Μετρούν τις αρχές ψήφο-ψήφο και την ηθική σταυρό-σταυρό

Οι τελευταίες ημέρες λειτούργησαν ως ξυπνητήρι για τον λαό. Όχι γιατί δεν ήξερε. Αλλά γιατί έκλεινε τα μάτια του, μέχρι που του τα άνοιξαν με εκκωφαντικό τρόπο οι νέες αποκαλύψεις. Που δεν ήταν οι πρώτες για τα όσα γίνονταν με το Κυπριακό Πρόγραμμα Επενδύσεων και δεν θα είναι ούτε οι τελευταίες. Και αντέδρασε με τρόπους που δεν το συνηθίζει. Ασχολήθηκε με το πολιτικό μας σύστημα με τρόπους που δεν το βολεύουν, καθώς ποντάρει διαχρονικά στην αδιαφορία των πολιτών για τις ημέρες και τα έργα του.  
 
Σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βρέθηκε μπλεγμένο σε αυτά τα σκάνδαλα κάποια στιγμή. Σ’ αυτά και σε διάφορα άλλα. Επειδή έτσι αναπτύχθηκε μέσα στον χρόνο.
 
Και δεν έμαθε ποτέ να ζητά συγνώμη. Παρακολουθούμε τώρα, πάνω από τα συντρίμμια της διεθνούς μας εικόνας, μια παρανοϊκή προσπάθεια των διάφορων πολιτικών στρατοπέδων να πείσουν ότι ο αντίπαλος είναι πιο διεφθαρμένος από αυτούς. Όχι γιατί αναζητούν τη διαφάνεια, αλλά επειδή αναζητούν ψήφους λίγους μήνες πριν από τις εκλογές και έχουν θέσει ως προτεραιότητα οι άλλοι να φαίνονται χειρότεροι. Αυτά είναι τα τυπικά αντανακλαστικά των κομμάτων. Να μετρούν τις αρχές ψήφο-ψήφο και την ηθική σταυρό-σταυρό.
 
Δεν φαίνεται να γνωρίζει άλλο τρόπο το πολιτικό μας σύστημα. Δεν ξέρει να δραπετεύει από τα καλούπια μέσα στα οποία τοποθέτησε τον εαυτό του, μετά από δεκαετίες ανεπάρκειας, βολέματος ημετέρων και συστηματικής αποστασιοποίησης από την πραγματικότητα. Έφτιαξαν τα κόμματα τον δικό τους κόσμο, ένα παράλληλο σύμπαν από αυτό που ζούμε οι υπόλοιποι, και τώρα αμύνονται για να τον προστατέψουν, αντί να κάνουν την αυτοκριτική τους και να προσπαθήσουν, επιτέλους, να περάσουν στην άλλη πλευρά.
 
Γιατί το ζητούμενο για τα κόμματα δεν φαίνεται να είναι η πάταξη της διαφθοράς. Δεν φαίνεται να είναι οι διαφανείς διαδικασίες, η κατά γράμμα τήρηση των νόμων που οι ίδιοι ψηφίζουν. Δεν φαίνεται να είναι η αξιοκρατία, η ισότητα, η εύρυθμη λειτουργία των θεσμών και του κράτους. Όχι, το κίνητρο είναι να μην χάσουν τη δυνατότητά τους να τα αγνοούν όλα αυτά, εκ της ισχύος της θέσεως τους.
 
Έκαναν μια συναινετική προσπάθεια για εξεύρεση νέου Προέδρου της Βουλής. Όχι γιατί τους έπιασε ξαφνικά η ευαισθησία και δεν ήθελαν να θίξουν την νοημοσύνη μας με ανούσιους ανταγωνισμούς πάνω από την λαβωμένη μας αξιοπρέπεια. Απλώς κατάλαβαν πως δεν τους έπαιρνε άλλο. Πως ο κόσμος εξοργίστηκε και τους είχε πολλά ταμένα. Κι άλλαξαν το πεδίο των μαχών, με την ελπίδα πως την Κυριακή των εκλογών δεν θα ξεχάσουν να πάνε να τους ψηφίσουν αυτοί που συστηματικά προσβάλλουν (και) μέσα από το κτίριο της Βουλής. Και πιο εύκολα μπορεί κανείς να πιστέψει πως πρόκειται για μια σημειολογική μετατόπιση του προβλήματος, που αποσκοπεί στην αποσύνδεσή του από τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, παρά για μία ειλικρινή προσπάθεια αλλαγής ρότας για το καλό του τόπου.
 
Επειδή τα κόμματα πολύ σπάνια δίνουν δείγματα γραφής ως προς το αντίθετο. Πολύ σπάνια καταβάλλουν οποιαδήποτε προσπάθεια να προσεγγίσουν τον πολίτη, με οποιοδήποτε άλλο τρόπο πέραν της πόλωσης και των επιθέσεων. Λες και νοιάζει οποιονδήποτε, εκτός από κάτι φανατικούς οπαδούς τους, ποιος κέρδισε τον πρώτο ή τον δεύτερο καβγά και ποιου το όνομα βγήκε περισσότερο, την στιγμή που ο κόσμος αντιμετωπίζει χίλια δυο προβλήματα που αδυνατούν να λύσουν αποτελεσματικά, λόγω διαφορετικών προτεραιοτήτων. Το μόνο που νοιάζει τον κόσμο είναι να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του και δεν τους μένει πάντα χρόνος να επιχειρήσουν κάτι τέτοιο, μεταξύ του βολέματος και των κοκορομαχιών τους.
 
Τα κόμματα συχνά παραπονιούνται για την πολιτική απαξίωση. Αλλά είναι τα πρώτα που απαξιώνουν τους πολίτες. Τους απαξιώνουν και τους αποξενώνουν. Και δεν φαίνεται ότι αυτό τους ενοχλεί, εκτός αν η αποχή ευνοεί περισσότερο κάποιον αντίπαλο. Τότε δεν τους αρέσει. Προβληματίζονται. Συζητούν. Υπόσχονται. Για λίγες ημέρες, κάποτε για μια δυο εβδομάδες. Μέχρι ο πλανήτης τους να ξαναβγεί από την τροχιά του δικού μας και η βαρύτητά τους να ξαναγίνει βαρίδι για εμάς.
 
Το πολιτικό σύστημα της Κύπρου έχει πολύ δρόμο να διανύσει. Έχει πολλά να μάθει για τις πραγματικές απαιτήσεις που υπάρχουν από αυτό. Μα πάνω από όλα οφείλει να αντιληφθεί πως συχνά μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά και όσο επιλέγει να μην καθαρίζει τους στάβλους που χρόνια έκτιζε και απλώς να φωνάζει για την βρωμιά του γείτονα, δεν πρόκειται ποτέ να φανεί καθαρό στα μάτια αυτών από τους οποίους ζητά ψήφο. Και φαίνεται πως ούτε αυτό το πάθημα του έχει γίνει, μέχρι στιγμής, μάθημα…
 

Δειτε Επισης

Στην Κύπρο η Ρομπέρτα Μέτσολα για επιτόπια αυτοψία στο ΚΣΕΔ για το Αμάλθεια
Οι κεραυνοί κατά της αντιπολίτευσης και η ολιστική προσέγγιση στην οικονομική πολιτική
Χριστοδουλίδης: Η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να επενδύει στην ενίσχυση του πολιτισμού
Προτεραιότητα η επανέναρξη συνομιλιών για λύση Κυπριακού, λένε οι ΥΠΑΜ Ελλάδας-Κύπρου
Με δεσμεύσεις κονδυλίων ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός της ΔΕΦΑ
Άφησαν αιχμές για «σκοπιμότητες» και «μαύρες λίστες» από το ΡΙΚ οι βουλευτές-Αντάλλαξαν πυρά
Απάντησε στην κριτική της αντιπολίτευσης ο ΠτΔ-«Δεν θα ακολουθήσουμε πολιτικές που μας οδήγησαν στα κοινωνικά παντοπωλεία»
Στεφάνου: Πορευόμαστε με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση προς τις Ευρωεκλογές
Πράσινο Βουλής για αλλαγές στις εκλογικές διατάξεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Δείχνει παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω της διχοτόμησης η έκθεση των ΗΕ-Υποδείξεις για τα οδοφράγματα