Ο Σαντός αξίζει τον τίτλο του MVP όσο κανένας

Έχουν να λένε πως ο έξυπνος παραδέχεται, ο πονηρός δικαιολογείται και ο βλάκας επιμένει. Ένας από τους λόγους που η Πορτογαλία πήρε το EURO ήταν η ικανότητα του προπονητή της να διορθώνει τα λάθη του ή μάλλον να αναπροσαρμόζει το σχήμα του. Δεν υπάρχει προπονητής που να παρέμβηκε πιο πολύ στην ομάδα του στη διάρκεια του EURO γι αυτό και ο Φερνάντο Σάντος αξίζει δικαιωματικά και όσο κανένας τον τίτλο του MVP της διοργάνωσης.
Τ’ άλλαξε όλα
Στην πρεμιέρα με την Ισλανδία (1-1) ο Σάντος ξεκίνησε με τον γερασμένο Ρικάρντο Καρβάλιο στο κέντρο άμυνας, όμως σύντομα είδε πως ιδανικός παρτενέρ για τον Πέπε ήταν ο Φοντέ. Ο Ρ. Καρβάλιο δεν έπαιξε ούτε όταν ο Πέπε ήταν τιμωρημένος – προτιμήθηκε ο Άλβες. Δεξιά ξεκίνησε ο Βιεϊρίνια, όμως χρειαζόταν ένας πλάγιος που το μυαλό του θα είναι πρώτα στην άμυνα: έτσι προέκυψε ο Σεντρίκ.
Ο Σάντες, καλύτερος νέος παίκτης του τουρνουά, ήταν αρχικά στον πάγκο. Μπήκε αλλαγή στα πρώτο ματς και στα νοκ άουτ ήταν βασικός. Ο Σάντος καθιέρωσε επίσης στην πορεία τον κεντρικό κόφτη, έναν πέμπτο μπακ στην ουσία, που ήταν ο Γουίλιαμ Καρβάλιο. 
 
Πρώτα η άμυνα
Οι Πορτογάλοι κατάλαβαν νωρίς πως ούτε ο Ρονάλντο, ούτε ο Νάνι, ούτε κάποιος άλλος μπορούσε να τους αλλάξει τη μοίρα στη διοργάνωση, με το ταξίδι στη Γαλλία να φαντάζει σύντομο μετά το 1-1 και το 0-0 με την αδύναμη Αυστρία. Έτσι, επένδυσαν στην άμυνα. Ενώ στους Ομίλους ήταν μια ομάδα που έφτιαχνε φάσεις με το τσουβάλι, αλλά δυσκολευόταν στο γκολ, στα νοκ άουτ παρουσιάστηκε εντελώς διαφορετική.
Έντερ, ο άσος στο μανίκι
Ο Έντερ, που μαζί με τον Πατρίσιο και το δεξί του δοκάρι έκριναν τον τελικό, πριν από αυτό είχε παίξει μόνο 15 λεπτά, 7 λεπτά στο πρώτο ματς και 8 στο  δεύτερο. Πιθανότατα ο Έντερ να μην είχε μπει ποτέ στον τελικό, εάν δεν ήταν τραυματίας ο Ρονάλντο. Κι όμως, η παρουσία του έδωσε μέτρα στην Πορτογαλία και απελευθέρωσε τον Νάνι, που έγινε πιο δημιουργικός. Πονηρά πήρε το φάουλ από το οποίο ο Ράφαελ Γκερέιρο σημάδεψε το δοκάρι, ενώ αμέσως μετά σκόραρε.
Εδώ ο Σάντος ρίσκαρε να κάνει και την τρίτη αλλαγή στο 79’ και να παίξει 4-3-3 με Κουαρέσμα – Νάνι – Έντερ. Και δικαιώθηκε, γιατί τις πιο πολλές φορές η τύχη είναι με τους τολμηρούς.
Ο Έντερ ξεκίνησε τη σεζόν στη Σουόνσι, απ’ όπου έφυγε άσφαιρος τον Γενάρη για τη Λιλ, με την οποία σκόραρε έξι γκολ,  ενώ έβαλε και δύο με την Εθνική, στα τρία τελευταία φιλικά προετοιμασίας.
 
Πιο φρέσκοι
Το ροτέισον, που είτε κατ’ ανάγκη, είτε από επιλογή έκανε ο Σάντος, είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα του –ειδικά οι χαφ- να είναι πιο φρέσκια στο τελευταίο παιχνίδι: γενικά οι Πορτογάλοι δεν είναι από τους πιο καταπονημένους παίκτες φέτος, (ανεπιθύμητη) πρωτιά που κατείχαν οι Γάλλοι. Η Πορτογαλία δεν έπαιξε ποτέ δεύτερο αγώνες με τους ίδιους χαφ…
Η συνδρομή της τύχης
Μην παραγνωρίζουμε τη σημασία της διαδρομής που (άθελά τους) ακολούθησαν οι Πορτογάλοι. Τερματίζοντας τρίτοι στον όμιλό τους, βρήκαν στα νοκ άουτ Κροατία, Πολωνία και Ουαλία. Δεν μπορεί κανένας να μου βγάλει από το μυαλό ότι στην αντίπερα όχθη αλληλοεξοντώθηκαν, αφού οι Γάλλοι έβγαλαν τους Γερμανούς, που κέρδισαν τους Ιταλούς που είχαν αποκλείσει τους Ισπανούς: κανένας δεν κέρδισε δύο σερί «ντέρμπι».
 
Μόνο μια νίκη στο 90λεπτο
Η Πορτογαλία κέρδισε το EURO αήττητη μεν, αλλά με μόλις μια νίκη στο 90λεπτο, δύο στην παράταση, μια πρόκριση στα πέναλτι και τρεις ισοπαλίες (στον όμιλο). Μην ξεχνάμε την μεγάλη συμβολή της τύχης. Σαν να της χρώσταγε κάτι από τον επεισοδιακό ημιτελικό με τους Γάλλους στις Βρυξέλλες το 2000 ή την εθνική τραγωδία της Λισαβόνας το 2004, η τύχη δεν την εγκατέλειψε ποτέ: από το δοκάρι του Πέρισιτς στην παράταση με τους Κροάτες στους «16» - αμέσως μετά σκόραρε ο Κουαρέσμα- μέχρι το δοκάρι του Ζινιάκ στις καθυστερήσεις του τελικού.
Ο τραυματισμός του Ρονάλντο
Μεταξύ μας, «τύχη» μπορεί να ήταν και ο τραυματισμός του Ρονάλντο. Η απώλεια του ηγέτη όχι απλά συσπείρωσε ατσάλωσε τους συμπαίκτες τους, κάνοντάς τους να παίζουν και γι αυτόν, τους έκανε πιο ομάδα καθώς δεν υπήρχε η ανάγκη να πάει η μπάλα στον άσο της Ρεάλ και άνοιξε χώρο για τον Έντερ. Στη σύντομη θητεία του ως… βοηθός, ο CR7 απέδειξε πόσο μεγάλο είναι το αίσθημα ευθύνης που κουβαλάει, ότι είναι ο ηγέτης του έθνους και πως η τεράστια θέλησή του, μαζί με τα βεβαρημένα του πόδια, ήταν οι λόγοι που δεν μπόρεσε να κάνει τη μεγάλη διαφορά που ήθελε – βεβαίως τον ημιτελικό τον «καθάρισε» - κάνοντάς τον πολλές φορές μη ωφέλιμο για την ομάδα του.
 
Εν κατακλείδι, η Πορτογαλία κέρδισε το EURO γιατί είχε έναν προπονητή που δεν έπαψε λεπτό να αναζητάει λύσεις και να προσαρμόζεται, ήταν ομάδα του προπονητή και δεν εξαρτάτο ούτε καν απ’ αυτόν τον Ρονάλντο (έπαιξε 95 λεπτά χωρίς αυτόν στον τελικό), ακολούθησε μια τακτική που αποδίδει σε μεγάλες διοργανώσεις και είχε την τύχη με το μέρος της.