Ες γην ενάλιαν Κύπρον ου… κουμπάρος μ’ εθέσπισεν

«Στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη
που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα,
άραξα μοναχός μ’ αυτό το παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως αυτό είναι παραμύθι,
αν είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι δεν θα ξαναπιάσουν
τον παλιό δόλο των θεών».
 
Δεν προκάλεσε έκπληξη το βίντεο του Al Jazeera. Αγανάκτηση ναι. Αποτροπιασμό. Μια αίσθηση συλλογικής αηδίας. Όχι, όμως, έκπληξη. Γιατί η έκπληξη είναι ένα αίσθημα που προκύπτει όταν συμβαίνει κάτι που δεν περιμένεις.
 
Και στο ντοκιμαντέρ δεν συνέβη τίποτα που δεν περιμέναμε. Οι εμπλεκόμενοι ξεδίπλωσαν σε δύο υπό κάλυψη δημοσιογράφους (ακόμη κι αν το έκαναν για να αλιεύσουν πληροφορίες για χάρη της ΜΟΚΑΣ) την κουλτούρα μας. Σέρβιραν τις παθογένειές μας, μεταξύ τυρού και αχλαδιού. Με μεγάλη, πολύ μεγάλη αληθοφάνεια. Με τρομακτικά γνώριμη ακρίβεια.
 
«Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων έφτασε στη Σαλαμίνα φρύαξε ο Ονήσιλος»…
 
Πολιτειακοί αξιωματούχοι, ένας μεγαλοδικηγόρος, developers και μεσίτες, περιέγραψαν γλαφυρά πόσο αγγελικά πλασμένος είναι ο τόπος τούτος. Και πόσο σημαντικό είναι να τα πας καλά με τους αγγέλους, για να πας μπροστά…
 
Όχι, δεν ξαφνιάστηκε κανείς. Χρόνια τώρα είναι κοινό μυστικό μεταξύ μας πως ζούμε σ’ ένα κράτος βασισμένο σε πελατειακές σχέσεις. Χρόνια τώρα αναγνωρίζουμε πως όλα γίνονται με το μέσο στον τόπο τούτο. Χρόνια τώρα είναι η πραγματικότητά μας, η κουλτούρα μας, το δέρμα πάνω στο πολιτικό μας σώμα, πως στο νησί αυτό κυριαρχεί η κουμπαροκρατία. Συχνά εις βάρος της δημοκρατίας…
 
Ες γην ενάλιαν Κύπρον ου… κουμπάρος μ’ εθέσπισεν.
 
Ανταλλάζαμε ψήφους με μια θέση στο δημόσιο, εισφορές με μια πολεοδομική χαλάρωση. Ανταλλάζαμε το πολιτικό μας ανάστημα με το οικονομικό όφελος. Για πολλά χρόνια. Με περισσή ευκολία. Ο γνωστός του γνωστού κανονιζόταν και οι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων παραγκωνίζονταν. Μεγαλώσαμε γενιές ολόκληρες με αυτή την κουλτούρα. Η νοοτροπία του μικρού χωριού έγινε modus operandi ολόκληρου του κράτους.
 
Μόνο που πια δεν αράζουμε μονάχοι μ’ αυτό το παραμύθι. Μας πήραν χαμπάρι. Η αξιοπιστία μας, η διεθνής μας εικόνα ένα τίποτε στην Τροία, ένα είδωλο, που έγινε κομματάκια πάνω από πιατέλες με αστακούς. Οι αναστολές μας έγιναν γαργάρα με ακριβό κρασί. Για χάρη της απληστίας μας. Για έναν φανταστικό Mr Χ. «Για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη».
 
«Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα χωρίς τίποτα να νιώσουμε».
 
Μπορεί να μην είμαστε εμείς οι εγκληματίες επενδυτές, επενδύουμε, όμως, εγκληματικά επί δεκαετίες στους κουμπάρους. Γιατί την τραγωδία μας την φτιάχνουμε και την ξαναφτιάχνουμε μόνοι μας, χωρίς τη βοήθεια του Ευριπίδη.
 
Ας το καταλάβουμε έστω και τώρα που ακούσαμε τους μαντατοφόρους. Σε τούτο τον τόπο δεν μπορεί να μας σώσει η ομορφιά του Σεφέρη, αν δεν μας αγγίξουν πρώτα τα κεντριά του Μηχανικού…
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Το προεκλογικό προφίλ του ΔΗΣΥ-Η μεσαία τάξη, η ευρωπαϊκή ταυτότητα και η «υπεύθυνη αντιπολίτευση»
Ένορκες δηλώσεις πολιτών για τις €807.000 στον μονάχο-Ολοκληρώθηκαν δύο από τις διερευνώμενες υποθέσεις
Ενισχυτικά μαθήματα εκμάθησης Ελληνικών χρειάζονται 1100 παιδιά στην εκπαίδευση
Αρχές του 2025 η ψηφιοποίηση των αιτήσεων φοιτητικής μέριμνας-Το χρονοδιάγραμμα του ΥΠΟΙΚ
Γυναίκα φυλακίστηκε επειδή τηλεφώνησε στην Άμεση Δράση περισσότερες από 2.000 φορές
Τέσσερις οι νεκροί από την πλημμύρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα-Επιμένουν τα προβλήματα στο Ντουμπάι
BINTEO: Άνδρας αυτοπυρπολήθηκε έξω από το δικαστήριο του Τραμπ
Επανέρχεται με επιστολή προς Υφ. Πρόνοιας για το Πασχαλινό Επίδομα η ΕΚΥΣΥ
Βαφεάδης: Δεν έχει ληφθεί η εγγυητική για Λιμάνι και Μαρίνα Λάρνακας
Απορρίφθηκε αίτηση Γενικού Εισαγγελέα σε απόφαση απαλλοτρίωσης γης