Βαριές κουβέντες Λιλλήκα-Μυλωνά και μια… Συμμαχία που ψάχνεται

Βυθισμένη σε βαθιά περισυλλογή και σε αναζήτηση των επόμενων βημάτων και του ρόλου της στον κομματικό χάρτη του τόπου βρίσκει η επομένη των προεδρικών εκλογών τη Συμμαχία Πολιτών και δη τον πρόεδρο του κόμματος, Γιώργο Λιλλήκα.
 
Μέσα από την εκλογική διαδικασία για ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, η Συμμαχία Πολιτών βγήκε βαθιά λαβωμένη απ’ όλες τις απόψεις, με την αρχή να γίνεται κατά τις διεργασίες για εξεύρεση κοινού υποψήφιου του ενδιάμεσου χώρου.
 
Διεργασίες, οι οποίες όχι μόνο δεν απέδωσαν καρπούς ως προς την ουσιαστική τους παράμετρο, αλλά οδήγησαν και στην αποχώρηση του μέχρι τότε βουλευτή του κόμματος Παύλου Μυλωνά από τη Συμμαχία, καθώς επίσης και μεγάλης μερίδας ηγετικών στελεχών της, οι οποίοι μαζί με τον κ. Μυλωνά προχώρησαν στην σύσταση της Αυτόνομης Πλατφόρμας Πολιτών και συμπαρατάχθηκαν με την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου.  
 
Το μεγάλο στραπάτσο ήρθε κατά την πρώτη Κυριακή των προεδρικών εκλογών, οπόταν και ο Γιώργος Λιλλήκας με το πενιχρό 2,2% που εξασφάλισε, όχι απλώς δεν κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο ή να εξασφαλίσει αν μη τι άλλο ένα αξιοπρεπές ποσοστό, αλλά πάτωσε κυριολεκτικά περιοριζόμενος στην πέμπτη θέση και τελευταίος από τους υποψηφίους με στήριξη από κοινοβουλευτικό κόμμα.
 
Και σαν να μην έφθανε αυτό, στον απόηχο της παταγώδους εκλογικής αποτυχίας ήρθε να προστεθεί η μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου παραίτηση της βουλευτού του κόμματος Άννας Θεολόγου, ως αποτέλεσμα της διαφωνίας της με την απόφαση για ψήφο κατά βούληση στον δεύτερο γύρο και με την ίδια να τάσσεται υπέρ της υποψηφιότητας Σταύρου Μαλά.
 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Μετά τον Μυλωνά φεύγει και η Θεολόγου από τη Συμμαχία Πολιτών

Αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, η Συμμαχία Πολιτών να καλείται να συνεχίσει πλέον ως μονοεδρικό κόμμα στη Βουλή, αλλά και να διακυβεύεται εν πολλοίς και κατά πολλούς η ύπαρξή της στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.  
 
Μυλωνάς κατά Λιλλήκα
Η σημερινή μέρα, επεφύλαξε νέο επεισόδιο και σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ του πρώην βουλευτή του κόμματος Παύλου Μυλωνά και της Συμμαχίας Πολιτών.
 
Ο κ. Μυλώνας εξέδωσε γραπτή δήλωση σε ιδιαιτέρως σκληρή γλώσσα για τον Γιώργο Λιλλήκα και την Συμμαχία Πολιτών, στην οποία αναφέρει τα εξής:
 
«Με αφορμή την ανεξαρτητοποίηση της Άννας Θεολόγου και την αποχώρησή της από την κοινοβουλευτική ομάδα της Συμμαχίας Πολιτών, καθώς και την ανακοίνωση που εξέδωσε η Συμμαχία Πολιτών που αναφέρει ότι ‘’η κα Θεολόγου ακολούθησε το παράδειγμα του κ. Παύλου Μυλωνά επιδεικνύοντας μια περίεργη και εγωκεντρική αντίληψη για τη Δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες’’, οφείλω δημόσια να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.
 
Για την ανάγκη ενοποίησης και ενίσχυσης του μετώπου που αντιτίθεται στις πολιτικές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ όσον αφορά στο Κυπριακό έχω μιλήσει πάρα πολλές φορές, από πριν ακόμα εκλεγώ στη Βουλή μέχρι και σήμερα.
 
Πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού σε αυτόν τον τόπο, θεωρούσα επιτακτική την ανάγκη συμπόρευσης των δυνάμεων που συμφωνούσαν στην ανακοπή του ξεπουλήματος της πατρίδας μας εναντίον του λεγόμενου ενδοτικού μετώπου.
 
Όταν ο Γιώργος Λιλλήκας αποφάσισε να υποβάλει την υποψηφιότητά του για την Προεδρία της Δημοκρατίας, δεν μπορούσα να πράξω τίποτε άλλο παρά να αποχωρήσω, σεβόμενος μεν την απόφασή του, σεβόμενος όμως ακόμα περισσότερο τις διαχρονικές θέσεις μου, τις οποίες ποτέ δεν έκρυψα.
 
Δεν θα μπορούσα ποτέ να λάβω μέρος σε έναν προεκλογικό αγώνα που είχε ως σκοπό του την υπονόμευση της υποψηφιότητας του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου. Δεν ήταν προσωπικό το θέμα. Εξάλλου, αν οι δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου υποστήριζαν την υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα, θα ήμουν κι εγώ δίπλα του.
 
Όμως ο Γιώργος Λιλλήκας είχε προαποφασίσει να κινηθεί εκτός αυτού του χώρου, προφασιζόμενος δήθεν ‘’στημένες τράπουλες’’ και επιχειρώντας ανεπιτυχώς να καταστεί ο εκλεκτός υποψήφιος του ΑΚΕΛ. Και όταν αντιλήφθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν, θυμήθηκε αίφνης ότι είναι πολέμιος της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και του παλαιοκομματισμού. Όσο για τα περί εξαγορών και συναλλαγών που ακούστηκαν πολλάκις, δεν θα μπω καν στον κόπο να τα σχολιάσω.
 
Η Συμμαχία Πολιτών και ο Γιώργος Λιλλήκας, αποδεδειγμένα πλέον, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να υποσκάπτει την υποψηφιότητα που επέλεξε ο ενδιάμεσος χώρος για να αντιπαραταχθεί στις πολιτικές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ.
 
Η στάση του Γιώργου Λιλλήκα σε έναν μεγάλο βαθμό συνέβαλε στην αποτυχία μας να έχουμε μια καθαρή επιλογή στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών και όχι δύο υποψήφιους της ίδιας ακριβώς φιλοσοφίας σχετικά με το εθνικό μας θέμα.
 
ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, Γιώργος Λιλλήκας, Μάριος Κάρογιαν και άλλοι, μαζί στάθηκαν απέναντι από την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι δεν θα μπορούσα να είμαι συμμέτοχος. Τα περί ‘’εγωκεντρικής αντίληψης για τις δημοκρατικές διαδικασίες’’, λοιπόν, δεν αφορούν εμένα. Ήμουν και είμαι πάντα ξεκάθαρος ως προς τις θέσεις μου. Ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες του.
 
Πέρα από αυτά, αυτό που έχει πρωτίστως σημασία σήμερα και μετά τις εκλογές ακόμη περισσότερο είναι να δουλέψουμε όλοι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός αρραγούς μετώπου που θα σταθεί εμπόδιο στο ξεπούλημα της πατρίδας μας.
 
Τα αμέσως επόμενα χρόνια προβλέπονται ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό, εξελίξεις που πρέπει απαραιτήτως να μας βρουν ενωμένους και έτοιμους να παλέψουμε για την επιβίωσή μας σε αυτό το νησί. Αυτό, λοιπόν, είναι το ζητούμενο. Και για αυτό ακριβώς θα εργαστώ».
 
«Ηθικολογίες κενού περιεχομένου»
Λίγο αργότερα, ήρθε απάντηση της Συμμαχίας Πολιτών προς τον Παύλο Μυλωνά, επίσης σε ιδιαιτέρως σκληρή γλώσσα, ως εξής:
 
«Είναι το ελάχιστο πρόκληση ο κύριος Παύλος Μυλωνάς να επιχειρεί να δώσει μαθήματα ήθους στη Συμμαχία Πολιτών ή σε οποιοδήποτε άλλο πολίτη ή πολιτικό.
 
Ο κ. Μυλωνάς γνώριζε τις διαφορές ανάμεσα στη Συμμαχία Πολιτών  και στο ΔΗΚΟ ως προς τη ΔΔΟ και παρόλα αυτά για μήνες διαβουλευόταν και αμφιταλαντεύονταν με ποιού το ψηφοδέλτιο να διεκδικήσει κοινοβουλευτική έδρα. Άραγε τότε το ζήτημα της ΔΔΟ δεν ήταν κριτήριο για τον Παύλο Μυλωνά; Ή μήπως για τον ίδιο ήταν ποιο σημαντικό το κριτήριο της εκλεξιμότητας;
 
Επιχειρεί να δώσει μαθήματα, ο  άνθρωπος ο οποίος από την πρώτη ημέρα της εκλογής του με ψήφους της Συμμαχίας Πολιτών, πήρε αποστάσεις και ελάχιστες ήταν οι φορές που παρουσιάστηκε σε εκδηλώσεις για  δραστηριότητες  του Κινήματος.
 
Ο άνθρωπος ο οποίος αποχώρησε χωρίς να παραδώσει την έδρα στη Συμμαχία Πολιτών,  όπως επιβάλλει η πολιτική ηθική, προφασιζόμενος ότι οι θέσεις της Συμμαχίας Πολιτών  δεν ήταν ξεκάθαρες ως προς τη ΔΔΟ, για να υποστηρίξει τον Νικόλα Παπαδόπουλο ο οποίος πιστεύει στη ΔΔΟ, χωρίς να του θέσει κανένα πολιτικό όρο.
 
Αν έχει τόση αυτοπεποίθηση  ο κ. Παύλος Μυλωνάς για το κοινωνικό του εκτόπισμα ας παραδώσει την έδρα στη Συμμαχία Πολιτών, ως οφείλει και ας κατέλθει είτε ως ανεξάρτητος είτε με άλλο κόμμα για να διαπιστώσει την κοινωνική του αποδοχή.
 
Όσο για την αποτυχία του Νικόλα Παπαδόπουλου  να περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, την ώρα που είχε τη στήριξη τεσσάρων  κομμάτων,  κινήσεων,  πλατφόρμων κτλ που αριθμούσαν ποσοστιαία πέραν του 30% ας την αναζητήσουν στις σκοπιμότητες που υπηρετούσε η κίνηση τους και στην ανικανότητα τους να πείσουν την κοινωνία και όχι αλλού.
 
Το ηθικό ανάστημα το κερδίζει κάποιος  με τις πράξεις και τις συμπεριφορές  του και όχι με ηθικολογίες κενού περιεχομένου».