Η θλιβερή ιστορία 22χρονου που αποφυλακίζεται μα… κανείς δεν θα τον περιμένει

«Θέλω να σας προβληματίσω και να σας πω ότι και φυλακή να πάω για ένα χρονικό διάστημα, θα βγω. Τι θα κάνω πάλι όταν η ίδια μου η μάνα έχει περιοριστικά μέτρα να μην πηγαίνω σπίτι; Πώς θα ζω, που θα μένω αφού το πρόβλημα θα παραμένει και το γραφείο ευημερίας δεν μπορεί να βοηθήσει στην προκειμένη περίπτωση αφού για το ΕΕΕ πρέπει να είσαι άνω των 28 ετών για να το δικαιούσαι; Τι θα κάνω πάλι; Που θα αποταθώ αφού το πρόβλημα με τα περιοριστικά μέτρα θα εξακολουθεί να παραμένει; Αυτά ήθελα να πω στο σεβαστό σας δικαστήριο. Θέλω να προβληματιστείτε, να προσπαθήσετε να βάλετε τον εαυτό σας έστω και για μια στιγμή στη θέση μου. Παρακαλώ όπως δείξετε κατανόηση και επιείκεια στο πρόβλημα μου και με βοηθήσετε να βρω μια λύση σαν κράτος αφού σπίτι μου δεν μπορώ να πάω. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων…»

Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του 22χρονου Οδυσσέα, έτσι τον «βαφτίσαμε» για χάρη της ιστορίας, μιας και το όνομα του παραπέμπει στην Οδύσσεια που περνά εν έτη 2020, ενώπιον Δικαστηρίου, όπου βρέθηκε κατηγορούμενος για άλλη μια φορά, αφού παραβίασε το σχετικό διάταγμα απομάκρυνσης από την πατρική του οικία, το οποίο εξέδωσε η μητέρα του.

Ο 22χρονος παραβίασε δύο φορές το διάταγμα, τον περασμένο Ιανουάριο και Φεβρουάριο, ενώ σε μια από τις δύο περιπτώσεις, επιτέθηκε στη μητέρα του. Τον περασμένο Απρίλιο ο 22χρονος καταδικάζεται για πέμπτη φορά, τέσσερις για παρακοή διατάγματος και μια φορά για χρήση ναρκωτικών.

Και ήρθε η ώρα που ο Οδυσσέας θα αποφυλακιστεί, την επόμενη εβδομάδα... Και το ερώτημα που έθεσε ενώπιον Δικαστηρίου, παραμένει εκεί, αναπάντητο... «Τι θα κάνω πάλι; Πώς θα ζω;»

Χτύπησε το τηλέφωνο και στην γραμμή ήταν ένας φίλος του 22χρονου, με τον οποίο είχαμε συνομιλήσει όταν είχαμε γράψει την θλιβερή ιστορία του Οδυσσέα...

-«Κυρία αποφυλακίζεται ο ... Μπορούμε να τον βοηθήσουμε με λίγο φαγητό τις πρώτες δύο τρεις μέρες, μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε;»

-«Να του δώσουμε φαγητό αλλά που θα μένει; Θα πάει πίσω στη μητέρα του;»

-«Όχι, έχει περιοριριστικά μέτρα. Δεν θα πάει πίσω, δεν μπορεί. Δεν ξέρουμε που θα μείνει. Μάλλον στο αυτοκίνητο πάλε...»

-«Με την μητέρα του δεν είχε επαφή αυτούς τους μήνες; Οι γονείς του δεν πήγαν να τον δουν, να τα βρούνε;»

-«Όχι, αντιθέτως... Είναι κρίμα, μπορούμε να βοηθήσουμε, να κάνουμε κάτι; Είναι κρίμα» 

Και είναι η στιγμή που έχεις τόσες απορίες και διερωτάσαι...  Και σκέφτεσαι τι να πεις... Καμιά φορά όμως και η σιωπή απάντηση είναι! Και μετά διερωτόμαστε πώς κάποια παιδιά καταλήγουν να πορεύονται σε λάθος δρόμο, αναζητώντας «φτιαγμένη» αγάπη και ευτυχία! 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Διωκόμενος από την ίδια του τη μάνα-«Έκανα μπάνιο σε νεκροταφεία και σε άχτιστα»

Όπως καταγράφεται σε απόφαση Δικαστηρίου, οι σχέσεις του 22χρονου με τους γονείς του περιγράφονται ως «συγκρουσιακές λόγω της εξάρτησής του σε ναρκωτικές ουσίες».

Και την προηγούμενη φορά, πριν τη σύλληψη του, όταν αποφυλακίστηκε εφόσον δεν διέθετε άλλο χώρο διαμονής, διέμενε σε αυτοκίνητο, που ανήκει στον πατέρα του, ο οποίος σημειώνεται πως είναι εκπαιδευτικός, ενώ συντηρείτο από αυτόν.

Όπως είχε ακουστεί σε ένα από τα Δικαστήρια, ο 22χρονος αρνείται να αποδεχθεί ότι η ίδια του η µητέρα τον διώχνει από την οικία του. Αρνείται να πειστεί ότι η µητέρα του δεν τον θέλει κοντά της. Επικαλέστηκε, επίσης, ορισμένες από τις περιπτώσεις της ανυπακοής την κατάσταση ανάγκης, καθότι για µέρες ολόκληρες κοιμόταν στο αυτοκίνητο και δεν είχε πού αλλού να κοιμηθεί.

Παράλληλα, αναφέρθηκε πως ουδέποτε είδε µε σοβαρότητα την αρνητική αυτή έκβαση, διότι πάντα έλεγε από µέσα του, «θα της περάσει», ενώ μια φορά αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει.

Ένα χρόνο πριν... Χριστούγεννα 2018-Πρωτοχρονιά 2019

Ο 22χρονος τα Χριστούγεννα του 2018 είχε διαπράξει το αδίκημα της ανυπακοής σε νόμιμες διαταγές, της ανησυχίας, της κοινής επίθεσης…

Η Δικαστής είχε αναφέρει: «Δεν μου διαφεύγει η ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει η παρούσα υπόθεση, όπου μία μάνα καταλήγει να ζητεί βοήθεια από το Δικαστήριο με αγωγή εναντίον του, προκειμένου να εξασφαλίσει διάταγμα αποκλεισμού του παιδιού της από το σπίτι του, λόγω της επιθετικότητας που αυτό εκδηλώνει εις βάρος της εξαιτίας της ουσιοεξάρτησής του και της διαρκούς ανάγκης να εξασφαλίζει από τη μάνα του χρήματα για τη δόση του.

Δεν με αφήνει ασυγκίνητη το γεγονός ότι ένας νέος άνθρωπος, καταλήγει να διαμένει στο αυτοκίνητο, όποτε αποφυλακίζεται, επειδή ακριβώς η πατρική του οικεία δεν είναι διαθέσιμη γι'αυτόν. Επίσκεψή του στην οικία του συντελεί παρακοή διατάγματος απομάκρυνσής του από αυτήν. Τούτο ακόμη και την περίοδο που άλλοι νέοι στην ηλικία του απολαμβάνουν την οικογενειακή θαλπωρή των Χριστουγεννιάτικων διακοπών, περιλαμβανομένης και νύχτας της παραμονής Πρωτοχρονιάς.

Δεν είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή η συναισθηματική φόρτιση ή ένταση κάτω από την οποία λειτουργεί ο δράστης σε τέτοια περίπτωση».  

Απρίλιος 2020…

«Κυρία Εντιμοτάτη… Θέλω να είμαι ειλικρινής και να σας αναφέρω ότι είμαι χρήστης εξαρτησιογόνων ουσιών εδώ και δέκα χρόνια περίπου, λόγω της αλλόκοτης ζωής που είχα και τα πολλά προβλήματα που με παρέσυραν να κάνω χρήση για να ξεχνώ που κάθε μέρα έβγαιναν στην επιφάνεια…{…} Η μητέρα μου από το 2017 μου έβγαλε διάταγμα απομάκρυνσης από το σπίτι. Δεν μπορούσα να κοντέψω του σπιτιού γιατί θα με συνελάμβανε η αστυνομία… {…} Αναγκαζόμουν να κάνω μπάνιο σε νεκροταφεία και σε άχτιστα. Κοιμόμουν μέσα στο αυτοκίνητο. Θέλω να σας αναφέρω ότι είχε 10 μέρες που έμενα χωρίς μπάνιο με τα ίδια ρούχα και αναγκαζόμουν να ζητώ ρούχα από φίλους μου για να αλλάζω… {…}

Βρήκα δουλειά ως διανομέας φαγητού για να έχω δικά μου λεφτά, να μπορώ να ζω και να επιβιώνω. Όταν πήγαινα να νοικιάσω διαμέρισμα κανένας δεν μου νοικίαζε γιατί ήμουν μικρός και δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στο ενοίκιο και στην συντήρηση που θέλει ένα σπίτι και έτσι αναγκαζόμουν να κάνω μπάνιο σε νεκροταφεία και σε άχτιστα. Επίσης κοιμόμουν μέσα στο αυτοκίνητο. Θέλω να σας αναφέρω ότι είχε 10 μέρες που έμεινα χωρίς μπάνιο με τα ίδια ρούχα και αναγκαζόμουν να ζητάω ρούχα από φίλους μου για να αλλάζω. Από τα τόσα προβλήματα που είχα με την μητέρα μου μπορούσα κάλλιστα να γίνω ένα βαποράκι ή ακόμα και κλέφτης και να μπορώ να ζω μια άνετη ζωή όπως ζούνε όλοι όσοι ασχολούνται με την αγοραπωλησία ναρκωτικών. Δεν μπήκα στην παγίδα τους και στάθηκα στα πόδια μου, όσο και αν το είχα ανάγκη να πάω κοντά τους για να ξεφύγω από το σπίτι μου {…}
 
Τώρα να μου βάλετε μια ποινή φυλάκισης για μένα θα είναι ακόμη μια πληγή γιατί δεν είμαι ούτε κλέφτης ούτε και έκανα κάποιο σοβαρό έγκλημα. Είμαι 22 ετών πήγα πάρα πολλές φορές στο Γραφείο Ευημερίας για να με βοηθήσουν και να έβρισκα ανταπόκριση γιατί και εκεί τηλεφωνούσε και έλεγε στους λειτουργούς να μην με βοηθήσουν και να με αφήσουν στο έλεος μου. Με έπνιγε το παράπονο γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά σε μένα και να μου το κάνει η ίδια η μητέρα του. Απορώ τι θέλει από μένα, τι περιμένει να απογίνω {…}
 
Θέλω να σας προβληματίσω και να σας πω ότι και φυλακή να πάω για ένα χρονικό διάστημα, θα βγω. Τι θα κάνω πάλι όταν η ίδια μου η μάνα έχει περιοριστικά μέτρα να μην πηγαίνω σπίτι; Πώς θα ζω, που θα μένω αφού το πρόβλημα θα παραμένει και το γραφείο ευημερίας δεν μπορεί να βοηθήσει στην προκειμένη περίπτωση αφού για το ΕΕΕ πρέπει να είσαι άνω των 28 ετών για να το δικαιούσαι; Τι θα κάνω πάλι; Που θα αποταθώ αφού το πρόβλημα με τα περιοριστικά μέτρα θα εξακολουθεί να παραμένει; Αυτά ήθελα να πω στο σεβαστό σας δικαστήριο. Θέλω να προβληματιστείτε, να προσπαθήσετε να βάλετε τον εαυτό σας έστω και για μια στιγμή στη θέση μου. Παρακαλώ όπως δείξετε κατανόηση και επιείκεια στο πρόβλημα μου και με βοηθήσετε να βρω μια λύση σαν κράτος αφού σπίτι μου δεν μπορών να πάω. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων…»

Η ώρα της αποφυλάκισης 

Για άλλη μια φορά ο 22χρονος θα βρεθεί στο ίδιο σημείο. Να αποφυλακίζεται και να διερωτάται πού θα μείνει; Πού θα βρίσκει φαγητό; Πού θα βρίσκει χρήματα για φαγητό και διαμονή; 

Δυστυχώς η απουσία υποδομών και προγραμμάτων για την ομαλή επανένταξη των «σεσημασμένων» που αποφυλακίζονται, οδηγούν αρκετούς στην επαναδιάπραξη αδικημάτων, ως μη έχοντας άλλη λύση. Εξού και πολλές φορές, άνθρωποι με παρόμοιες ιστορίες, επιστρέφουν μετά από λίγο στη φυλακή. Εξάλλου, όπως είπε και πρόσφατα ένας νεαρός που αποφυλακίστηκε, «τουλάχιστον εδώ έχω ένα κρεβάτι και ένα πιάτο φαγητό»... 

 Οι φίλοι του 22χρονου απευθύνουν έκκληση τόσο στην πολιτεία όσο και στην κοινωνία για στήριξη του 22χρονου. «Εν τζιαί κακόν μωρό, απλά εν βοήθεια που θέλει τζιαί αγάπη»... 

«Αν σε δεχτώ όπως είσαι, θα σε κάνω χειρότερο. Αν όμως σε αντιμετωπίσω σαν να είσαι αυτό που είσαι ικανός να γίνεις, θα σε βοηθήσω να το πετύχεις», Βόλφγκανγκ Γκαίτε, 1749-1832, Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος.