Γ. Λιλλήκας στον Reporter: Αν η αποχή κατέβει στο 17,5% θα δείτε το αποτέλεσμα

«Αν η αποχή κατέβει στο 17,5% θα δείτε το αποτέλεσμα», αναφέρει με νόημα ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γιώργος Λιλλήκας, εμφανιζόμενος σίγουρος πως οι δημοσκοπήσεις θα διαψευστούν και ο ίδιος θα υλοποιήσει τους εκλογικούς του στόχους.
 
Σε μεγάλη συνέντευξή του στον REPORTER, o Γιώργος Λιλλήκας αποκηρύττει τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ως πλαίσιο λύσης του Κυπριακού, τασσόμενος υπέρ του ενιαίου κράτους με το σωστό περιεχόμενο ή υπέρ της πολυφερειακής ομοσπονδίας, που δεν θα εδράζεται στην εθνικότητα.
 
Ο κ. Λιλλήκας καταγράφει τις διαφορές που διέπουν τη δική του υποψηφιότητα από εκείνη του Νικόλα Παπαδόπουλου, αναφέρεται στις διαβουλεύσεις που είχε ενόψει προεδρικών εκλογών με τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου, καθώς και με το ΑΚΕΛ, ενώ δίνει παράλληλα το στίγμα της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσει σε περίπτωση ανάδειξής του στην Προεδρία της Δημοκρατίας.  
 
Ακολουθεί η συνέντευξη του υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας Γιώργου Λιλλήκα  στον REPORTER
 
-Γιατί δεν αποσύρατε την υποψηφιότητά σας διερωτούνται αρκετοί, δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο Γιώργος Λιλλήκας, όχι απλώς δεν εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όχι απλώς δεν περνά στον δεύτερο γύρο, αλλά τερματίζει και πέμπτος;
-Γιατί οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις θα διαψευστούν όπως διαψεύστηκαν σε όλες τις χώρες του κόσμου και πολύ περισσότερο στη χώρα μας. Διαψεύστηκαν οι δημοσκοπήσεις το 2008, όταν περίπου 35 δημοσκοπήσεις έβγαζαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο πρώτο ενώ ήρθε τρίτος, το 2013 μου έδιναν περίπου τα ίδια ποσοστά, ακόμα και το exit poll με δέκα χιλιάδες πολίτες που ψήφισαν μου έδιναν 17%, και πήρα 25%, διαψεύστηκαν στο ελληνικό δημοψήφισμα, διαψεύστηκαν στις εκλογές της Ελλάδας, διαψεύστηκαν στο Brexit, διαψεύστηκαν στην Αμερική, διαψεύστηκαν στη Γαλλία. Γιατί να επιβεβαιωθούν στην Κύπρο σήμερα;
 
-Από πού πηγάζει αυτή σας η αισιοδοξία ότι θα διαψευστούν και στην Κύπρο, πέραν της προϊστορίας στην οποία αναφέρεστε;
-Από την ίδια πηγή που πήγαζε η διάψευση των δημοσκοπήσεων που έκανα και το 2013. Από τους πολίτες. Από τις επαφές που έχω, από τις εξορμήσεις και τον συνεχή διάλογο με τους πολίτες, όπου τα μηνύματα που παίρνω είναι ακριβώς αντίθετα από αυτά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Αλλά εμένα μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι δημοσκόποι που θέλουν να είναι και επαγγελματίες, να παραδέχονται ότι εννέα στους δέκα αρνούνται να συμμετέχουν στις δημοσκοπήσεις, και βγάζουν συμπεράσματα τα οποία θέλουν να προβάλουν ως ασφαλή, με το 10%. Ε δεν είναι το 10% που θα εκλέξει Πρόεδρο, είναι το 90%.
 
-Όμως είναι πολλές οι δημοσκοπήσεις, δεν είναι μόνο μία. Αλλά υπάρχει και το άλλο. Η απόκλιση μεταξύ του ποσοστού που σας δίνουν οι δημοσκοπήσεις και του ποσοστού που ίσως χρειαστείτε για να περάσετε στον δεύτερο γύρο είναι μεγάλη. Συνεπώς, ακόμη και να ισχύει αυτό που λέτε για τα μηνύματα που εισπράττετε από τους πολίτες, καλύπτεται το ύψος αυτής της διαφοράς;
-Το 2013 δεν μου έδιναν τα ίδια ποσοστά; Πώς εκτοξεύτηκαν στο 25%;
 
-Το 2013 όμως ήταν εντελώς διαφορετικό το πολιτικό περιβάλλον και οι συσχετισμοί δυνάμεων, μέσα στους οποίους πραγματοποιήθηκαν οι προεδρικές εκλογές…
-Ασφαλώς. Αλλά οι δημοσκοπήσεις γίνονταν και μάλιστα τους απαντούσαν το 25%. Δηλαδή ένας στους τέσσερις απαντούσε, ενώ σήμερα απαντά ένας στους δέκα.
 
-Το γεγονός ότι ούτε το κόμμα σας, η Συμμαχία Πολιτών, δείχνει να συσπειρώνεται γύρω από την υποψηφιότητά σας, δεν σας προκαλεί καμία ανησυχία και κανένα προβληματισμό; Είναι και αυτό και ένδειξη…
-Μα δεν είναι ένδειξη. Αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι απόδειξη, ούτε ένδειξη και θα φανεί την μέρα των εκλογών.
 
-Έχετε τη στήριξη που θα αναμένατε από τα στελέχη και τους φίλους της Συμμαχίας;
-Ασφαλώς. Αλλά δεν είναι κομματικές εκλογές που έχουμε. Αν ήταν κομματικές εκλογές, θα ξέραμε και το αποτέλεσμα εκ των πρότερων. Είναι προεδρικές εκλογές, οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν ποιος από τους πέντε υποψήφιους Προέδρους είναι αυτός που εμπιστεύονται περισσότερο, αυτός που είναι ο πιο αξιόπιστος, αυτός που έχει τις εμπειρίες και τις γνώσεις, αλλά και τις ικανότητες να κυβερνήσει τη χώρα με επιτυχία. Να την βγάλει από τα αδιέξοδα του Κυπριακού και να δώσει λύσεις στα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του τόπου. Δεν είναι άθροισμα των κομματικών αποτελεσμάτων στις βουλευτικές εκλογές οι προεδρικές εκλογές. Αν ήταν έτσι, κάποιος θα ήταν εκ των προτέρων πρώτος και μάλιστα πρώτος δεν θα ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, θα ήταν ο Νικόλας Παπαδόπουλος προφανώς. Ε δεν είναι έτσι. Όσοι στηρίζονται στα ποσοστά των κομματικών εκλογών του περασμένου Μαΐου, θα έχουν μεγάλες εκπλήξεις στις 28 Ιανουαρίου.
 
-Άρα η δική σας εκτίμηση, αντιθέτως με το τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, είναι ότι θα βρίσκεστε στον δεύτερο γύρο;
-Θα το πω όπως το είπα πολλές φορές, απλά, ρεαλιστικά και αληθινά. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα το αποφασίσουν οι πολίτες και θα κριθεί από το ύψος της συμμετοχής, ή αν θέλετε από το μέγεθος της αποχής.
 
-Ο δικός σας στόχος όπως διαμορφώνονται τα πράγματα ποιος είναι;
-Ο στόχος ο δικός μου είναι να μειωθεί η αποχή αν είναι δυνατό στο ίδιο ποσοστό με την αποχή που υπήρχε το 2013.
 
-Εννοώ από άποψης αυτού καθ’ αυτού του εκλογικού αποτελέσματος. Μείνατε στην κούρσα των προεδρικών εκλογών έχοντας στο μυαλό ότι υπάρχει η προοπτική να είστε ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
-Ασφαλώς. Και αν η αποχή κατέβει στο 17,5% θα δείτε το αποτέλεσμα.
 
-Δεν σκεφτήκατε σε καμία στιγμή να αποσυρθείτε;
-Δεν έχω μεγαλώσει και ούτε έχω προχωρήσει στη ζωή μου αμφιταλαντευόμενος. Ό,τι έκανα, το έκανα με αποφασιστικότητα στη ζωή μου. 
 
Ο ενδιάμεσος χώρος
-Σε μια άλλη συνέντευξη που μου είχατε παραχωρήσει στο παρελθόν, είχατε πει ότι δεν υπάρχει ενδιάμεσο χώρος. Συμμετείχατε όμως στις διαβουλεύσεις που έγιναν για να υπάρξει ένας κοινός υποψήφιος. Σας έχει αφήσει πικρία η κατάληξη εκείνων των διαβουλεύσεων;
-Οι μόνοι που κάναμε ειλικρινή προσπάθεια για να υπάρξει μια συνεργασία και κοινός υποψήφιος, καταθέτοντας τρεις προτάσεις που απορρίφθηκαν και οι τρεις, είμαστε εμείς. Μόνο εμείς καταβάλαμε ειλικρινή προσπάθεια. Κατ’ αρχήν, όλες οι συναντήσεις πλην της τελευταίας, έγιναν με δική μου πρωτοβουλία. Δεν πήραμε καμία πρόσκληση από το ΔΗΚΟ για να συναντηθούμε μαζί του, ούτε από την ΕΔΕΚ. Καταθέσαμε την πρόταση να καταλήξουμε πρώτα σε αρχές στο πλαίσιο διακυβέρνησης γιατί είχαμε διαφωνίες. Δεν είναι μόνο το Κυπριακό, που και εκεί έχουμε διαφορές αλλά μπορεί να υποθέσει κάποιος πως έχουμε περισσότερες συγκλίσεις. Έχουμε διαφωνίες ως προς την οικονομική πολιτική. Εμείς διαφωνούμε με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που στήριζε το ΔΗΚΟ όλη αυτή την πενταετία, έχουμε διαφορές και για το ΓΕΣΥ. Άρα, προτείναμε να συζητήσουμε πρώτα το πλαίσιο αρχών και μετά τον υποψήφιο, κάτι το οποίο απορρίφθηκε. Εισηγηθήκαμε να συζητήσουμε κριτήρια που πρέπει να διέπουν την επιλογή του υποψηφίου, όπως η καταλληλότητα και η εκλεξιμότητα. Εμάς δεν μας αρκεί απλώς να περάσουμε έναν υποψήφιο στον δεύτερο γύρο, αλλά σημασία έχει αυτός που θα περάσει στον δεύτερο γύρο να κερδίσει τον Νίκο Αναστασιάδη. Απορρίφθηκε και αυτή η εισήγησή μας. Η τρίτη μας πρόταση ήταν να συζητήσουμε τη διαδικασία μέσα από την οποία θα ληφθεί η απόφαση. Και υπήρχαν δύο επιλογές. Είτε η απόφαση να ληφθεί από τους πέντε αρχηγούς πίσω από κλειστές πόρτες και χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών, ενώ η δεύτερη επιλογή, που ήταν αυτή που κατέθεσα, ήταν μια δημοκρατική διαδικασία όπου να ψηφίσουν οι πολίτες. Μας είπαν πως ήταν δύσκολο, ότι χρειάζεται χρόνος, απορρίφθηκε και αυτή η πρότασή μας. Ήταν εμφανές ένα στημένο παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα, στο οποίο βεβαίως έκανα την ειλικρινή μου προσπάθεια, αλλά έχοντας επίγνωση, γιατί είμαι πολύ ρεαλιστής, των πραγματικοτήτων. Απ’ εκεί και πέρα ο καθένας πήρε το δρόμο του. Είχα κάνει και μια ύστατη προσπάθεια να εξευρεθεί κοινός υποψήφιος αποσύροντας τη δική μου υποψηφιότητα και ν’ αποσύρει και ο Νικόλας Παπαδόπουλος τη δική του, απορρίφθηκε και αυτή.
 
-Αφού όπως λέτε γνωρίζατε πως επρόκειτο για ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα και είχατε επίγνωση των πραγματικοτήτων, γιατί μπήκατε σε μια τέτοια διαδικασία;
-Διότι υπήρχε από τους απλούς πολίτες ένα πραγματικό αίτημα. Οι απλοί πολίτες το ήθελαν. Γι’ αυτό ήθελα να καταβληθεί η προσπάθεια, παρότι γνώριζα εκ των προτέρων ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα.
 
Η προσπάθεια με το ΑΚΕΛ
-Θα μπορούσε να σας πει κανείς όμως ότι παίζατε σε διπλό ταμπλό, αφού προσδοκούσατε και σε πιθανή στήριξη της δικής σας υποψηφιότητας από το ΑΚΕΛ;
-Το ίδιο ρεαλιστής ήμουν και με την ηγεσία του ΑΚΕΛ.
 
-Την συναντήσατε όμως…
-Ασφαλώς. Εγώ είμαι πάντα υπέρ του διαλόγου. Όπως έχω πει από την πρώτη ημέρα, βασικός συνομιλητής μου ήταν και παραμένουν οι πολίτες, αλλά δεν με διακατέχει η αλαζονεία να αρνούμαι διάλογο με τις κομματικές ηγεσίες, δεδομένου ότι ισχύει κάτι που έλεγα πάντα. Ο αλληλοσεβασμός και όχι η προσπάθεια επιβολής του ενός επί του άλλου ή ακύρωσης του ενός από τον άλλον. Δεν κτίζονται συνεργασίες σε αυτή τη λογική.
 
-Γιατί δεν προχώρησε η προσπάθεια με το ΑΚΕΛ;
-Αυτό πρέπει να το απαντήσει η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Μάλλον το απάντησε δημόσια ο Άντρος Κυπριανού. Έχουμε διαφωνίες στο Κυπριακό.
 
Οι διαφορές μου με τον Νικόλα
-Μιλώντας λοιπόν για το Κυπριακό, διερωτάται κανείς σε τι διαφέρει η δική σας υποψηφιότητα από εκείνη του Νικόλα Παπαδόπουλου, δεδομένου ότι και οι δύο απορρίπτετε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και εισηγείστε νέα στρατηγική. Γιατί κάποιος να ψηφίσει εσάς και όχι τον κ. Παπαδόπουλο;
-Μα ο Νικόλας Παπαδόπουλος αποδέχεται τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Εγώ την απορρίπτω, δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με σωστό περιεχόμενο. Αυτοί που συμφωνούν με τη διζωνική, μπορούν να επιλέξουν, είτε τον Σταύρο Μαλά είτε τον Νίκο Αναστασιάδη είτε τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Και οι τρεις αποδέχονται τη διζωνική, ο καθένας με ένα διαφορετικό περιεχόμενο. Το σωστό περιεχόμενο θέλω να το ακούσω, δεν το έχω ακούσει. Διότι όταν λένε κάποιοι ότι μπορεί να υπάρξει διζωνική ομοσπονδία με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών, επιτρέψτε μου να πω ότι κοροϊδεύουν τον λαό.
 
-Είστε εξ’ εκείνων που θεωρεί δηλαδή ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος αποδέχεται τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία;
-Αυτό λέει. Έχει πει πάρα πολλές φορές ότι αποδέχεται τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο. Αυτό δεν το επινοώ εγώ, δική του φράση είναι. Ταυτόχρονα, υπάρχει διαφωνία και στο πώς μπορούμε να απεγκλωβιστούμε απ’ εδώ που βρισκόμαστε, υπάρχει διαφορά και στα θέματα εμπειρίας. Η δική μου στρατηγική είχε κατατεθεί στο Εθνικό Συμβούλιο σε ανύποπτο χρόνο, το 2015. Υπάρχει ακόμα μια διαφορά. Τόσο ο Νικόλας Παπαδόπουλος όσο και ο Σταύρος Μαλάς και ο Νίκος Αναστασιάδης, συγκλίνουν σε ακόμα κάτι. Και οι τρεις δημόσια έχουν δηλώσει ότι η λύση θα είναι άδικη. Στην ουσία και οι τρεις καλούν τον λαό να τους εκλέξει για να φέρουν μιαν άδικη λύση.
 
Να αποφασίσει ο λαός
-Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει δίκαιη λύση;
-Αν δεν υπάρξει δίκαιη λύση, δεν υπάρχει λόγος να υπάρξει λύση. Για μένα λύση, η οποία δεν ανατρέπει τα δεδομένα της εισβολής και της κατοχής, αλλά οδηγεί σε νομιμοποίηση των δεδομένων της εισβολής και της κατοχής, δεν έχει νόημα.
 
-Συνεπώς εσείς σε περίπτωση εκλογής σας δεν πρόκειται να συζητήσετε στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας;
-Ασφαλώς. Την αποκήρυξα από το 2012, από τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές εξηγώντας και τους λόγους, ενώ ταυτόχρονα έχω εισηγηθεί, κάτι το οποίο είναι το πλέον δημοκρατικό κατ’ εμένα, αλλά και το πλέον ασφαλές για την εθνική μας υπόθεση, ότι θα πρέπει να γίνει εδώ και τώρα δημοψήφισμα. Να αποφασίσει ο λαός προληπτικά και έγκαιρα.
 
-Δεν είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι να γίνει κάτι τέτοιο; Αν η πλειοψηφία αποφασίσει για παράδειγμα υπέρ της συνέχισης του σημερινού στάτους κβο ή υπέρ της λύσης δύο κρατών, τι γίνεται σε μια τέτοια περίπτωση;
-Εάν ο λαός απορρίψει τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία για να συζητήσει οποιοδήποτε άλλο μοντέλο λύσης, τότε γιατί να μην το ξέρουμε τώρα και να το πάρουμε μέχρι τέλους; Δηλαδή όταν θα υπάρξει λύση και θα την φέρουμε στο λαό, αφού δεν την θέλει και την απορρίψει, θα είναι καλύτερα; Εάν τώρα είναι δίκοπο μαχαίρι, τότε ένα δεύτερο δημοψήφισμα με «όχι» θα είναι θηλιά στο λαιμό.
 
-Ναι, αλλά η ετυμηγορία του λαού δεν θα πρέπει να γίνει σεβαστή από την πολιτική ηγεσία;
-Ασφαλώς πρέπει να γίνει σεβαστή η ετυμηγορία του λαού, αυτό είναι η δημοκρατία.
 
-Οπόταν η πολιτική ηγεσία θα πρέπει ν’ ακολουθήσει μια πλειοψηφική ετυμηγορία του λαού υπέρ της λύσης δύο κρατών για παράδειγμα;  
-Μα γιατί να πει ο λαός ότι θέλει διχοτόμηση; Ξέρετε; Είναι αυτές οι κομματικές ηγεσίες και αυτές οι υποψηφιότητες που έκαναν το λαό να μιλά για διχοτόμηση. Αν βρείτε την πολιτική μου διακήρυξη το 2008, όταν άνοιξα το Πολιτικό μου Γραφείο, έλεγα ότι αν συνεχίσουν να φέρνουν στον λαό αυτά τα μοντέλα λύσης με αυτά τα περιεχόμενα, που καταλύουν την Κυπριακή Δημοκρατία και μετατρέπουν την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο, σταδιακά θα καταστήσουν τη διχοτόμηση ελκυστική στα μάτια του λαού. Αυτό έκαναν. Δεν ευθύνεται ο λαός. Ευθύνονται αυτοί που του προτείνουν λύσεις χειρότερες από τη διχοτόμηση. 
 
Το ενιαίο κράτος…
-Εσείς, απορρίπτοντας τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ποιο μοντέλο λύσης προκρίνετε; Το ενιαίο κράτος;
-Το ενιαίο κράτος οπωσδήποτε δεν είναι διχοτομικό. Στην περίπτωση του ενιαίου κράτους, ακριβώς έχει νόημα το σωστό περιεχόμενο. Το έχω πάρα πολλές φορές ότι το ενιαίο κράτος ασφαλώς αποκλείει τη διχοτόμηση. Και επαναλαμβάνω. Αν όντως καταφέρουμε να μεταφέρουμε τη συζήτηση του μοντέλου λύσης από τη διζωνική στο ενιαίο κράτος, ναι τότε έχει νόημα η φράση το σωστό περιεχόμενο. Γιατί το ενιαίο κράτος αν έχει εκ περιτροπής προεδρία, αν έχει τα έξι-εφτά βέτο που τους δώσαμε στο Υπουργικού Συμβούλιο, τα βέτο σε όλους τους ανεξάρτητους θεσμούς, και όταν ασκείται το βέτο το αδιέξοδο να λύνεται με κλήρωση, αν έχουμε εγγυήσεις και παραμονή στρατευμάτων, ασφαλώς δεν θα είναι καλή λύση επειδή θα είναι ενιαίο κράτος. Όμως, στην περίπτωση του ενιαίου κράτους ή μιας ομοσπονδίας πολυφερειακής για παράδειγμα, που δεν θα εδράζεται στην εθνικότητα, εκεί αποκτά νόημα να συζητήσουμε ποιο περιεχόμενο θα έχει. Θα μπορούσε λοιπόν να είναι το ενιαίο κράτος με το σωστό περιεχόμενο, θα μπορούσε να είναι μια πολυφερειακή ομοσπονδία, αλλά όχι σε εθνοτική βάση, που θα σέβεται απόλυτα-και τονίζω τη λέξη απόλυτα- το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Γιατί Ομοσπονδία είναι και η Γερμανία και η Αμερική. Είχα πρόσφατα συνάντηση με τον Γερμανό Πρέσβη και του είπα. Φέρτε μου το γερμανικό Σύνταγμα και το υπογράφω ως έχει. Αλλά η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, επαναλαμβάνω, εκ φύσεως της, βρίσκεται στο dna της η κακή λύση.
 
Και σήμερα θα ψήφιζα Τάσσο
-Μα αφού τελικά είναι τόσο κακή λύση η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, γιατί την αποδεχθήκαμε διαχρονικά και μάλιστα και με ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου;
-Αυτό πρέπει να το απαντήσουν εκείνοι που την αποδέχθηκαν. Θεωρώ ότι μέχρι το 2004 ο καθένας έδινε τη δική του ερμηνεία. Σταδιακά, κατά την άποψή μου μετά το σχέδιο Ανάν που πήρε σάρκα και οστά το τι είναι η διζωνική, και ιδιαίτερα μετά με τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ και σήμερα Αναστασιάδη-Ακιντζί, δεν μπορεί κανείς να καμώνεται πως δεν ξέρει τι είναι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Και ν’ ακούω τον Πρόεδρο να λέει πως θέλουμε ένα κανονικό κράτος που δεν θα έχει εγγυητές και παραμονή στρατευμάτων. Καλά, το κανονικό κράτος είναι μόνο στις εξωτερικές πτυχές, στα θέματα ασφάλειας; Ξέρει κανένα κανονικό κράτος που έχει εκ  περιτροπής προεδρία στη βάση φυλετικών διακρίσεων, φυλετικών χαρακτηριστικών, ξέρει κανένα κανονικό κράτος που παίρνει αποφάσεις με κλήρωση, που καταργεί το κράτος δικαίου για να το καταστήσει κράτος καζίνο;
 
-Τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία πάντως την επαναβεβαίωσε με την Συμφωνία της 8ης Ιουλίου και ο Τάσσος Παπαδόπουλος, στην Κυβέρνηση του οποίου συμμετείχατε ως υπουργός Εξωτερικών και τον οποίον στηρίξατε στις προεδρικές εκλογές του 2008…
-Δεν πρόκειται να μπω στους διαλόγους και δεν θα πω ποτέ, γιατί δεν είναι στη ζωή ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, τις συζητήσεις που είχαμε για το θέμα της διζωνικής. Αρκεί κάποιος όμως, για να δει τι επιχείρησε να κάνει ο Τάσσος Παπαδόπουλος, να διαβάσει προσεχτικά την επιστολή Γκαμπάρι, που ήταν μέρος της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου. Και εκεί θα διαπιστώσει ποια ήταν η προσπάθεια του Τάσσου Παπαδόπουλου.
 
-Ναι, αλλά αυτό που μένει δεν είναι η Συμφωνία αυτή καθ’ αυτή;
-Ναι, αλλά επαναλαμβάνω. Και η επιστολή Γκαμπάρι είναι μέρος, αρά κάποιος θα πρέπει να την δει σφαιρικά. Απ’ εκεί και πέρα, μεταξύ των επιλογών Ιωάννη Κασουλίδη, Τάσσου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Χριστόφια, ναι, και σήμερα θα στήριζα και θα ψήφιζα Τάσσο Παπαδόπουλο.
 
Διαπραγματεύονται διχοτόμηση
-Αυτό που λέγεται, ότι πιθανή προσπάθεια της δικής μας πλευράς να απεμπλακεί από τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, θα δώσει στην Τουρκία την αφορμή να υλοποιήσει πιθανές δικές της επιδιώξεις για λύση εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ, δεν το συμμερίζεστε καθόλου;
-Γιατί δεν το κάνει η Τουρκία;
 
-Ίσως επειδή μέχρι τώρα δεν της δώσαμε εμείς την αφορμή που ψάχνει…
 -Να σας πω κάτι. Αυτοί που με κατηγορούν, είναι αυτοί που διαπραγματεύονται την νομιμοποίηση της διχοτόμησης. Την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και τους προκαλώ να δημοσιοποιήσουν το κείμενο που δέχτηκαν για τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν το κάνουν. Είναι αυτοί που δέχτηκαν να δώσουν τις τέσσερις ελευθερίες στους Τούρκους της Τουρκίας, να μας εποικήσει νόμιμα. Είναι αυτοί, οι οποίοι έδωσαν τις περιουσίες των προσφύγων μας στους έποικους και στους χρήστες, είναι αυτοί οι οποίοι δέχτηκαν ότι μετά τη λύση θα έχουμε χωριστό ΓΕΣΥ, θα έχουμε χωριστό Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, τα δύο συνιστώντα κράτη θα δικαιούνται να κάνουν χωριστές εμπορικές συμφωνίες, χωριστές τουριστικές συμφωνίες, χωριστές συμφωνίες χρηματοδότησης, θα έχουν χωριστό εταιρικό φόρο, χωριστό φόρο εισοδήματος. Το μόνο κοινό που θα υπάρχει, θα είναι το ΦΠΑ. Να μου πει κάποιος, πού βρίσκεται η επανένωση. Είναι ή δεν είναι δύο κράτη, θα είναι ή δεν θα είναι όπως σήμερα, μόνο που θα είναι νόμιμο. Και μόνο που θα έχουμε καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία για να δημιουργήσουμε ένα συνταγματικό έκτρωμα, το οποίο αν καταρρεύσει θα βρεθούμε και εμείς στη θέση των Τουρκοκυπρίων να ζητούμε αναγνώριση; Άρα, αυτοί που με κατηγορούν ότι θα δώσω την ευκαιρία στην Τουρκία για διχοτόμηση, είναι αυτοί που προάγουν διχοτόμηση τέτοια με τη λύση που διαπραγματεύονται, που όχι μόνο θα νομιμοποιήσει τη διχοτόμηση, αλλά θα μας μετατρέψει στην πραγματικότητα σε προτεκτοράτο της Τουρκίας. Κάτι που αποδέχεται σε ξεσπάσματά του ο Νίκος Αναστασιάδης,  ότι δηλαδή αυτό που επιζητά η Τουρκία είναι να μας κάνουν προτεκτοράτο. Άρα, δεν νομιμοποιούνται να κατηγορούν εμένα ότι θα δώσω ευκαιρία της Τουρκίας για διχοτόμηση, γιατί αυτοί διαπραγματεύονται τη διχοτόμηση.
 
-Και πώς η μικρή Κύπρος θα μπορέσει να προκαλέσει τέτοιο κόστος στην Τουρκία,  ώστε να συζητήσει λύση του Κυπριακού σε άλλη βάση από τη σημερινή, από την στιγμή που μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία και οι ΗΠΑ, το λέω έτσι υπεραπλουστευμένα, δεν τα βγάζουν πέρα μαζί της;
-Εάν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική, τότε πρέπει να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να παραδοθούμε. Είναι απλό. Και αν οι γονείς μας και οι παππούδες ακολουθούσαν αυτή τη λογική, θα ήμασταν ακόμα αποικιοκρατία της Αγγλίας. Οι λαοί αγωνίστηκαν για να εξασφαλίσουν την ελευθερία τους, δεν τους την πρόσφερε κανείς δωρεάν.
 
-Αγωνίστηκαν και κέρδισαν την ελευθερία τους με τα όπλα… Να αγωνιστούμε και εμείς με τα όπλα;
-Αν ήμασταν ισχυροί και μπορούσαμε να κερδίσουμε πόλεμο με την Τουρκία, τότε ναι, δεν θα το απέκλεια. Όμως δεν είμαστε, γι’ αυτό και έχουμε επιλέξει την πολιτική οδό και με πολιτικά μέσα πρέπει να το επιχειρήσουμε. Αλλά πολιτικά μέσα δεν σημαίνει να έχουμε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις ότι θα πείσουμε την Τουρκία με επιχειρήματα να αλλάξει πολιτική, ότι της συμφέρει να λύσει το Κυπριακό. Είναι τόσο ηλίθια είναι η Τουρκία, που μας περιμένει να της εξηγήσουμε το συμφέρον της. Ξέρετε, το Κυπριακό δεν είναι παρεξήγηση για να λυθεί με επιχειρήματα. Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο για να προωθήσει τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα. Αν θέλουμε λοιπόν να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία, πρέπει να της προκαλέσουμε κόστος. Αξιοποιώντας τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική μας θέση και δένοντας τα γεωστρατηγικά μας συμφέροντα με άλλες χώρες. Όπως κάναμε με δική μου πρόταση τη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας Κύπρου-Γαλλίας. Την ίδια Συμφωνία κάναμε με την Ρωσία. Να δημιουργήσουμε νέα δεδομένα στη Μεσόγειο. Και για την Τουρκία νέα δεδομένα. Αν θέλουμε να αλλάξει πολιτική, πρέπει να κάνουμε την Τουρκία να προβληματιστεί κατά πόσο της συμφέρει να συνεχίζει αυτή την πολιτική στο Κυπριακό και να χάνει άλλα σημαντικά οφέλη αλλού. Ενόσω μπορεί να πετυχαίνει τους άλλους στόχους που έχει θέσει και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της στην Ε.Ε. διατηρώντας και τον έλεγχο της Κύπρου, αυτό θα συνεχίσει να κάνει η Τουρκία.
 
Η πραγματική οικονομία
-Για να δούμε και λίγο την οικονομία, τελικά υπάρχει ή δεν υπάρχει ανάπτυξη στην Κύπρο;
-Υπάρχει ένας ρυθμός ανάπτυξης, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας, και έχουν βελτιωθεί και τα δημοσιονομικά δεδομένα. Εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι στην πραγματική οικονομία. Αρκεί κάποιος να περπατήσει στους δρόμους, να μιλήσει με τους καταστηματάρχες, για να διαπιστώσει αν όντως πάει καλά η οικονομία του τόπου. Αρκεί κάποιος να δει και να συναντήσει τους πραγματικούς ανέργους, και αναφέρομαι σε αυτούς που έμειναν στην Κύπρο. Γιατί ακούω την  Κυβέρνηση να παρουσιάζει το success story της γιατί υπάρχει μείωση λέει, των ανέργων στη νεολαία. Ναι, μετανάστευσαν 28 χιλιάδες νέοι, ενδεχομένως γύρω στις άλλες δέκα χιλιάδες νέους δεν επέστρεψαν μετά τις σπουδές τους στην Κύπρο. Ε όταν μεταναστεύσουν όλοι οι νέοι, θα έχουμε μηδέν ανεργία. Αρκεί κάποιος να δει τα κοινωνικά προβλήματα. Καθημερινά συναντώ απίστευτο ανθρώπινο πόνο. Οικογένειες που ζουν όχι κάτω από το όριο της φτώχειας. Στη μιζέρια. Συνάντησα οικογένεια που είναι δύο άνεργοι γονείς, με ένα παιδί 21 χρονών με πνευματική αναπηρία, και δεν έχουν κρεβάτι για το μωρό τους, δεν έχουν τα χρήματα να το βάλουν σε ένα ίδρυμα. Αυτή είναι η πραγματική οικονομία, αυτή είναι η πραγματική κατάσταση στην Κύπρο. 
 
-Όμως δεν θεωρείτε ότι έστω αυτή η ανάπτυξη που αποτυπώνεται στους αριθμούς, μπορεί ν’ αποτελέσει τον προπομπό για την ανάπτυξη και στην πραγματική οικονομία; Θα μπορούσε να σας πει κάποιος επίσης, να μην ξεχνάτε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ανέλαβε η παρούσα Κυβέρνηση και πού βρισκόμαστε σήμερα…  
-Είπα πολλές φορές ότι από τα λάθη της Κυβέρνησης Χριστόφια στην οικονομία, μας έβαλε τη θηλιά στο λαιμό προσκαλώντας και την Τρόικα, και ο Νίκος Αναστασιάδης άνοιξε την καταπακτή. Τώρα ποιος από τους δύο ευθύνεται περισσότερο, ας το κρίνει ο κόσμος. Εγώ λέω όμως ότι η πραγματική ανάπτυξη έρχεται όταν υπάρχει επεκτατική πολιτική και όχι πολιτική λιτότητας και όταν δημιουργούνται θέσεις εργασίας με καλούς μισθούς. Αυτό που επιχειρεί συνειδητά αυτή η Κυβέρνηση είναι να καθιερώσει τους μισθούς των 500 και 600 ευρώ. Θα βγάλουμε μια γενιά των 500 και 600 ευρώ. Εγώ ρωτώ. Πώς μπορεί να ζήσει σήμερα ένας άνθρωπος με 500 και 600 ευρώ, όταν η ίδια η Κυβέρνηση μέσα από τη Στατιστική Υπηρεσία λέει ότι όποιος έχει κάτω από 727 ευρώ εισόδημα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας; Πώς θα κάνουν οικογένεια οι νέοι μας με τέτοιους μισθούς; Άρα, σημασία έχει να υπάρξει δικαιότερη κατανομή του εθνικού πλούτου και ταυτόχρονα να καθοριστούν κατώτατοι μισθοί για όλα τα επαγγέλματα για να δημιουργηθεί ακριβώς εκείνο το κοινωνικό δίχτυ, αλλά και εκείνες οι δικλείδες ασφαλείας, που δεν θα επιτρέπουν σε κανέναν να εκμεταλλεύεται τους νέους, που θα επιτρέπει σε μια πραγματικά αναπτυξιακή πολιτική να δημιουργεί θέσεις εργασίας με καλούς μισθούς. Αυτό είναι ανάπτυξη για μένα.
 
-Εσείς ποιο οικονομικό μοντέλο θα εφαρμόσετε σε περίπτωση εκλογής σας, προκειμένου να υλοποιήσετε όλα όσα περιγράφετε ότι θα πρέπει να γίνουν;    
-Το οικονομικό μοντέλο της μεικτής οικονομίας δεν πρέπει να αλλάξει. Εκείνο που έχω εγώ κατά νου είναι ότι χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Τις τελευταίες δεκαετίες εστιάσαμε μόνο πάνω στις υπηρεσίες και μάλιστα μόνο σε συγκεκριμένους τομείς. Τουρισμό, χρηματοοικονομικά. Και είδαμε τους κινδύνους που ελλοχεύει αυτό το μοντέλο ανάπτυξης. Έχουμε καταντήσει να είμαστε μια κοινωνία που ότι καταναλώνει το εισάγει. Θα πρέπει κατά την άποψή μου να αναπτυχθούν και να στηριχθούν και οι τρεις τομείς της οικονομίας. Και ο πρωτογενής, γεωργοκτηνοτροφικός, και ο δευτερογενής, βιομηχανικός, και οι υπηρεσίες. Και επειδή δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε στο επίπεδο της τιμής, πρέπει να ανταγωνιστούμε στο επίπεδο της ποιότητας. Αυτό σημαίνει να επενδύσουμε πραγματικά στη δημιουργία υποδομής για την έρευνα και την καινοτομία, να διαθέσουμε τα απαραίτητα κονδύλια. Διαθέτουμε το ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να παράξουμε προϊόντα, που η ζήτησή τους δεν θα εξαρτάται από την τιμή, αλλά από την ποιότητα. Εκεί μπορούμε ανταγωνιστούμε. Αυτό είναι το μοντέλο που θέλω να δημιουργήσουμε, να αξιοποιήσουμε  στο μάξιμουμ την τεχνολογία και τις δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία, και να διαμορφώσουμε αυτό που θα μπορούσε να λεχθεί σαν έξυπνη Κύπρος. Είναι μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση από αυτή που ακολουθείται παραδοσιακά τις τελευταίες δεκαετίες, αν θέλουμε όντως να υπηρετήσουμε το στοίχημα του 21ου αιώνα.
 
Το πολιτικό μου μέλλον
-Για να ολοκληρώσουμε περίπου έτσι όπως αρχίσαμε τη συνέντευξη, δεδομένων των διαφωνιών σας με τους ανθυποψηφίους σας, πώς θα ζητήσετε τη στήριξη κάποιων από αυτούς αν είστε στον δεύτερο γύρο;  
-Θα συνεχίσω να απευθύνομαι στους πολίτες.
 
-Δεν θα μιλήσετε μαζί τους ή και με τις ηγεσίες των κομμάτων που τους υποστηρίζουν;
-Δεν θα αποκλείσω διάλογο, το είπα και πριν πως δεν είμαι εναντίον του διαλόγου, δεν έχω αυτή την αλαζονεία να παραγνωρίζω τις κομματικές ηγεσίες. Αλλά ταυτόχρονα γνωρίζω πολύ καλά ότι οι κομματικές ηγεσίες δεν κουβαλούν στο σακούλι τους πολίτες σαν κουκιά. Οι πολίτες έχουν αυτονομηθεί, έχουν απεξαρτηθεί από τις κομματικές ηγεσίες. Οι πολίτες θα συνεχίσουν να είναι ο βασικός μου συνομιλητής, όπως και στον πρώτο γύρο. Γι’ αυτό και απευθύνομαι στους πολίτες που θέλουν να αλλάξουμε την Κύπρο, στους πολίτες που θέλουν πραγματικά να τερματιστεί η διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη, να κάνουν την επιλογή τους στη βάση του ποιον θεωρούν ως τον καλύτερο. Ταυτόχρονα, όσοι θέλουν να τερματιστεί η διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη πρέπει να θέσουν και ένα δεύτερο κριτήριο. Να επιλέξουν εκείνον που οι ίδιοι νομίζουν και πιστεύουν, ότι περνώντας στον δεύτερο γύρο μπορεί να κερδίσει τον Νίκο Αναστασιάδη. Με αυτά τα κριτήρια καλώ τους πολίτες να αποφασίσουν και είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για τα αποτελέσματα.
 
-Θα είναι το πολιτικό τέλος του Γιώργου Λιλλήκα πιθανή αποτυχία του να εκπληρώσει τους εκλογικούς στόχους που έχει θέσει σε αυτές τις προεδρικές εκλογές;
-Ουδέποτε με απασχόλησε το πολιτικό μέλλον του Γιώργου Λιλλήκα. Αν με απασχολούσε το μέλλον του Γιώργου Λιλλήκα θα έκανα άλλες επιλογές το 2008, θα έκανα άλλες επιλογές στη συνέχεια συμβιβάζοντας τις αρχές μου για να διασφαλίσω το πολιτικό μου μέλλον. Ε δεν έχω αυτή την έγνοια. Η έγνοια μου είναι πού θα πάει ο τόπος. Και σας διαβεβαιώνω και του λέω με κάθε ειλικρίνεια, δεν αντέχει η Κύπρος επανάληψη των ίδιων λαθών, ούτε όμως αντέχει πειραματισμούς απειρίας .  
 

Δειτε Επισης

Οι κεραυνοί κατά της αντιπολίτευσης και η ολιστική προσέγγιση στην οικονομική πολιτική
Χριστοδουλίδης: Η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να επενδύει στην ενίσχυση του πολιτισμού
Προτεραιότητα η επανέναρξη συνομιλιών για λύση Κυπριακού, λένε οι ΥΠΑΜ Ελλάδας-Κύπρου
Με δεσμεύσεις κονδυλίων ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός της ΔΕΦΑ
Άφησαν αιχμές για «σκοπιμότητες» και «μαύρες λίστες» από το ΡΙΚ οι βουλευτές-Αντάλλαξαν πυρά
Απάντησε στην κριτική της αντιπολίτευσης ο ΠτΔ-«Δεν θα ακολουθήσουμε πολιτικές που μας οδήγησαν στα κοινωνικά παντοπωλεία»
Στεφάνου: Πορευόμαστε με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση προς τις Ευρωεκλογές
Πράσινο Βουλής για αλλαγές στις εκλογικές διατάξεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Δείχνει παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω της διχοτόμησης η έκθεση των ΗΕ-Υποδείξεις για τα οδοφράγματα
«Δεν έδωσε άδεια Ευρωπαϊκός οργανισμός για ηλεκτρική διασύνδεση Τουρκίας-ψευδοκράτους»