Ο οραματιστής γαμπρός του Ερντογάν, το drone Akinci και οι δολοφονίες αμάχων

Το όραμα και οι προσωπικές φιλοδοξίες του γαμπρού του Ερντογάν κρύβονται πίσω από τον πλέον απειλητικό πυλώνα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Τα τουρκικά drones αποτελούν μεγάλο πονοκέφαλο για τους επιτελείς των Υπουργείων Άμυνας σε Ελλάδα και Κύπρο, αφού η ανάπτυξη τους την τελευταία δεκαετία είναι ραγδαία με τη Λευκωσία και την Αθήνα να μην μπορούν σε καμία περίπτωση να την ακολουθήσουν.
 
Ο Σελτζούκ Μπαιρακταρ θεωρείται ο εμπνευστής της τουρκικής βιομηχανίας Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών και εκτός από ένας εκατομμυριούχος επιστήμονας-επιχειρηματίας, από το 2016 είναι και γαμπρός του Ερντογάν αφού έχει παντρευτεί τη μικρότερη κόρη του Τούρκου Προέδρου.

 

Από το 2007, όταν ο Μπαιρακτάρ έπεισε τον Ταγίπ Ερντογάν να επενδύσει στην εταιρεία του, έφτασε σήμερα στο σημείο να διευθύνει μια αυτοκρατορία με drones όλων των τύπων και για όλες τις χρήσεις, ωστόσο δεν κρύβει τη χαρά του για το γεγονός ότι αποτελεί στενό συνεργάτη του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας, μαζί με τους επιτελείς του οποίου κατασκεύασε πανίσχυρα drone τα οποία ζηλεύουν ακόμα και υπερδυνάμεις του πλανήτη.
 
H Τουρκία, είναι η δεύτερη χώρα παγκόσμια, μετά τις ΗΠΑ, που κατασκεύασε drone δεύτερης γενιάς, δηλαδή drones που εκτός από το να καταγράφουν πληροφορίες, μπορούν να σκοτώσουν. Σε μια πρωτοποριακή επίδειξη που παρόμοια της δεν υπήρξε πουθενά στον κόσμο εκτός των ΗΠΑ, ο Ταγίπ Ερντογάν μαζί με τον γαμπρό του παρακολούθησαν την περασμένη άνοιξη πώς η νέα γενιά drone της Baykar Defence βάζει την Τουρκία στον χάρτη των top 5 κατασκευαστών UAV.
 
Σημειώνεται πως άλλες χώρες που κατέχουν drone αυτή τη στιγμή είναι το Ισραήλ, το Πακιστάν, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος και η Νιγηρία. Οι ΗΠΑ αν και προσπάθησαν, απέτυχαν να ελέγξουν την παραγωγή και εμπορία των drones και σήμερα δηλώνουν ανήμπορες να αντιδράσουν στο τρελό εξοπλιστικό ράλι, ειδικά των χωρών της Μέσης Ανατολής, οι οποίες ως επί το πλείστο εφοδιαστήκαν από την φτηνή κινεζική βιομηχανία.
 
Από τα δανεικά στα καλύτερα
drones του πλανήτη
Από τις αρχές τις δεκαετίας του 2000, η Τουρκία αναγνώρισε πως ο εξοπλισμός της με μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα της έδινε πλεονέκτημα, κυρίως στα πεδία των μαχών κατά των Κούρδων του PKK.
 
Αρχικά εφοδιάστηκε με κάποια drones από τις ΗΠΑ, ωστόσο παρουσιάστηκαν αρκετά προβλήματα, όπως για παράδειγμα η καθυστέρηση να φτάσει η εικόνα στους επιτελείς του Στρατού για το τι συμβαίνει στα πεδία των μαχών. Σύμφωνα με Τούρκο αξιωματικό, η καθυστέρηση ήταν περίπου 20 λεπτά, χρόνος πολύ μεγάλος που άλλαζε τα δεδομένα στο πεδίο, μέχρι οι επιτελείς να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για το τι συμβαίνει πραγματικά στο έδαφος.

 

Στη συνέχεια, το 2006 η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία για να εξοπλιστεί με ισραηλινά drones. Η συμφωνία όμως δεν έγινε ποτέ πράξη, με τον Ταγίπ Ερντογάν να κατηγορεί ευθέως την Κυβέρνηση του Ισραήλ πως σκόπιμα δεν παραχώρησε τα drones. Υπενθυμίζεται πως οι σχέσεις των δύο χωρών επιδεινώθηκαν με συνέπεια το 2010 ανακοινώθηκε κι επίσημα το ναυάγιο της συμφωνίας.
 
Τότε ήταν που πείστηκε  ο Ταγίπ Ερντογάν να επενδύσει στην εταιρεία του γαμπρού του. Η οικογένεια του διέθετε εργοστάσιο κατασκευής οχημάτων. Αφού εντόπισε τη μεγάλη ευκαιρία που εμφανίστηκε μπροστά του με την κατασκευή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ο μετέπειτα γαμπρός του Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαιρακταρ, παράτησε το διδακτορικό του στο ΜΙΤ και επέστρεψε στην Τουρκία, δημιουργώντας το σχετικό παράρτημα στην εταιρία του πατέρα του.
 
Ο Σελτζούκ Μπαιρακταρ ζήτησε χρόνο για να παρουσιάσει στον Ερντογάν το drone που θα άφηνε εποχή, και το έκανε. Μετά τα πρώτα μοντέλα παρουσιάστηκε το TB-2 το 2014.
 
Το TB-2 αποτελεί πλέον τη ραχοκοκαλιά των εναέριων επιχειρήσεων της Άγκυρας. Μπορεί να πετάξει σε υψόμετρο 24.000 ποδιών αυτόνομα για 24 ώρες και βασίζεται σε σταθμούς ελέγχου εδάφους για επικοινωνία. Τα περισσότερα από 75 TB-2 που χρησιμοποιούνται από τις τουρκικές δυνάμεις σήμερα πετούν συνολικά περίπου 6.000 ώρες το μήνα και έχουν μετατραπεί κυριολεκτικά στα αφτιά και τα μάτια του τουρκικού στρατού, τόσο στο πεδίο των Κούρδων του PKK, όσο και στην ανατολική Μεσόγειο.

Σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά στοιχεία της ερευνητικής ομάδας του theintercept.com τουρκικές βόμβες από TB-2 δολοφόνησαν 449 κατοίκους στη βορειοδυτική Συρία από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο του 2018. Μάλιστα ανάμεσα στους νεκρούς είναι και υψηλόβαθμα στελέχη του PKK που η Άγκυρα έψαχνε για χρόνια.
 
Σε συνδυασμό με το επικοινωνιακό παιχνίδι το οποίο κέρδισε πανάξια ο Μπαϊρακτάρ με τις ευλογίες του πεθερού του αλλά και την εθνικιστική-αντισιονιστική του ρητορική, έγινε πολύ δημοφιλής ανάμεσα στο λαό για τις επιτυχίες των μη επανδρωμένων αεροσκαφών του. Η Τουρκία σε καμία φάση δεν έδειξε να έχει κόμπλεξ με τις δολοφονίες Κούρδων πολιτών με drones, αντίθετα τις εκμεταλλεύτηκε επικοινωνιακά και πολιτικά.

Ο ίδιος ο Ερντογάν πραγματοποιεί συχνά επισκέψεις στα εργοστάσια παρασκευής των UAV στα οποία υπογράφει πάνω στα φτερά και δεν δηλώνει διόλου προβληματισμένος με το γεγονός πως ανάμεσα στους νεκρούς από τις επιδρομές των drones είναι και απλοί πολίτες. Κλειδί στην προπαγάνδα του
Την ίδια ώρα δεν θα μπορούσε τα drone να μην χρησιμοποιηθούν και στον πόλεμο εντυπώσεων που τα τελευταία χρόνια εξαπέλυσε η Άγκυρα στην ανατολική Μεσόγειο και συγκεκριμένα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα.

 

Οι παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις της TPAO εντός της υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης διαφημίστηκαν με τα drones του Μπαϊρακτάρ και οι σχετικές φωτογραφίες και βίντεο που διέρρευσαν από τα επίσημα κανάλια του τουρκικού Υπουργείου Ενέργειας κοινοποιήθηκαν χιλιάδες φορές, ως μέρος της τουρκικής προπαγάνδας. Το παράδειγμα ωστόσο που αποδεικνύει περίτρανα πως η χρήση drone ως μέσο προπαγάνδας αλλά και μέσου εξυπηρέτησης στρατιωτικών σκοπών είναι η τραγική ιστορία του Ισμαίλ Οζντέν που βρήκε τραγικό θάνατο στις 15 Αυγούστου του 2018.
 
Ο Οζντέν, κάτοχος τουρκικού διαβατηρίου, θεωρήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας ως ο υπεύθυνος των επιχειρήσεων του PKK στο Βόρειο Ιράκ. Ένα τουρκικό drone τον εντόπισε κατά τη διάρκεια μιας θρησκευτικής τελετής. Το drone τον ακολούθησε λίγο αργότερα το TB-2 σκότωσε τόσο αυτόν, όσο και άλλους δέκα συντρόφους του.

Η τουρκική κυβέρνηση λίγες μέρες αργότερα δημοσίευσε το βίντεο της επίθεσης με το ΤΒ-2 να παρακολουθεί τον Οζντέν και τη συνοδεία του. Για μέρες, τα τουρκικά κανάλια και οι εφημερίδες είχαν πρώτο θέμα την επιχείρηση με drone, επαινώντας  βέβαια τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και τον Μπαϊρακτάρ για το καίριο πλήγμα που έφεραν τα drones του.
 
Το ίδιο έκαναν άλλωστε και στο βίντεο που ένα drone καταστρέφει μια τεράστια προσωπογραφία του Οτσαλάν, παρόμοια με τη σημεία του ψευδοκράτους στον Πενταδάκτυλο, πάνω σε ένα βουνό στα σύνορα με τη Συρία.
 

 

Παράλληλα, ο Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, ανακοίνωσε από τις αρχές Αυγούστου με την κρατική ουκρανική εταιρεία Ukrspecexport για την ανάπτυξη ενός μεγάλου τουρκικού drone, του Akinci («Επιδρομέας»), με δύο μηχανές, δυνατότητα πτήσης σε μεγάλο ύψος και για πολλή ώρα.
 
Το Akinci θα έχει άνοιγμα φτερών 20 μέτρα, βάρος έως 4.500 κιλά, θα μπορεί να μένει στον αέρα έως 24 ώρες και θα φθάνει σε επιχειρησιακό ύψος έως 12.200 μέτρα, επιδόσεις που είναι σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με εκείνες του τωρινού drone TB2.  
Η πρώτη δοκιμή του πυραύλου «Κρουζ» SOM-B2 ήταν επιτυχής στις 6 Σεπτεμβρίου, οπότε αναμένεται να αποτελέσει το σημαντικότερο οπλικό σύστημα του drone Akinci, το οποίο αναμένεται να αρχίσει να χρησιμοποιείται από τον τουρκικό στρατό εντός του 2021.

120 εκ. στον γαμπρό του Προέδρου
Η τουρκική κυβέρνηση στηρίζει την εταιρεία Baykar Makina και, παρά την οικονομική κρίση, αυτόν τον μήνα τής χορήγησε επιδότηση περίπου 120 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς και φορολογικές απαλλαγές, προκειμένου να κατασκευάσει ένα μεγάλο εργοστάσιο κοντά στην Κωνσταντινούπολη για τη μαζική παραγωγή του drone Akinci (του πρώτου μεγάλης ακτίνας δράσης οπλισμένου drone της Τουρκίας), καθώς επίσης για να διπλασιάσει τη σημερινή παραγωγή του μικρότερου drone TB2.
 
Το νέο εργοστάσιο θα δημιουργήσει 1.000 νέες θέσεις εργασίας και προγραμματίζεται να παράγει μέσα στην επόμενη διετία 46 drones TB2 και 36 drones Akinci (τα 24 για τον τουρκικό στρατό, ενώ τα 13 θα εξαχθούν στην Ουκρανία), καθώς και τα αντίστοιχα συστήματα επικοινωνιών και εδάφους. Ενδιαφέρον για την αγορά του μελλοντικού Akinci έχουν εκδηλώσει το Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν και η Μαλαισία.
 
Το ερώτημα, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Al-Monitor, είναι ποιές είναι οι στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας και πού σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτά τα εξελιγμένα drones «Επιδρομείς», τα οποία θα έχουν τόσο βαρύ και ακριβείας εξοπλισμό. Η Άγκυρα θεωρεί το Akinci ως «μη επανδρωμένο μαχητικό αεροπλάνο αέρος-εδάφους» παρά ως drone. Ο συνδυασμός Akinci και πυραύλου «Κρουζ» SOM-B2 θα δώσει στην Τουρκία δυνατότητα για «χειρουργικά» πλήγματα σε απόσταση έως 600 χιλιομέτρων από το έδαφός της. Αυτό σημαίνει ότι π.χ. το Akinci μπορεί να αντικαταστήσει τα μαχητικά F-16 που σήμερα δρουν κατά των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ και στη βόρεια Συρία.
 
Επίσης, σύμφωνα με τον Γκουρσάν, όταν το Akinci τεθεί σε λειτουργία, θα δώσει στην Τουρκία δυνατότητα για 24ωρη χαμηλού κόστους και χαμηλού κινδύνου εναέρια επιτήρηση πάνω από όλο το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.

Ένα από τα πιθανά μελλοντικά προβλήματα για τα drones Akinci είναι ότι εξαρτώνται για τη λειτουργία τους όχι μόνο από τις εισαγωγές ουκρανικών κινητήρων αλλά και από το σύστημα GPS των ΗΠΑ. Μένει να φανεί αν η Τουρκία θα προτιμήσει την εναλλακτική λύση του ρωσικού συστήματος δορυφορικής πλοήγησης GLONASS, ιδίως αν επιδεινωθούν περαιτέρω οι τουρκο-αμερικανικές σχέσεις λόγω της κρίσης με την τουρκική αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400.
 
Τα drones καμικάζι
Η εταιρεία του γαμπρού του Ερντογάν δεν είναι η μόνη που ασχολείται με την βιομηχανία των πολεμικών drones στην Τουρκία.
 
Η Τουρκία πρόκειται σύντομα να γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα χρησιμοποιήσει πλήρως αυτόνομα drones (UAV), ικανά να εντοπίζουν και να σκοτώνουν ανθρώπους χωρίς την παραμικρή ανθρώπινη παρέμβαση.
 
Η τουρκική αμυντική εταιρεία STM (που ιδρύθηκε το 1991) ανακοίνωσε ότι ο στρατός τής χώρας θα αρχίσει να χρησιμοποιεί τα νέα αυτόνομα drones Kargu στις αρχές του 2020. Πρόκειται για εναέρια οχήματα βάρους επτά κιλών, με τέσσερις έλικες (quadcopters), που δρουν επίσης ως μέρος ενός ευρύτερου σμήνους, οι μονάδες του οποίου μπορούν να συνεργάζονται.
 
Τα Kargu διαφημίζονται από τη STM ως χρήσιμα για επιχειρήσεις αντιτρομοκρατικές και ασύμμετρου πολέμου, τόσο εναντίον στατικών όσο και κινούμενων στόχων (ανθρώπων, οχημάτων κ.ά.). Διαθέτουν ενσωματωμένες δυνατότητες επεξεργασίας εικόνων σε πραγματικό χρόνο, καθώς και αλγόριθμους βαθιάς μάθησης. Μπορούν να λειτουργήσουν τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα, να κάνουν πλήγματα ακριβείας, να χρησιμοποιήσουν διάφορα οπλικά συστήματα και αυτοκαταστρέφονται αν χρειαστεί.