυχή (και τη δικαιολογία…) στο στόμα

Από το ξεκίνημα της περιόδου η Ομόνοια κινείται αγωνιστικά σε δίμηνους κύκλους. Από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο (σ.σ. από 21 Ιουλίου ως 20 Αυγούστου δεν είχε επίσημες υποχρεώσεις) δεν βλεπόταν, από αρχές Οκτωβρίου μέχρι τέλη Νοεμβρίου ήταν χάρμα ιδέσθαι, ενώ από το έμπα του Δεκέμβρη η πτώση στην απόδοση είναι εμφανής.
Η διαφορά είναι πως το καλοκαίρι υπήρχαν άλλοθι (σ.σ. στελέχωση ρόστερ, χρόνος προσαρμογής των νεοφερμένων, αφομοίωση της φιλοσοφίας του καινούργιου προπονητή, αναζήτηση κατάλληλου συστήματος), τώρα απλώς προβάλλονται δικαιολογίες.
Η διαιτησία, η κόπωση, η ποιότητα του αντιπάλου, ο προπονητής: το «τριφύλλι» εσχάτως (μοιάζει να) πορεύεται με την ψυχή -και τη δικαιολογία- στο στόμα. Καταφανώς, με αυτόν τον τρόπο, δουλειά και προκοπή δεν γίνονται.
Η πιο ωφέλιμη (αλλά συνάμα δύσκολη και οδυνηρή) προσέγγιση θα ήταν το θαρρετό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το θέμα είναι αμιγώς αγωνιστικό. Η Ομόνοια έχει μια επιρρεπή στο λάθος (και στο αντίπαλο γκολ) άμυνα, διότι στερείται τον αυθεντικό στόπερ-ηγέτη. Βύντρα και Καρλίτος δεν είναι αυθεντικοί στόπερ, Όρσουλιτς και Νασιμέντο δεν είναι ηγέτες.
Αν ο ρόμβος στο 4-4-2 δουλεύει στην εντέλεια και το επιθετικό δίδυμο σκοράρει αθρόα, το πρόβλημα στα μετόπισθεν καλύπτεται. Αν όμως παίκτες-κλειδιά (Κατελάρης, Τουρέ, Κλέιτον, Ντάρμπισαϊαρ) απουσιάζουν ή δεν τραβούν αγωνιστικά (όπως κατά περιόδους είναι αναπόφευκτο να συμβεί), τότε οι «πράσινοι» ζορίζονται, διότι δεν έχουν ούτε ποιοτικές εναλλακτικές ούτε επαρκείς για την υποστήριξη άλλου συστήματος.
Ακόμη και μια διαφορετική διαχείριση εκ μέρους του Κάρβερ απλώς θα μετρίαζε τις συνέπειες του προβλήματος. Η εξάλειψή του, ωστόσο, περνά υποχρεωτικά μέσα από την ενίσχυση. Αν οι Αζίζ και Μπρέιφελντ ανταποκριθούν στις προσδοκίες των ιθυνόντων, στο κέντρο θα υπάρχει -μετά την επιστροφή και του Τουρέ από το Κόπα Άφρικα- ο απαραίτητος αριθμός λύσεων.
Απομένει η απόκτηση ενός ποιοτικότατου κεντρικού αμυντικού. Ότι η πλέον αναγκαία προσθήκη, αυτή που πρώτη απ’ όλες είχε φανεί πως έπρεπε να γίνει, αφέθηκε ως τελευταία προτεραιότητα, ασφαλώς ξενίζει. Αλλά αν γίνει, έστω και αργά, η κατάλληλη επιλογή και η Ομόνοια ρολάρει (σταθερά υψηλή απόδοση), ελάχιστοι θα το θυμούνται ή θα το κρατήσουν μανιάτικο.
Αν όμως περάσει και δεύτερη μεταγραφική περίοδο δίχως ενίσχυση στη συγκεκριμένη θέση και το «τριφύλλι» συνεχίσει να δέχεται εύκολα γκολ και να έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, είναι η πρώτη μομφή που θα αποδοθεί στους επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος.