Όταν οι οργανωμένοι οπαδοί τα έβαλαν με τις διοικήσεις (pics+vid)

08:24 - 16 Νοεμβρίου 2016

Με αφορμή την κόντρα που ξέσπασε μεταξύ των οργανωμένων οπαδών του Απόλλωνα και της διοίκησης των «γαλάζιων» ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ καταγράφει τις σημαντικότερες περιπτώσεις που οπαδοί των κυπριακών ομάδων τα έβαλαν ανοικτά με τις ηγεσίες των σωματείων που υποστηρίζουν και σε μερικές εξ αυτών τους ώθησαν μέχρι και σε παραίτηση.
 
Δεν είναι η πρώτη φορά που η «οικογένεια» του Απόλλωνα διχάζεται. Τον Αύγουστο του 2008 σε αγώνα με την Εκράνας στο «Τσίρειο» για το Κύπελλο Κυπελλούχων με το σκορ στο 0-2 για τους Λιθουανούς (στο πρώτο παιχνίδι ο Απόλλωνας είχε κερδίσει με 2-1 εκτός έδρας) κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου οπαδοί της λεμεσιανής ομάδας επιτέθηκαν φραστικά στον τότε πρόεδρο του Απόλλωνα, Ντίμη Κίρζη.

ΤΑ «ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ» ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
Βρισκόμενος στην προεδρία της Ομόνοιας από το 2000, ο Δώρος Σεραφείμ σχεδόν εκδιώχθηκε στις αρχές του 2008, μόλις έναν μήνα πριν τις προεδρικές εκλογές της 17ης Φεβρουαρίου. Ήταν οι πρώτες –και μοναδικές, έως σήμερα- που ανέδειξαν ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν πολιτικό που προερχόταν από το ΑΚΕΛ. Λέγεται ότι η εμπλοκή του ίδιου του Δημήτρη Χριστόφια ήταν καταλυτική για την καρατόμηση του Σεραφείμ, κίνηση που (είναι σχεδόν βέβαιο πως) ενίσχυσε τα εκλογικά ποσοστά του τότε Γενικού Γραμματέα του κόμματος της αριστεράς, με ψήφους καθοριστικούς για την έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης, καθώς το εισιτήριο για τον β’ γύρο κρίθηκε για λιγότερες από 7.000 ψήφους.
Ο Σεραφείμ θεωρείτο και πετυχημένος πρόεδρος της Ομόνοιας, αφού συνέδεσε το όνομά του με τα πρωταθλήματα που κέρδισε η «ομάδα του λαού» το 2001 και το 2003, τα πρώτα μετά από τον τίτλο του 1993. Εκείνη η οκταετία ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που η Ομόνοια έμεινε χωρίς πρωτάθλημα, από την ένταξή της στην ΚΟΠ το 1953.


Κόντρα από το 2005
Οι αποτυχίες που ακολούθησαν, το αναχρονιστικό μοντέλο διοίκησης, οι ανεκπλήρωτες μεταγραφικές υποσχέσεις και οι φρούδες ελπίδες που καλλιεργήθηκαν στο θέμα ανέγερσης ιδιόκτητου γηπέδου στις Χαλεπιανές, είχαν ως αποτέλεσμα ο Δώρος Σεραφείμ να πέσει σε δυσμένεια από τον κόσμο, ιδιαίτερα τους οργανωμένους, οι οποίοι με αφορμή τη διαφαινόμενη αποτυχία στο πρωτάθλημα της περιόδου 2007-08, στράφηκαν εναντίον του προέδρου, προσωπικά. Η κόντρα των οργανωμένων με τον Δώρο Σεραφείμ κρατούσε από την περίοδο 2004-05, καθώς τον Ιανουάριο του 2005 σηκώθηκαν πανό κατά του προέδρου.


Στα μέσα Νοεμβρίου του 2007 η Θύρα 9 ασκεί κριτική στη διοίκηση μέσω ανακοίνωσης, ενώ η πρώτη αντίδραση ήρθε στον αγώνα Κυπέλλου της 28ης Νοεμβρίου, όταν οι οργανωμένοι παρακολούθησαν… βουβοί το παιχνίδι κόντρα στον Απόλλωνα, παίρνοντας θέση στα… ορεινά της βόρειας εξέδρας του ΓΣΠ και αφήνοντας επιδεικτικά άδειες τις κάτω σειρές καθισμάτων. Την επόμενη μέρα η Θύρα 9 εξέδωσε ανακοίνωση ζητώντας την παραίτηση της διοίκησης, ενώ στο εντός έδρας παιχνίδι της 1ης Δεκεμβρίου σημειώθηκαν και μικροεπεισόδια με τραυματισμούς, στις διαμαρτυρίες κατά του προέδρου. «Θα φύγουμε όταν κρίνουμε ότι αποχώρηση μας δεν θα κάνει ζημιά στην ομάδα» ήταν η απάντηση Σεραφείμ μια ημέρα μετά, ενώ πριν το ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ, στις 8 Δεκεμβρίου 2007, η Θύρα 9 οργάνωσε συλλαλητήριο έξω από το ΓΣΠ,  με τρία βασικά αιτήματα (τυπωμένα σε φυλλάδιο, μοιράζονταν στον κόσμο): παραίτηση της διοίκησης, αλλαγή του τρόπου εγγραφής μελών και καταρτισμός ομάδας που θα υποβάλει εισηγήσεις για θεσμικές αλλαγές στο σωματείο. Κεντρικά συνθήματα ήταν «Λευτεριά στην Ομόνοια» και το ευφάνταστο «Άη Βασίλη, Αυτά τα Χριστούγεννα δεν θέλω… Δώρο».


Αλλαγή σκυτάλης
Με κύριο μέσο έκφρασης το διαδίκτυο η Θύρα 9, με την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του κόσμου της Ομόνοιας, κατάφερε να ακουστεί στα υψηλά δώματα του ΑΚΕΛ και να πείσει την τότε ηγεσία του κόμματος πως η συνέχιση της προεδρίας Σεραφείμ θα ήταν επιζήμια για την Ομόνοια, αλλά κυρίως για την προεκλογική εκστρατεία του Δημήτρη Χριστόφια, που τότε βρισκόταν στο απόγειό της. Τελικώς ο Σεραφείμ αναγκάστηκε σε παραίτηση στις 9 Ιανουαρίου 2008, «λόγω προσωπικών δυσκολιών και της φάσης που περνά το σωματείο σήμερα», όπως είπε, με την Ομόνοια να πορεύεται με προσωρινό πρόεδρο μέχρι την εκλογική Γενική Συνέλευση της 26ης Μαρτίου, που ανέδειξε πρόεδρο τον Μιλτιάδη Νεοφύτου, επιστήθιο φίλο του Δημήτρη Χριστόφια τότε. 

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΕΛ  

Επικρίσεις από τους οργανωμένους, αντιπολιτευτικές τάσεις, αποδόμηση και απομόνωση της διοίκησης Πετρίδη, δριμεία κριτική του κόσμου. Δεν περιγράφουμε τη σημερινή κατάσταση στον ΑΠΟΕΛ, αλλά αυτό που ίσχυε πριν ακριβώς δέκα χρόνια. Ήταν και τότε πρόεδρος της ποδοσφαιρικής Εταιρείας ο Πρόδρομος Πετρίδης, όταν μερικές μέρες πριν τα Χριστούγεννα, οι γνωστοί… άγνωστοι μπούκαραν νύκτα στον Αρχάγγελο και έγραψαν συνθήματα εναντίον του. Η πρώτη προεδρική θητεία του Πετρίδη λάμβανε τέλος έξι μήνες αργότερα, μετά από εισβολή οργανωμένων οπαδών στο προπονητικό κέντρο - έπεσε και ξύλο. Φυσικά ο Πρόδρομος Πετρίδης δεν ήταν ο μοναδικός που βρέθηκε στη θέση αυτή. Από τα μέσα των 70s έως σήμερα, σχεδόν κάθε πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ έχει να παλέψει με εσωτερικές έριδες.


Άντεξαν ένα χρόνο
Ο Φοίβος Ερωτοκρίτου παραιτήθηκε αρχικά τον Ιανουάριο του 2013, για να αποχωρήσει οριστικά στα τέλη της ίδιας χρονιάς, όταν στον ορίζοντα φάνηκε ο ισχυρός διοικητικός συνδυασμός, υπό τον Πετρίδη. Ο Ερωτοκρίτου είχε ν’ αντιμετωπίσει τους οργανωμένους, κυρίως στον τελευταίο χρόνο της θητείας του, δεχόμενος και ισχυρά πυρά από τον τότε πρόεδρο του Σωματείου Χριστόφορο Ποταμίτη, ο οποίος και σήμερα έχει έντονη άποψη για τα κοινά του συλλόγου (με ανοικτή επιστολή, μεσοβδόμαδα, προειδοποίησε τους διοικούντες πως «το πάρτι σας τελείωσε»).

Άνδρες της ΜΜΑΔ φρουρούν την πολυκατοικία στον τρίτο όροφο της οποίας συνεδρίαζε η διοίκηση Ερωτοκρίτου, λίγο πριν παραιτηθεί. Έξω είχαν μαζευτεί οπαδοί

Ο προκάτοχος του Ερωτοκρίτου, Κυριάκος Ζιβανάρης, δεν είχε καλύτερη μοίρα. Δέχθηκε την κριτική του ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ για περίπου έναν χρόνο. Η φθορά άρχισε μετά τον αποκλεισμό από την Μπάτε το 2007, με την αντίστροφη μέτρηση να ξεκινάει το φθινόπωρο, όταν υποστήριξε τον Μαρίνο Ουζουνίδη σε μια κόντρα του με τους οργανωμένους. Υπό το βάρος και σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, ο Ζιβανάρης αποχώρησε το 2008.

Παρασκήνιο
Πριν τον Πετρίδη (2001-2006) στο πηδάλιο του ΑΠΟΕΛ βρέθηκε ο Χάρης Παπαναστασίου, συνεχιστής του Δ.Σ. του Κρις Τριανταφυλλίδη, ο οποίος είχε παραιτηθεί τον Νοέμβριο του 2000. Ο Παπαναστασίου δεν πήγε άσχημα αγωνιστικά, υπό τις συνθήκες της εποχής, έτσι ήθελε να συνεχίσει και μετά το καλοκαίρι του 2001. Υπήρξε τότε έντονο παρασκήνιο ώστε να αποσυρθεί, πριν τελικά υποβάλει υποψηφιότητα –κυριολεκτικά την υστάτη- ο συνδυασμός Πετρίδη, που αποτελείτο από ηχηρά ονόματα όπως Αντώνης Μιχαηλίδης, Κ. Ζιβανάρης, Χάρης Φωτίου, Χάρης Λοϊζίδης, Βάσος Ηλιάδης και Κυριάκος Κυριάκου «Success».
 
Ο Τριανταφυλλίδης ήταν πρόεδρος της Εταιρείας από το καλοκαίρι του ‘98, θέση για την οποία ενδιαφέρθηκε έναν χρόνο πιο πριν (με την ίδρυση της Εταιρείας). Έμεινε πρόεδρος μέχρι το φθινόπωρο του 2000. Από το καλοκαίρι του ίδιου έτους οι οργανωμένοι απαιτούσαν την αποχώρησή του, θεωρώντας τον ανεπαρκή, φτάνοντας σε σημείο να μπουκάρουν και να διακόπτουν συνεδρίες του Δ.Σ. ή να απέχουν από αγώνες. Τα οικονομικά προβλήματα ήταν σημαντικό εμπόδιο για τη διοίκηση Τριανταφυλλίδη, καθώς οι 600.000 λίρες που μαζεύτηκαν το 1997 με την ίδρυση της Εταιρείας, σπαταλήθηκαν από τη διοίκηση Μιχαλάκη Ιωαννίδη, ο οποίος παραιτήθηκε μετά από έναν χρόνο θητείας, κάνοντας λόγο για «λάσπη και βρωμιά».
 
Ιωαννίδης και Τριανταφυλλίδης ήταν οι πρωταγωνιστές στη δεκαετία του ’90. Ο πρώτος ήταν στο πηδάλιο τη διετία 1992-94 και ο δεύτερος 1994-96. Ο Ιωαννίδης δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα συμπαθής στην εξέδρα. Το γυαλί ράγισε το ‘93 με την απομάκρυνση του προπονητή Γκμοχ και κατόπιν με την αποχώρηση των Σέρβων Σάμπουριτς – Γκόγκιτς. Τη σεζόν 1993-94 η εξέδρα έβριζε τον πρόεδρο, του έριχναν αντικείμενα, τον προπηλάκισαν, πριν παραδώσει τη σκυτάλη στον Τριανταφυλλίδη, που πέτυχε αγωνιστικά, όμως οικονομικά ο ΑΠΟΕΛ ήταν σε πολύ δύσκολη θέση μετά το νταμπλ του ’96.
Δημοσίευμα το 1974 για τη παραίτηση της διοίκησης Μ. Ζιβανάρη


Από τα 70s
Ιστορικά, η πρώτη μεγάλη διοικητική αναταραχή σημειώθηκε το 1974. Η τότε διοίκηση Μιχαλάκη Ζιβανάρη (πρόεδρος από το ‘71) χρεώθηκε ένα τηλεγράφημα προς την πραξικοπηματική Κυβέρνηση, το οποίο εμφάνιζε ως αποστολέα τον ΑΠΟΕΛ – αργότερα η Γ. Συνέλευση απεφάνθη ότι το τηλεγράφημα εστάλη από άτομο ξένο προς το Σωματείο. Ο διοίκηση Ζιβανάρη υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω διάσπασης (προηγήθηκαν παραιτήσεις τριών μελών της), με τον Κίκη Λαζαρίδη να αναλαμβάνει έως το καλοκαίρι του ‘75 όταν έγιναν εκλογές, με τον Ιάκωβο Φιλίππου να παίρνει 194 ψήφους και τον Μ. Ζιβανάρη 152. Ο Φιλίππου έμεινε πρόεδρος μέχρι το ‘83, για να συνεχίσει ο Ζιβανάρης (έως το 1988). Ακολούθησε η τριετία Ανδρέα Παπαέλληνα (1988-91), ο οποίος φεύγοντας μίλησε ευθέως για άτομα που μέσω της κριτικής τους υπέσκαψαν τη διοίκηση.

Στιγμιότυπο από εκλογική αναμέτρηση στον ΑΠΟΕΛ το 1985. Τότε οι εκλογικές αναμετρήσεις ήταν πραγματικό ντέρμπι

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ
Με εμπόλεμη ζώνη έμοιαζε κατά διαστήματα την τελευταία οκταετία η Ανόρθωση. Ο Φεβρουάριος του 2014 ήταν από τους πιο θερμούς μήνες στην ιστορία του σωματείου, καθώς στιγματίστηκε από καταλήψεις των οργανωμένων οπαδών στα γραφεία της ομάδας και διαδηλώσεις κατά της σύστασης ποδοσφαιρικής εταιρίας. Ο Χρίστος Πουλλαΐδης βρέθηκε μια ανάσα από την παραίτηση μετά το αρχικό «όχι» των μελών στη γενική συνέλευση που συγκλήθηκε για να τεθεί προς ψήφιση η πρόταση για σύσταση εταιρείας.


Τα Νοεμβριανά του 2008 και η αποτυχία των διοικήσεων που ανέλαβαν τις τύχες του σωματείου εντεύθεν να οδηγήσουν την Ανόρθωση στον δρόμο των επιτυχιών, έκανε τους φίλους της «Κυρίας» να αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τον Χρίστο Πουλλαΐδη.

Ο ισχυρός άνδρας της Ανόρθωσης χαρακτηρίστηκε ως «πιόνι» του πρώην πρόεδρου Σάββα Κάκου, ενώ η πρότασή του για σύσταση ποδοσφαιρικής εταιρείας στις 24 Δεκεμβρίου 2013 έσκασε σαν απειλητική βόμβα στα αφτιά των υποστηρικτών της ομάδας. Οι οπαδοί της κυανόλευκων τάχθηκαν φανατικά ενάντια σε αυτό το ενδεχόμενο, ενώ βρήκαν συμμάχους πρώην διοικητικούς παράγοντες.
 
Καταλήψεις και διαδηλώσεις                                                       
Όσο πλησίαζε η 20ή Φεβρουαρίου 2014, ημέρα που θα τίθετο προς ψήφιση η πρόταση για σύσταση ποδοσφαιρικής εταιρείας, οι «εχθροί» της ιδέας φούντωναν τις εκδηλώσεις τους. Στις 5 Φεβρουαρίου πριν από το ματς με τον ΑΠΟΕΛ στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», πέραν των 400 οπαδών της Ανόρθωσης πραγματοποίησαν ειρηνικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας. Οι φίλοι της «Κυρίας» φώναξαν συνθήματα κατά της σύστασης εταιρείας, και αργότερα στο γήπεδο εμφάνισαν πανό με μηνύματα όπως «Λευτεριά στο Φοίνικα», «Πέντε χρόνια ψέματα και κοροϊδία, έφτασε η ώρα για την τιμωρία», «Αντώνη Παπαδόπουλε τα παιδιά σου ξύπνησαν» και


«Φέρτε πίσω τα κλεμμένα».
Το αποκορύφωμα των αντιδράσεων ήρθε λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Φεβρουαρίου. Μερίδα οργανωμένων οπαδών έκανε κατάληψη στα γραφεία της Ανόρθωσης, ζητώντας την παραίτηση σύσσωμου του διοικητικού συμβουλίου, του έμμισθου προσωπικού, την αποχώρηση του Ανδρέα Σάντη από τη θέση του εκπροσώπου της ομάδας στην ΚΟΠ, την ακύρωση της γενικής συνέλευσης της 20ής Φεβρουαρίου αλλά και την προκήρυξη νέας εκλογικής γενικής συνέλευσης. Σε ανακοίνωσή τους μάλιστα δηλώνουν ανυποχώρητοι: «Αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει συμβιβασμός. Η Ανόρθωσις δεν σας αντέχει άλλο. Φύγετε τώρα! Τα όποια πλάνα για εταιρεία είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, όσο έχετε εσείς λόγο στα διοικητικά του Συλλόγου. Έξω!».
 
ΟΙ ΒΡΙΣΙΕΣ ΣΕ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΓΙΑΠΑ
Η θητεία του Ανδρέα Σοφοκλέους στην ηγεσία της ΑΕΛ δεν ήταν πάντοτε στρωμένη με ροδοπέταλα. Ο πρόεδρος της ΑΕΛ αποδοκιμάστηκε έντονα μετά τον χαμένο τελικό του 2015 με τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΖ (4-2), ενώ τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς μετά την εντός έδρας ήττα από τη Δόξα οπαδοί των «γαλαζοκιτρίνων» προπηλάκισαν και κτύπησαν το… δεξί χέρι του προέδρου της ΑΕΛ, Ανδρέα Γιάπα.
 
 
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22