Λεφτά και δουλειές σε έποικους μετά τις «εκλογές»-Σε πόλεμο με την Άγκυρα οι Τ/κ

Σοβαρές καταγγελίες που ούτε τα κόμματα της τ/κ αντιπολίτευσης δεν τολμούν να εκστομίσουν προέβη ο Οζ Καραχάν, Κύπριος πολιτικός ακτιβιστής, αρθρογράφος και πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων, αναφορικά με τις παράνομες «εκλογές» των κατεχομένων, τον ρόλο της Τουρκίας και την καταπίεση που υφίστανται οι Τουρκοκύπριοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βρέθηκαν δέσμιοι της Άγκυρας και του Ταγίπ Ερντογάν, την ώρα που όπως σημειώνει έγιναν μειοψηφία αφού μόνο το 35% των «πολιτών» του ψευδοκράτους είναι Κύπριοι. 

Ο Οζ Καραχάν εξηγεί τις τεράστιες διαφορές και διαφωνίες μεταξύ Τουρκοκυπρίων και έποικων, την πηγή των αναταραχών στις σχέσεις του, ενώ προβαίνει σε μια σειρά εκτιμήσεων για το τι σημαίνει η ανάδειξη του Ερσίν Τατάρ σε νέο κατοχικό ηγέτη, πώς αυτή η επιτυχία του θα επηρεάσει την καθημερινότητα των Τουρκοκυπρίων, αλλά και πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στο Κυπριακό, μετά και τη νέα πρωτοβουλία που αναμένεται να λάβει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ.

Την ίδια ώρα ασκεί κριτική στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη για τη στάση που κράτησε μετά το Κρανς Μοντανά καθώς και για το γεγονός, ότι έσπευσε να συγχαρεί τον Ερσίν Τατάρ, αποφεύγοντας να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για τον τρόπο που ήρθε αυτό το αποτέλεσμα, και λέγοντας πως «σέβεται την εκλογή» γνωρίζοντας ωστόσο τι συνέβη στις εκλογές.

Ο Τουρκόφωνος Κύπριος και όχι Τουρκοκύπριος, όπως επιλέγει συνειδητά να αυτοπροσδιορίζεται και να προσδιορίζει, περιγράφει μέσα από το δικό του φακό τις σχέσεις Τουρκίας-ψευδοκράτους, κάνοντας λόγο για ένα  διαρκή πόλεμο, που στις ελεύθερες περιοχές δεν μπορεί να γίνει κατανοητός. Παράλληλα σχολιάζει τις εξελίξεις μετά το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera, τις οποίες φέρνει ως παράδειγμα στα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο από το 1974 και μετά. 

Ο Οζ Καραχάν γεννήθηκε το 1990 και μεγάλωσε κατεχόμενη Αμμόχωστο ενώ σήμερα ζει στις ελεύθερες περιοχές και συγκεκριμένα στη Λάρνακα από όπου κατάγεται η οικογένειά του. Από πολύ νεαρή ηλικία ηγήθηκε μιας οργάνωσης νεολαίας με την ονομασία Λινοβάμβακοι που συμμετείχε στα μεγάλα συλλαλητήρια των Τουρκοκυπρίων κατά της Άγκυρας το 2011. 

Σπούδασε στις ΗΠΑ, τη Σουηδία και τη Γερμανία και υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και εκπρόσωπός του στην Πολιτεία του Τέξας, καθώς και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Σουηδία. Ίδρυσε μαζί με άλλους Τουρκοκύπριους την Παγκόσμια Ένωση Τουρκόφωνων Κυπρίων (WUTC), με βασικό στόχο την καταγγελία της τουρκικής κατοχής και της  κοινωνικής και πολιτιστικής καταπίεσης που αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι στις κατεχόμενες περιοχές  εξαιτίας της Τουρκίας.

Το 2019 κατήλθε στις Ευρωεκλογές με το Κίνημα Γιασεμί το οποίο είχε ως επικεφαλή τον εκδότη της εφημερίδας Αβρούπα (σ.σ. πρώην Αφρίκα) στην οποία αρθρογραφεί και ο ίδιος στην στήλη «Γκιαούρ Ιμάμ». 

Διαβάστε τη συνέντευξη του Οζ Καραχάν στον REPORTER

* Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από τις παράνομες εκλογές στα κατεχόμενα. Εκλογές που στιγματίστηκαν από τις προσωπικές παρεμβάσεις του Ερντογάν. Τελικά πόσο ρόλο έπαιξαν αυτές οι παρεμβάσεις στο τελικό αποτέλεσμα;

Για όποιον θέλει να κατανοήσει το επίπεδο παρέμβασης σε αυτές τις εκλογές, είναι σημαντικό να κατανοήσει τη στρατηγική αποικισμού της Τουρκίας στις κατεχόμενες περιοχές. Από το 1974, η Τουρκία στέλνει τους παράνομους εποίκους της στις κατεχόμενες περιοχές όχι μόνο για τον πλήρη έλεγχό τους και την καταπίεση των Τουρκόφωνων Κυπρίων, αλλά και για να δημιουργήσει αδιέξοδο στο Κυπριακό.

Σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς που δόθηκαν στις αρχές του περασμένου έτους από το ψευδο-κράτος, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι αποτελούν μόνο το 35% των «πολιτών» του. Όλοι οι λεγόμενοι πολίτες είναι αυτοί που έχουν δικαίωμα ψήφου σε κάθε εκλογή που πραγματοποιείται στις κατεχόμενες περιοχές. Οι αριθμοί του «πληθυσμού» των κατεχόμενων περιοχών μας δίνουν μια πιο τραγική εικόνα. Σήμερα, μόνο το 10% του πληθυσμού των κατεχόμενων περιοχών προέρχεται από Τουρκόφωνους Κυπρίους. Έτσι, η παρέμβαση είναι ένα συνεχές έργο που συνεχίζεται για 46 χρόνια και οι εκλογές αυτές ήταν απλώς «η τελευταία κουρτίνα» αυτού του έργου.

* Πρόσωπα που βρίσκονται κοντά στον Μουσταφά Ακιντζί κατάγγελλαν μετά από το κλείσιμο των καλπών ότι Τούρκοι που ήρθαν στα κατεχόμενα για τις εκλογές πλήρωναν ψηφοφόρους που αποδείκνυαν με φωτογραφία ότι ψήφισαν τον Τατάρ.

Οι παράνομοι έποικοι ψηφίζουν αυτό που η Τουρκία και οι Τούρκοι αξιωματούχοι τους λένε να ψηφίσουν. Και φυσικά, ψηφίζουν πάντα ενάντια στους Τουρκόφωνους Κύπριους. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι πληρώνουν πάντα τους παράνομους εποίκους, καθώς είναι παράδοση των Ανατολιτών. Τα μέσα ενημέρωσης μίλησαν μόνο για τις πληρωμές σε μετρητά, αλλά δεν είναι αυτή ολόκληρη η εικόνα. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι προσφέρουν επίσης «κυβερνητικές θέσεις εργασίας» στο ψευδο-κράτος για τα μέλη μεγάλων οικογενειών παράνομων εποίκων.

Κάθε εκλογική περίοδος είναι μια ώρα διαπραγμάτευσης για αυτούς τους ανθρώπους. Η Τουρκία δεν συγκρατείται από το να πληρώσει τους πολίτες της, καθώς το κάνουν και εκεί για να κλείσουν τα στόματα των πολιτών της.

Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι γνωρίζουν τα πάντα και διαμαρτύρονται για την κατάσταση. Αλλά το να μιλάμε για «παράνομη πολιτική διακανονισμού της Τουρκίας» είναι το πιο δύσκολο πράγμα και έχει μεγάλες συνέπειες. Στα κατεχόμενα εδάφη η Τουρκία θα μπορούσε να ανεχθεί κάθε δράση εναντίον της από τους Τουρκόφωνους Κυπρίους, διότι δεν θέλει να είναι ο «καταπιεστής» στα μάτια του κόσμου. Μπορείτε να αποκαλέσετε την Τουρκία ακόμη και «κατακτητή». Θα σας κοστίσει, αλλά δεν πρόκειται να το πληρώσετε με τη ζωή σας. Αλλά τα μόνα πράγματα που η Τουρκία δεν μπορεί να ανεχθεί είναι οι ενέργειες και οι φωνές ενάντια στην παράνομη πολιτική διευθέτησής της. Επειδή αυτή είναι η ραχοκοκαλιά της στρατηγικής της, να αποικίσει πλήρως τα κατεχόμενα εδάφη και αργότερα να συνεχίσει την κατοχή της στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου.

Παρά τις καταγγελίες των Τουρκόφωνων Κυπρίων, τα πολιτικά κόμματα ή οι οργανώσεις δεν μπορούν να τολμήσουν να «ξεκαθαρίσουν» το ζήτημα, εκτός από την οργάνωσή μας, την Ένωση Κυπρίων. Είμαστε το μόνο πολιτικό κίνημα που αντιμετωπίζει άμεσα το θέμα και υποστηρίζει πως η απελευθερωμένη Κύπρος δεν πρέπει να είναι το σπίτι ούτε για έναν παράνομο έποικο. Επειδή κάθε παράνομος έποικος στο νησί είναι ένα κύτταρο που κοιμάται για την Τουρκία και αποτελεί κίνδυνο για την Κύπρο και τους Κυπρίους.

* Είναι ξεκάθαρο πως η ψήφος των εποίκων ήταν αυτή που καθόρισε και την τελική έκβαση του αποτελέσματος. Ποια είναι η στάση των Τουρκοκυπρίων απέναντι στην παρουσία των εποίκων στο ψευδοκράτος;

Αυτές οι εκλογές ήταν η πιο ξεκάθαρη μάχη μεταξύ των Τουρκοφώνων Κυπρίων και της Τουρκίας καθώς και των παράνομων εποίκων της. Λόγω αυτού, για πρώτη φορά, όλοι επιλέγουν την πλευρά τους. Ακόμα και ο γιος του Ραούφ Ντενκτάς, ο Σερντάρ Ντενκτάς, ο οποίος είναι συνήθως μοιράζεται κοινές απόψεις με τον πατέρα του, υποστήριξε τον Ακιντζί. Σήμερα, η πολιτική βούληση των Κυπρίων στις κατεχόμενες περιοχές εξαφανίστηκε εντελώς, και αυτό επηρεάζει όλους τους Κυπρίους από κάθε πολιτική κλίση.

Η αναταραχή μεταξύ των Τουρκόφωνων Κυπρίων και των παράνομων εποίκων δεν είναι κάτι νέο. Και αυτή η αναταραχή δεν βασίζεται μόνο σε πολιτικές, αλλά και σε πολιτισμικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ τους. Σήμερα οι Τουρκοκύπριοι Κύπριοι είναι γνωστοί για τις ισχυρές κοσμικές κοινωνικές τους αξίες σχεδόν σε επίπεδο αντιθρησκευτικού τρόπου, λόγω του ιστορικά κρυπτο-χριστιανικού τους παρελθόντος. Και πολιτισμικά μοιράζονται τις ίδιες αξίες με τους Ελληνόφωνους Κυπρίους λόγω της κοινής τους καταγωγής. Λόγω αυτών των διαφορών, από το 1974 οι Κύπριοι και οι παράνομοι έποικοι ζουν ξεχωριστές ζωές παρόλο που ζουν στην ίδια περιοχή. Από τη στιγμή που οι έποικοι έφτασαν στο νησί, ο πρώτος αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Δρ. Φαζίλ Κιουτσούκ επέκρινε ανοιχτά αυτήν την πολιτική διακανονισμού για πολιτιστικούς και κοινωνικούς λόγους. Η στάση του αυτή του κόστισε την πολιτική του καριέρα. Ή ο Ράιφ Ντενκτάς, ο άλλος πολιτικός γιος του Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος επέκρινε έντονα την παράνομη πολιτική διευθέτησης της Τουρκίας και δολοφονήθηκε από την Τουρκία και τον τουρκικό στρατό το 1985.

* Τι σημαίνει για τους Τουρκοκύπριους η εκλογή Τατάρ. Τι αναμένουν να αλλάξει στην καθημερινότητα τους. Ίσως η στήριξη από την Άγκυρα να δημιουργήσει νέα, πιο ευνοϊκά οικονομικά δεδομένα για τους πολίτες του ψευδοκράτους;

Για τους Τουρκόφωνους Κυπρίους, η εκλογή του Τατάρ σημαίνει περισσότερη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική καταπίεση από την Τουρκία. Σημαίνει περισσότερη μετανάστευση στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Σημαίνει λιγότερη ελευθερία έκφρασης.

Η νίκη του Τατάρ μπορεί να δημιουργήσει μια καλύτερη οικονομική κατάσταση για τους παράνομους εποίκους, αλλά όχι για τους Τουρκόφωνους Κυπρίους. Στις κατεχόμενες περιοχές, εξαιτίας των εμπάργκο, η μόνη ευκαιρία απασχόλησης είναι ως κυβερνητικός υπάλληλος, και όπως κανείς μπορεί να υποθέσει, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι δεν είναι αυτοί που επιλέγονται πλέον για αυτήν τη δουλειά.

Έργα όπως ένας αγωγός νερού ή η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας στις κατεχόμενες περιοχές με καλώδιο είναι στρατηγικές της Τουρκίας για μεγαλύτερη εκμετάλλευση της Κύπρου. Έτσι, αυτά τα έργα δεν δημιουργούν μια καλύτερη οικονομική κατάσταση ή πλούτο.

* Ειδικά τα τελευταία επτά με δέκα χρόνια στα κατεχόμενα υπάρχουν πολλές φωνές κατά της ηγεμονίας της Τουρκίας. Όσο περνά ο καιρός αυτές οι φωνές αυξάνονται, ωστόσο είδαμε σε ουκ ολίγες περιπτώσεις (Σενέρ Λεβέντ, κόντρα Ερντογάν Ακιντζί, επίθεση στη συνετχνία των δασκάλων), αυτές οι φωνές να καταστέλλονται με εντολές της Άγκυρας. Θεωρείς ότι θα υπάρξει κοινωνική αντίδραση απέναντι στις νέες αποικιοκρατικές τάσεις που εκφράζει ο Ερντογάν;

Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι είχαν πάντα φωνή εναντίον της Τουρκίας. Αλλά ειδικά μετά τις ιστορικές διαμαρτυρίες κατά της Τουρκίας το 2011, ο Ερντογάν αύξησε τη δοσολογία της καταπίεσης εναντίον των Τουρκόφωνων Κυπρίων.

Πάντα λέω στους Ελληνόφωνους Κύπριους συμπατριώτες και στους συντρόφους μας ότι το να βιώνουν και να πολεμούν κατά της τουρκικής καταπίεσης για 46 χρόνια, και για λίγες μέρες, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Αυτή είναι η κύρια διαφορά μεταξύ των Τουρκόφωνων Κυπρίων και των Ελληνόφωνων Κυπρίων. Οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι είναι εκείνοι που πολεμούν στις πρώτες γραμμές ενάντια στη χώρα που προκαλούσε και συνεχίζει να προκαλεί τα μεγαλύτερα προβλήματα και τους πόνους στους ανθρώπους της περιοχής. Οι δραστηριότητες της οργάνωσής μας, της Ένωσης Κυπρίων, ή της εφημερίδας Αβρούπα του Σενέρ Λεβέντ (προηγουμένως Αφρίκα) ή ακόμη και του Μουσταφά Ακιντσι είναι η στάση που ακόμη και οι ευρωπαϊκές χώρες απέχουν στο να κάνουν ενάντια στην Τουρκία.

Αλλά πρέπει να υπογραμμίσω ξανά ότι η μεγαλύτερη απειλή είναι η παράνομη πολιτική διακανονισμού της Τουρκίας. Σήμερα, ο πληθυσμός της Ανατολίας στις κατεχόμενες περιοχές έχει ήδη περάσει τον πληθυσμό των Ελληνόφωνων και Τουρκόφωνων Κυπρίων.

Φυσικά, η Ελληνόφωνη Κυπριακή διοίκηση γνωρίζει καλά αυτούς τους αριθμούς. Πιο πρόσφατα, το θέμα του πληθυσμού άνοιξε ξανά κατά τη διάρκεια των συνομιλιών επανένωσης υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών το 2016 και ο Ακιντζί πληροφόρησε όλα τα μέρη ότι ο αριθμός των πολιτών του ψευδο-κράτους ήταν 220 χιλιάδες, αποτελούμενες από 120 χιλιάδες Κύπριους και 100 χιλιάδες παράνομους εποίκους. Αλλά στις αρχές του περασμένου έτους, το ψευδο-κράτος δήλωσε τον αριθμό των πολιτών του σε 350 χιλιάδες. Μόνο 130 παράνομοι έποικοι έγιναν πολίτες σε τρία χρόνια. Και ας μην ξεχνάμε ότι αυτοί είναι οι αριθμοί των λεγόμενων πολιτών. Όχι Τούρκοι εργαζόμενοι, φοιτητές ή στρατιωτικοί που ζουν στις κατεχόμενες περιοχές. Ο πληθυσμός του Βορρά είναι ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο.

* Τις επόμενες ημέρες θα υπάρξει η πρώτη συνάντηση μεταξύ του Νίκου Αναστασιάδη και του Τατάρ. Αμέσως μετά ενδεχομένως οι δύο να λάβουν πρόταση από τον Αντόνιο Γκουτέρες. Εκτιμάς ότι υπάρχουν πιθανότητες η νέα προσπάθεια με την παρουσία του Τατάρ στις συνομιλίες να οδηγήσει σε λύση του Κυπριακού;

Ο Αναστασιάδης ήταν πολύ γρήγορος στο να συγχαρεί τον Τατάρ και να του ζητήσει μια συνάντηση. Το βρίσκω ενδιαφέρον γιατί δεν ήταν ποτέ τόσο πρόθυμος να συναντηθεί με τον Ακιντζί. Ο Αναστασιάδης είπε επίσης πως «σέβεται την εκλογή» γνωρίζοντας ωστόσο τι συνέβη στις εκλογές.

Αυτή η σιωπή της Ελληνόφωνης Κυπριακής πολιτικής ελίτ δείχνει απλώς ότι μπορεί κατά λάθος να δουν αυτήν την κατάσταση ως πλεονέκτημα για τους ίδιους. Επειδή πιστεύουν ότι η ύπαρξη ενός ατόμου που υποστηρίζεται από την Τουρκία στο τραπέζι μπορεί να τους βοηθήσει να αποκτήσουν κύρος στη διεθνή σκηνή. Ο Αναστασιάδης ήταν ένας πολύ άτυχος ηγέτης επειδή έπρεπε να συνεργαστεί με τον Ακιντζί. Έπρεπε να περάσει χρόνια κάτω από τη σκιά του διεθνούς σεβασμού που είχε ο Ακιντζί. Τώρα, πιστεύει ότι μπορεί να αποκαταστήσει τη φήμη του με τον Τατάρ.

Αλλά νομίζω ότι μια τέτοια προοπτική είναι η μεγαλύτερη προδοσία για την Κύπρο. Οι Ελληνόφωνοι ηγέτες πρέπει να σταθούν με τους Τουρκόφωνους Κυπρίους όταν πρόκειται για ένα θέμα όπως η καταπολέμηση των κατακτητών.

Αντί να συγχαρεί τον επιλεγμένο Τατάρ της Τουρκίας και να «σεβαστεί την εκλογή», θα έπρεπε να πει ότι δεν αναγνωρίζει τον Τατάρ ως ηγέτη των Τουρκόφωνων Κυπρίων. Επίσης, θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία για την ιδέα ότι οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι πρέπει να ψηφίσουν τον ηγέτη τους στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας ή της ενδιάμεσης ζώνης του ΟΗΕ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η συμμετοχή παράνομων εποίκων και η παρέμβαση της Τουρκίας στις εκλογές. Διότι, τελικά, οι κοινοτικές ηγεσίες είναι οι θέσεις που παίρνουν την εξουσία και τη νομιμότητά τους από την Κυπριακή Δημοκρατία και το σύνταγμά της. Η ελληνόφωνη κυπριακή ηγεσία έχει επίσης το πλήρες δικαίωμα και εξουσία να προωθήσει αυτήν την ιδέα, καθώς η παράνομη πολιτική διευθέτησης της Τουρκίας είναι έγκλημα πολέμου και ζήτημα που επηρεάζει τη μοίρα όλων των Κυπρίων και της Κύπρου.

Όσον αφορά την ερώτησή σας σχετικά με την παρουσία του Τατάρ και τη δυνατότητα επίλυσης του Κυπριακού, η απάντηση είναι απλή. Πριν υπήρχε ένας Τουρκόφωνος Κύπριος ηγέτης και η Τουρκία ήταν στο τραπέζι. Αλλά έπειτα από σήμερα θα υπάρξουν δύο Τουρκίες στο τραπέζι. Δύο Τσαβούσογλου, δύο Ερντογάν. Δεν ξέρω λοιπόν αν ο Ελληνόφωνος Κύπριος ηγέτης θα μπορέσει να αποκτήσει κύρος από αυτό το τραπέζι, αλλά ξέρω είναι ότι με αυτή τη νοοτροπία ο αποικισμός και η εισβολή θα συνεχιστούν στην πατρίδα μας.

Γι 'αυτό, ως Ένωσις Κυπρίων, πιστεύουμε ότι ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε την απελευθέρωση είναι να υποστηρίζουμε την ενιαία και συναινετική λύση, που σημαίνει την Κυπριακή Δημοκρατία και το νόμιμό μας σύνταγμα του 1960, στο οποίο όλοι έχουν ήδη συμφωνήσει. Αντί να προσπαθούμε να βρούμε μια λύση σε ένα τραπέζι κατακτητών, εμείς, οι Κύπριοι πρέπει να βρούμε τη λύση μας στο νόμιμό μας κοινοβούλιο.

* Το ψευδοκράτος τα τελευταία 20 χρόνια άλλαξε πέντε ηγέτες. Κανένας δεν κατάφερε να επανεκλεγεί. αυτό σημαίνει πως αυτοί οι ηγέτες δεν φάνηκαν αντάξιοι των Τουρκοκυπρίων ή ότι δεν φάνηκαν αντάξιοι της Άγκυρας;

Όπως είπα και πριν από αυτές τις εκλογές, οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι ήταν η πλειοψηφία των «πολιτών» που είχαν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές παρόλο που ήταν η μειονότητα του «πληθυσμού» των κατεχόμενων περιοχών. Μετά την εκλογή του Ακιντζί, η Τουρκία αποφάσισε να αλλάξει αυτήν την κατάσταση.

Ως εκ τούτου, θα μπορούσαμε να πούμε πως μέχρι αυτές τις εκλογές λίγο πολύ η βούληση των Τουρκόφωνων Κυπρίων αντικατοπτριζόταν στην κάλπη. Αλλά πρέπει να υπογραμμίσω το "λίγο πολύ" γιατί η παρέμβαση της Τουρκίας με τους παράνομους εποίκους και άλλους τρόπους ήταν πάντα εκεί. Αλλά από τις τελευταίες εκλογές, μόνο η απόφαση της Τουρκίας να βγει από την κάλπη, καθώς σήμερα η πλειοψηφία των ψηφοφόρων είναι παράνομοι έποικοι.

* Παρακολούθησες τον σάλο που δημιουργήθηκε τις τελευταίες εβδομάδες μετά το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Al Jazeera. Θα ήθελα να μοιραστείς τις σκέψεις σου ως Κύπριος για τα όσα είδαμε και να μας μεταφέρεις και πώς καλύφθηκε το θέμα στα κατεχόμενα.

Το πρόγραμμα των χρυσών διαβατηρίων ήταν προδοσία από την αρχή. Αυτό το πρόγραμμα ήταν προϊόν της νοοτροπίας του να βλέπουμε την Κύπρο ως «ανάδοχη γη» αντί για «πατρίδα» και απλά ως ένα αντικείμενο που μπορεί να πουληθεί εύκολα.

Δυστυχώς, βλέπω πολλούς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόγραμμα ως «σωτήρα» από οικονομικές κρίσεις. Αλλά πιστεύω πως αυτό το πρόγραμμα είναι απλά το προϊόν της έλλειψης ικανότητας διακυβέρνησης μιας χώρας. Κατά τη διάρκεια της υποψηφιότητάς μου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το Κίνημα Γιασεμί, ήταν πολύ απογοητευτικό για μένα να ακούσω πολλούς από τους άλλους πολιτικούς υποψηφίους να πιστεύουν ότι η βελτίωση της κατασκευαστικής ή τουριστικής βιομηχανίας είναι σημαντική για την Κύπρο. Αυτές είναι οι δύο πιο ευάλωτες βιομηχανίες που επηρεάζονται από το παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον. Θα έπρεπε εδώ και πολύ καιρό να είχαμε εστιάσει στην ανάπτυξη τομέων όπως η γεωργία, η ελαφριά βιομηχανία ή η καινοτομία.

Τώρα, θα το μάθουμε οδυνηρά. Οι επιπτώσεις μιας πανδημίας στην παγκόσμια οικονομία και στις δημοσιονομικές προοπτικές των ανειδίκευτων και ντροπιαστικών πολιτικών μας θα μας προκαλέσουν πολύ δύσκολους καιρούς στο εγγύς μέλλον.

Δεν θέλω να μιλήσω για σκάνδαλο γιατί αυτό με κάνει πιο θυμωμένο. Είναι δικό μας λάθος που επιλέγουμε αυτούς τους απατεώνες ως υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε μια τόσο μικρή κοινότητα που όλοι γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον.

Στις κατεχόμενες περιοχές, η έρευνα του Al Jazeera και οι ειδήσεις για τα χρυσά διαβατήρια δεν καλύφθηκαν πολύ, καθώς όλοι ήταν απασχολημένοι με τις εκλογές και την παρέμβαση της Τουρκίας. Ο συγχρονισμός αυτών των δύο γεγονότων μας δείχνει επίσης τις διαφορετικές προτεραιότητες των Κυπρίων που ζουν στις κατεχόμενες περιοχές και τις περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενώ η μία πλευρά αγωνίζεται ενάντια στον κατακτητή και τον πιο επικίνδυνο δικτάτορα, στην άλλη πλευρά το καυτό θέμα είναι οι απατεώνες πολιτικοί και η πώληση διαβατηρίων σε αλλοδαπούς.