Η τεράστια πίεση στη Λευκωσία, οι σχέσεις με την Αθήνα και το κακό προηγούμενο

Ένα κακό προηγούμενο που αργά η γρήγορα θα χρησιμοποιηθεί και από τρίτες χώρες δημιουργείται με τη στάση της Αθήνας απέναντι στις πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας εντός της Κυπριακής Αποκλειστικής Ζώνης. Την ώρα που το Yavuz συνεχίζει ανενόχλητο τις έρευνες του νοτιοδυτικά της Πάφου και το Barbaros να κόβει βόλτες νότια της Λάρνακας, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο καλούν τη Λευκωσία να κάνει τα στραβά μάτια και να υποστεί ακόμη μια ταπείνωση, ένδειξη της αποτρεπτικής της ανέχειας στη θάλασσα.

Η τεράστια πίεση που ασκείται στη Λευκωσία δεν έχει προηγούμενο αφού ένα γκρουπ ευρωπαϊκών κρατών απαιτούν την άρση της εμπλοκής που προκάλεσε ο Νίκος Χριστοδουλίδης στο Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων για να προχωρήσουν οι κυρώσεις κατά του Μινσκ, αφήνοντας κατά μέρος την ήδη ληφθείσα σε επίπεδο ΣΕΥ πολιτική απόφαση για τις παράλληλες κυρώσεις κατά της Τουρκίας. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το τουρκικό ναρκοπέδιο που στήνεται κατά της Κύπρου σε Βερολίνο και Βρυξέλλες

Ζητούν δηλαδή από τη Λευκωσία να κάνει τα βάλει κατά μέρος και να κάνει τα στραβά μάτια στις δικές της απαιτήσεις και να υπερψηφίσει, καίγοντας το μοναδικό της χαρτί, τις κυρώσεις κατά του Μινσκ. Με απλά λόγια το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες και μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κατατάσσουν την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ένα μη ευρωπαϊκό κράτος ως πιο σημαντική (σ.σ. ενδεχομένως και λόγω της ρωσικής εμπλοκής), από την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εισβολή ερευνητικών και πολεμικών πλοίων από την ΑΟΖ ενός ευρωπαϊκού κράτους. 

Τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο σύνθετα, από τη στιγμή μάλιστα που αυτοί που ανέλαβαν να αποκλιμακώσουν την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο, στον βωμό του στόχου τους που είναι η μη λήψη κυρώσεων κατά της Άγκυρας, δεσμεύθηκαν στον Ταγίπ Ερντογάν, για πράγματα που δεν τους αφορούν και δεν εξουσιοδοτήθηκαν να δεσμευθούν από τους άμεσα εμπλεκόμενους. Μέρκελ και Μισέλ, δηλαδή δεσμεύθηκαν στον Τούρκο Πρόεδρο πως στον ευρωτουρκικό διάλογο, μεταξύ των ζητημάτων που θα συζητηθούν θα περιλαμβάνεται, τόσο το Κυπριακό όσο και η τουρκική απαίτηση για διαμοιρασμό του φυσικού πλούτου των θαλασσών μας. 

Κι αυτό την ώρα που η παραδοσιακά πάντα στηρίζουσα τις κυπριακές θέσεις Ελλάδα, κάνει τα στραβά μάτια και αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιμάνι να τοποθετηθεί επί των συγκεκριμένων εξελίξεων και επικεντρώνεται μονοδιάστατα στο ζήτημα της επανέναρξης του ελληνοτουρκικού διαλόγου, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι καταδικασμένος να αποτύχει, κυρίως λόγω της διαφορετικής προσέγγισης σε Αθήνα και Άγκυρα. Ειδικότερα, η Αθήνα επιθυμεί μια συζήτηση που θα αφορά μόνο τις θαλάσσιες ζώνες, ενώ η Τουρκία βάζει στο καλάθι των συζητήσεων και μια σειρά από άλλα ζητήματα, όπως αυτό των μουσουλμάνων στη Θράκη, την αποστρατικοποίηση του Αιγαίου και την κυριότητα ενός αριθμού βραχονησίδων στο Αιγαίο. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο Μισέλ σε καραντίνα, οι κυρώσεις στην εντατική και η Κύπρος σε... απομόνωση

Εξάλλου η έναρξη του διαλόγου στο όσο το πιο δυνατό χαμηλότερο επίπεδο εκπροσώπησης των δύο πλευρών μάλλον αποτελεί ένδειξη για μια μακρά και περίπλοκη διαδικασία που εκτός απροόπτου, όπως και όλες οι προηγούμενες, θα αποτύχει. 

Η παγίδα όμως που κρύβει η διαμορφωθείσα κατάσταση είναι τεράστια κυρίως για την Αθήνα και τη Λευκωσία. Το γεγονός ότι η Ελλάδα και συγκεκριμένα οι Νίκος Δένδιας και Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν υιοθετούν τις κυπριακές θέσεις, αποτελεί ακόμα ένα ισχυρό όπλο στη φαρέτρα των Μέρκελ και Μισέλ για πίεση προς τον Νίκο Αναστασιάδη, ο οποίος θα περάσει δύσκολα στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αν μέχρι τότε δεν υπάρξουν άλλες εξελίξεις. 

Επιπλέον σε ένα άλλο επίπεδο αυτή η ελληνική στάση, αργά ή γρήγορα θα γυρίσει μπούμερανγκ και για την ίδια την Ελλάδα, αφού δύσκολα θα καταφέρει να πείσει στο μέλλον τους εταίρους, σε περίπτωση που τα τουρκικά πλοία εισέλθουν ξανά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, να ανιδράσουν, από τη στιγμή που η ίδια παραμένει αδιάφορη μπροστά στην κατάφωρη εισβολή των τουρκικών πλοίων στην κυπριακή ΑΟΖ. 

Είναι ξεκάθαρο και ήδη άρχισε να ακούγεται πως το επιχείρημα «ούτε η Ελλάδα δεν στηρίζει τη θέση σας», θα ηχήσει, εάν δεν ήχησε ήδη στα αυτιά του Νίκο Αναστασιάδη την 1η Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, ημερομηνία που έχει τη σημειολογία της αφού είναι η επέτειος συμπλήρωση εξήντα χρόνων από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Όχι στα δύο μέτρα και δύο σταθμά»-Τι θα πει στους ομολόγους του ο Αναστασιάδης