Ο αγώνας επιβίωσης, η «βαριά φανέλα» και η… εφτάψυχη ΕΔΕΚ
07:07 - 07 Ιουλίου 2020
Το πλαίσιο πορείας
Το δεδομένο αυτό πηγάζει μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων ενώπιον των οποίων βρίσκονται οι σοσιαλιστές πριν από εκλογικές διαδικασίες εδώ και αρκετά χρόνια, που έχουν ως κοινό παρονομαστή την ανάδειξη του φαινομένου της εσωστρέφειας και των εσωκομματικών διελκυστίνδων ως βασικών συστατικών της λειτουργίας του Κινήματος. Αλλά και που συνίσταται συνάμα σε απότοκο μιας διάχυτης συνολικής εντύπωσης που επικρατεί, ότι όσο περνά ο καιρός η ΕΔΕΚ χάνει ολοένα και περισσότερα από τα ερείσματά της ανάμεσα στο εκλογικό σώμα.
Υπό το πρίσμα του προαναφερθέντος πλαισίου εντός του οποίου η ΕΔΕΚ πορεύεται στην πολιτική σκηνή της χώρας, και δη προς τις κατά καιρούς εκλογικές αναμετρήσεις, αναντίλεκτη πραγματικότητα αποτελεί από την άλλη, πως οι Σοσιαλιστές βρίσκουν πάντα τον τρόπο να διαψεύδουν τα προγνωστικά και να κερδίζουν, έστω και αποδυναμωμένοι συγκριτικά με το παρελθόν τους, το στοίχημα της επιβίωσης…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο ρυθμιστικός ρόλος του ΔΗΚΟ, η εσωστρέφεια και το φάντασμα του Καρογιάν
Οι βουλευτικές εκλογές του 2016 για παράδειγμα, βρήκαν την ΕΔΕΚ να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της έπειτα τους μεγάλους κραδασμούς που τον Ιανουάριο του 2015 είχε προκαλέσει η αιφνιδιαστική παραίτηση του τότε προέδρου του κόμματος Γιαννάκη Ομήρου. Ήταν μια μακρά δύσκολη περίοδος εσωτερικών αναταράξεων στην ΕΔΕΚ, καθώς μπορεί με την άνετη επικράτηση και την ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος από τον Μαρίνο Σιζόπουλο τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου, να επιχειρήθηκε να περάσει το μήνυμα πως η ΕΔΕΚ γυρίζει σελίδα και προχωρά απερίσπαστη στην επόμενη μέρα, ωστόσο, οι πληγές που είχαν ανοίξει αποδείχθηκε στην πορεία των πραγμάτων πως ήταν εξαιρετικά βαθιές, ώστε να μπορούν να επουλωθούν από την μια στιγμή στην άλλη. Για την ιστορία, υπενθυμίζεται πως κατά τις εσωκομματικές εκλογές που διενεργήθηκαν τον Μάρτιο του 2015, και οι οποίες συνοδεύτηκαν από ιδιαιτέρως υψηλούς τόνους και αντιπαραθέσεις, ο κ. Σιζόπουλος είχε επικρατήσει του τότε βουλευτή και αντιπροέδρου του κόμματος Γιώργου Βαρνάβα, εξασφαλίζοντας ποσοστό 60%.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η προσπάθεια του ΑΚΕΛ γι’ ανάκαμψη, τα στοιχήματα και το βούτυρο στο ψωμί του
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, η ΕΔΕΚ ριχνόταν στην μάχη των βουλευτικών εκλογών με νωπά τα σημάδια των εσωκομματικών προστριβών και του κάθε άλλο παρά ενωτικού κλίματος που υπήρχε στις τάξεις της. Μάλιστα, η απόφαση του Μαρίνου Σιζόπουλου να κατέλθει ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού στράβωσε ακόμη περισσότερο το ήδη στραβό κλίμα, καθότι θεωρήθηκε από τον τότε βουλευτή του Κινήματος Νίκο Νικολαΐδη ως κίνηση εχθρική προς το πρόσωπό του, δεδομένου ότι εξανέμιζε κάθε πιθανότητα επανεκλογής του. Η εξέλιξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα την απόφαση του κ. Νικολαΐδη να μην είναι υποψήφιος, ενώ η εκλογή του Μαρίνου Σιζόπουλου, ο οποίος τελικά κατήλθε ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΕΔΕΚ στη Λεμεσό, υπήρξε επεισοδιακή και πέρασε από συμπληγάδες. Ο λόγος, το γεγονός ότι οι σοσιαλιστές μόλις και μετά βίας, την τελευταία στιγμή, κατάφεραν να εξασφαλίσουν έδρα στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού.
Παρ’ όλα αυτά, και παρ’ όλες τις δυσοίωνες εκτιμήσεις για το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα που θα επιτύγχανε-όπως αυτό αποτυπωνόταν και μέσα από τις δημοσκοπήσεις της εποχής- , η ΕΔΕΚ κατάφερε να συγκρατήσει τις απώλειες της στο 3% και να εξασφαλίσει 6,18%, συγκριτικά με το σχεδόν 9% του 2011. Επρόκειτο μεν, ειδικά για τα… κυβικά της ΕΔΕΚ, για μια μεγάλη απώλεια και αισθητή μείωση της δύναμής της, αλλά που όμως μπροστά στα όσα προηγήθηκαν και ενώπιον του διαφαινόμενου φάσματος μιας άνευ προηγουμένου παταγώδους εκλογικής αποτυχίας, ήταν ένα αποτέλεσμα που στο τέλος της ημέρας συνιστούσε βαθιά ανάσα και υποδηλούσε πως στον πλανήτη ΕΔΕΚ υπήρχε ακόμη ζωή. Και που απέτρεπε φυσικά τα χειρότερα, τόσο για το ίδιο το κόμμα όσο για την ηγεσία του…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο δρόμος του ΔΗΣΥ για τις βουλευτικές, το μομέντουμ και τα απευκταία σενάρια
Ακόμη πιο δύσκολα φάνταζαν και ήταν τα δεδομένα για την ΕΔΕΚ στις Ευρωεκλογές του 2019, όταν ο εφιάλτης της μη ανάδειξης ευρωβουλευτή κινήθηκε ιδιαιτέρως απειλητικά και με εξαιρετικά άγριες διαθέσεις πάνω από το Κίνημα. Η εξασφάλιση της έκτης έδρας της Κύπρου στην Ευρωβουλή είχε μετατραπεί σε ένα απρόβλεπτο ντέρμπι μεταξύ της ΕΔΕΚ και του ΕΛΑΜ που έκοβε την ανάσα, με το εθνικιστικό κόμμα μάλιστα να έδειχνε για πολύ μεγάλο διάστημα της προεκλογικής περιόδου πως διατηρούσε τον πρώτο λόγο σε ό,τι αφορούσε την επίτευξη του στόχου αυτού, έναντι των σοσιαλιστών.
Τελικά, η ΕΔΕΚ ήταν αυτή που κατάφερε να βγει νικήτρια από την μάχη αυτή, καθώς διαψεύδοντας για μια ακόμη φορά κάθε πρόβλεψη, εκτοξεύθηκε στο 10,5% και πήρε το ζητούμενο, που δεν ήταν άλλο από την εκπροσώπησή της-έστω κι’ αν αποδείχθηκε προσωρινή- στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα πρέπει, βεβαίως, να σημειωθεί πως για πολλούς το 10,5% που εξασφάλισε η ΕΔΕΚ υπήρξε εν πολλοίς πλασματικό ποσοστό και ουδόλως αντιπροσωπευτικό της πραγματικής δύναμής της, μιας και σύμφωνα με τις αναλύσεις που ακολούθησαν, χιλιάδες ήταν οι ψηφοφόροι άλλων κομμάτων που πριμοδότησαν την ΕΔΕΚ, με ένα και μοναδικό στόχο. Να ανακόψουν την είσοδο του ΕΛΑΜ στην Ευρωβουλή.
Η σύγκρουση με Παπαδάκη
Και μολονότι η με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επίτευξη του στόχου της ΕΔΕΚ στις Ευρωεκλογές θα ανέμενε κανείς πως θα προσέδιδε νέο αέρα και θα έθετε την πορεία του Κινήματος σε νέα ασφαλή βάση, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Η πρόσφατη μετωπική σύγκρουση του προέδρου του κόμματος Μαρίνου Σιζόπουλου με τον ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδάκη, που είχε ως τελικό αποτέλεσμα τη διαγραφή του κ. Παπαδάκη από το κόμμα, ήρθε να ανοίξει ένα καινούργιο κύκλο εσωστρέφειας στην ΕΔΕΚ και να θέσει ερωτηματικά όσον αφορά και πάλι τον βαθμό συνοχής με τον οποίο θα πορευθεί προς τον επόμενο εκλογικό σταθμό, που δεν είναι άλλος από τις βουλευτικές του 2021. Εκεί δηλαδή, όπου για την ΕΔΕΚ ως μίνιμουμ στόχος φαντάζει η εξασφάλιση κοινοβουλευτικής παρουσίας, ως μέσος στόχος η διατήρηση-αν μη τι άλλο- των ποσοστών που έλαβε το 2016, ενώ στο αισιόδοξο σενάριο, η περαιτέρω ενίσχυση της δύναμής της.
Η προοπτική του 2021
Με τα σημερινά δεδομένα, και εντός του διαμορφωθέντος πολιτικού σκηνικού και συσχετισμών δυνάμεων, οι βουλευτικές εκλογές του 2021 δείχνουν να εξελίσσονται για την ΕΔΕΚ σε μια ακόμη δύσκολη μάχη επιβίωσης. Ωστόσο, η προϊστορία αποδεικνύει εκείνο το οποίο πολλές φορές οι σοσιαλιστές επικαλούνται πριν από εκλογικές αναμετρήσεις και όταν οι οιωνοί για το κόμμα τους μοιάζουν αρνητικοί. Ότι, δηλαδή, η ΕΔΕΚ, είτε λόγω «βαριάς φανέλας» είτε λόγω «βαριού ονόματος» λέμε εμείς, είναι το κόμμα που ξέρει διαχρονικά να διαψεύδει τις δημοσκοπήσεις και τα προγνωστικά.
Αυτό που μένει να φανεί στην κάλπη, είναι κατά πόσο το ίδιο σενάριο θα επαναληφθεί και το 2021, επιβεβαιώνοντας εκ νέου πως για την ΕΔΕΚ ισχύει τελικά πέρα πάσης αμφιβολίας ο χαρακτηρισμός που ο πάλαι ποτέ βουλευτής του ΑΚΕΛ και προπονητής ποδοσφαίρου Ανδρέας Μουσκάλλης, είχε κάποτε προσδώσει στην ποδοσφαιρική ομάδα του ΑΠΟΕΛ. Εφτάψυχη…
Ροη Ειδησεων
Πριν 6 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Εγκρίθηκαν τροποποιητικοί νόμοι για ρυθμίσεις στην καταβολή διαφόρων επιδομάτωνΠριν 12 λεπτά | ΔΙΕΘΝΗ
Πεδίο μάχης η Βενετία για το εισιτήριο των 5 ευρώ-Αντιδρούν οι κάτοικοι, συγκρούστηκαν με την αστυνομίαΠριν 15 λεπτά | Ποδόσφαιρο Κύπρος
Καταργεί το πρόγραμμα «Άτλας» η Ανόρθωση-Έκκληση προς κατόχους καρτών διαρκείας για προπληρωμήΠριν 16 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ψηφίστηκε πρόταση νόμου για δημοσίευση έκθεσης ελέγχων αγοράς από Υπ. ΕνέργειαςΠριν 21 λεπτά | ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Κομβικό» το δημοψήφισμα για σχέδιο Ανάν λέει ο Τατάρ και παραπέμπει στο «όραμα» των δύο κρατώνΠριν 23 λεπτά | ΔΙΕΘΝΗ
Ένταλμα σύλληψης για τον Γκάρι Κασπάροφ από τη Ρωσία-Τον κατηγορούν για τρομοκρατίαΠριν 30 λεπτά | ΔΙΕΘΝΗ
Η Σουηδία στέλνει τάγμα στη Λετονία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ
