Κάνε το «Μανιταράς Αρένα» να μείνεις στην ιστορία

Ακούς τους φίλους του ΑΠΟΕΛ να ζητούν την κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ με συνθήματα, κορεό και το παράδοξο είναι πως, πλέον, δεν το θεωρείς αστείο.
 
Δεν το λένε για πλάκα, σοβαρολογούν. Τους το επέτρεψε η ομάδα τους να το κάνουν με τις παρουσίες της τα τελευταία οκτώ χρόνια στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
 
Και όταν ρωτήθηκε ο Πρόδρομος Πετρίδης για την απαίτηση των οπαδών του ΑΠΟΕΛ απάντησε με χαμόγελο: «Δεν είμαστε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά ελπίζουμε και ονειρευόμαστε».
 
Τον αδικεί κανείς; «Να στοχεύεις ψηλά, το φεγγάρι. Ακόμα κι αν αποτύχεις, θα βρεθείς ανάμεσα στ’ αστέρια», έγραψε ο αμερικανός συγγραφέας, Λες Μπράουν. Ο ΑΠΟΕΛ στοχεύει στον ουρανό και καταφέρνει συνεχώς το ακατόρθωτο.
 
Το επίτευγμα του ΑΠΟΕΛ είναι τεράστιο γιατί δεν το πέτυχε μια φορά. Το δύσκολο δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή, είναι να παραμείνεις εκεί. Και ο ΑΠΟΕΛ δεν έμεινε στην παρθενική πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ το 2009. Ούτε στην επική πορεία μέχρι τους 8 της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης το 2012.
 
Λυπήθηκε όταν αποχωρίστηκε τον «στρατηγό» Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά συνέχισε την πορεία του και μεγάλωσε ακόμη περισσότερο χωρίς αυτόν. Χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει περισσότερο.
 
Ο ΑΠΟΕΛ είναι πλέον υπολογίσιμη δύναμη στην Ευρώπη, με έξι παρουσίες σε ευρωπαϊκό όμιλο τα τελευταία οκτώ χρόνια και δύο προκρίσεις στα νοκ-άουτ των ομίλων. Οι αντίπαλοι του ξέρουν, το λένε (και ο Βαλβέρδε το είπε) όμως αδυνατούν να τον αντιμετωπίσουν. Δεν είναι τυχαίο. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Ναι, υπήρξαν περιπτώσεις που ο ΑΠΟΕΛ στην πορεία αυτών των χρόνων ήταν τυχερός. Αλλά είχε το θράσος και την ποιότητα να κυνηγήσει την τύχη του. Τα δύο γκολ και το ένα δοκάρι σε τρεις τελικές προσπάθειες στο «Σαν Μαμές» δεν είναι τύχη. Είναι ικανότητα. 
 
Ελάχιστες ομάδες του επιβλήθηκαν στον αγωνιστικό χώρο. Στο ΓΣΠ, μόνο η Σαχτάρ (σε αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι), η Ρεάλ στον προημιτελικού του 2012 και η Μπαρσελόνα το 2013 κατάφεραν να είναι καλύτερες από αυτόν στο γήπεδο.
 
Το «ταβάνι» του ΑΠΟΕΛ δεν έχει όρια. Έχει ξεφύγει πολύ από τα κυπριακά δεδομένα. Κατ’ ακρίβεια αδυνατεί κανείς να πιστέψει ότι αυτή η ομάδα, στην οποία ειρήσθω εν παρόδω έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο Κύπριοι ποδοσφαιριστές, είναι κυπριακή.
 
Δεν ξέρω που θα φτάσει ο ΑΠΟΕΛ στη φετινή διοργάνωση του Γιουρόπα Λιγκ. Ούτε πόσο μπορεί να μεγαλώσει αυτή η ομάδα τα επόμενα χρόνια. Αυτό που με βεβαιότητα μπορεί να ειπωθεί είναι πως ήρθε η ώρα να εκπληρωθεί το όνειρο των χιλιάδων φίλων της ομάδας. Η δημιουργία ιδιόκτητου γηπέδου που θ’ ανεβάσει ακόμη περισσότερο τις «μετοχές» αυτού του κλαμπ.
 
Η διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη τρέχει τις διαδικασίες και ξέρει πολύ καλά πως εφόσον υλοποιήσει αυτό το έργο θα μείνει για πάντα στην ιστορία της ομάδας.

Είτε αυτό λέγεται «Μανιταράς Αρένα», είτε «Orange Αρένα», είτε οτιδήποτε άλλο...