Η μεγαλύτερη ποινή για ιατρική αμέλεια – Της έκοψε τον πλακούντα η καθαρίστρια

14:12 - 15 Μαΐου 2018

POLICE REPORTER

Μια τραγική ιστορία ιατρικής αμέλειας που είχε συγκλονίσει το παγκύπριο περίπου έξι μήνες πριν το Μιλένιουμ έμελλε να γίνει η υπόθεση που θα επιβαλλόταν η μεγαλύτερη αποζημίωση που πήρε ποτέ οποιοσδήποτε πολίτης στην Κύπρο για τέτοια υπόθεση. Τα λεφτά όμως δεν φέρνουν ποτέ πίσω ούτε ζωές αλλά ούτε και φυσιολογικές ζωές.

Το δράμα της Ζωής και τα εγκληματικά λάθη

Η Ζωή Σουλτανιάν είναι σήμερα 19 χρόνων. Ένα κορίτσι που ήρθε στον κόσμο τα ξημερώματα της 16^ης Ιουλίου 1999 στο Μακάρειο Νοσοκομείο. Ένα παιδί που ζει από την ημέρα που γεννήθηκε με:

Εγκεφαλική παράλυση τύπου τετραπληγίας.
Εγκεφαλική αιμορραγία, μεθαιμορραγικό υδροκέφαλο και ατροφία εγκεφάλου.
Σοβαρά προβλήματα στην όραση, την ακοή, ενώ δεν μιλά καν.
Αντιμετωπίζει επιληπτικά επεισόδια και σπασμούς.
Παρουσιάζει κινητικές αναπηρίες, διαταραχές όρασης, νοητική υστέρηση και καθυστέρηση λόγου.

Κι όλα αυτά από εγκληματικά λάθη που διαπράχθηκαν εκείνο το βράδυ στο Νοσοκομείο όπου η μητέρα της Άννα που πήγε για να τη γεννήσει.

Το χρονικό της γέννησης

Η Άννα Σουλτανιάν μεταφέρθηκε στο Μακάρειο Νοσοκομείο από το Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας όπου νοσηλευόταν για να γεννήσει πρόωρα και παρότι οι γιατροί και νοσοκόμοι που την είδαν τότε της είπαν ότι έχει ακόμα χρόνο εντούτοις ενώ βρισκόταν ξαπλωμένη ένιωσε ένα πέταγμα νερού έξω από το σώμα της και αντιλήφθηκε ότι είχε γεννήσει.

Ήταν ένα παιδί πολύ μικρό, ακίνητο και «βαζανιασμένο το οποίο δεν έκλαιγε καν. Όταν μια νοσοκόμα άκουσε τη μάνα έτρεξε και αντίκρισε την Άννα και τη μικρή Ζωή. Όπως ακούστηκε αργότερα στο δικαστήριο η αντίδραση της νοσοκόμας ήταν να τη ρωτήσει γιατί δεν τους φώναξε. Ήταν η ίδια που της είπε προηγουμένως ότι είχε ακόμα χρόνο μέχρι τη γέννα.

Τότε η κυρία Άννα κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το παιδί και η ζωή τους δεν θα ήταν ποτέ πια ίδια.

Η δικαστική διαδικασία

Στο δικαστήριο ακούστηκαν πράγματα και θαύματα για τα εγκληματικά λάθη που έγιναν με τη δικαστή να αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Η επίτοκος (μητέρα) ως είναι το εύρημα του δικαστηρίου, στη συγκεκριμένη περίπτωση αφέθηκε μόνη μέσα σε ένα δωμάτιο, χωρίς συνεχή παρακολούθηση, με αποτέλεσμα να γεννήσει μόνη της. Το νεογνό δεν υποβλήθηκε αμέσως στη διαδικασία της ανάνηψης και διασωλήνωσης και η παράλειψη αυτή επιβάρυνε ακόμη περισσότερο την κατάστασή του και συνέβαλε στην εγκεφαλική παράλυσή του.
Καταλήγω ότι η εγκεφαλική παράλυση που υπέστη η ενάγουσα (Ζωή Σουλτανιάν) ήταν το αποτέλεσμα των πράξεων και παραλείψεων των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού των δύο νοσοκομείων, ήτοι του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας και του Μακάρειου Νοσοκομείου».

Διαφάνηκε ακόμα ότι τα λάθη ξεκίνησαν από το Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας όπου μετέβη αρχικά η Άννα Σουλτανιάν. Οι γιατροί δεν κατάλαβαν ότι η γυναίκα είχε υποστεί αποκόλληση πλακούντα.

«Η αιμορραγία δεν ήταν η μόνη ένδειξη ότι η Άννα Σουλτανιάν είχε υποστεί αποκόλληση του πλακούντα. Η ευερέθιστη μήτρα και οι διαλείπουσες συσπάσεις, ως επίσης και το γεγονός ότι η φαρμακευτική αγωγή που χορηγήθηκε στην ασθενή ήταν αναποτελεσματική, ήταν επιπρόσθετες ενδείξεις ότι η Άννα είχε υποστεί αποκόλληση του πλακούντα», ανέφερε η δικαστής στην απόφαση της.
Δεν φτάνει που κανείς δεν κατάλαβε τη συνέβαινε στη γυναίκα δεν της έκανε κανείς ούτε μια κλινική εξέταση για να εξακριβώσουν από που προέρχονταν οι επιπλοκές στην εγκυμοσύνη.

Αποδείχθηκε μάλιστα ότι υπήρχε τρόπος το παιδί να γεννηθεί και να ζήσει μια φυσιολογική ζωή.

«Η διενέργεια καισαρικής τομής υπό τις περιστάσεις αποτελούσε τη μοναδική επιλογή για οποιονδήποτε λογικό μαιευτήρα και σε περίπτωση που διενεργείτο καισαρική τομή έγκαιρα, η Ζωή δεν θα παρουσίαζε εγκεφαλική παράλυση». Ενώ γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι λόγω της κατάστασής της θα μπορούσε να γεννήσει ανά πάσα στιγμή και ενώ γνώριζαν ότι σε περίπτωση πρόωρου τοκετού το Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας δεν διέθετε κατάλληλη μονάδα για περίθαλψη του νεογνού, την κράτησαν εκεί. Αλλά ακόμα και όταν η Άννα μεταφέρθηκε στο Μακάρειο λίγη ώρα πριν γεννήσει δεν έτυχε κάποιας καλύτερης αντιμετώπισης».

Παρότι έπρεπε να γεννήσει στην παρουσία μαιευτήρα όχι μόνο δεν της παρασχέθηκε αυτή η «ευκολία» αλλά αντίθετα γέννησε ολομόναχη.

Τα σοκαριστικά στοιχεία γύρω από την υπόθεση όμως δεν τελείωσαν εκεί. Αφού το παιδί γεννήθηκε και οι νοσοκόμες το πήραν για να το περιθάλψουν, μια γυναίκα που εργαζόταν ως καθαρίστρια αντιλήφθηκε ότι άφησαν τον πλακούντα της Άννας Σουλτανιάν και υπήρχε κίνδυνος να χάσει τη ζωή της και τότε τον έβγαλε η ίδια!

Δύο εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες οι αποζημιώσεις

Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημιώσεις 2.400.000 ευρώ συν τόκους, για τον πόνο και την ψυχική οδύνη της Ζωής, για απώλεια μελλοντικών εσόδων, για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη φροντίδα και τα λοιπά.

Ποτέ μέχρι σήμερα ποινική καταδίκη ιατρών

Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη καταδίκη που υπήρξε ποτέ στην Κύπρο. Σε όλες τις περιπτώσεις ιατρικής αμέλειας που βρέθηκαν μέχρι σήμερα ενώπιον της δικαιοσύνης οι ποινές ήταν χρηματικές, αφού σε ποινικό επίπεδο δεν έχει καταδικαστεί ποτέ κανένας ιατρός για ιατρική αμέλεια.

Με την υπόθεση του 10χρονου Σταύρου Γιωργαλλή ο οποίος έχασε τη ζωή του από κάταγμα κροταφικού οστού αφού του δόθηκε εξιτήριο από το Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας συνελήφθησαν δύο ιατροί.

Οι γιατροί τελούν υπό κράτηση ενώ είναι ορατό το ενδεχόμενο εάν προκύψουν εναντίον τους αδικήματα να οδηγηθούν ενώπιον δικαστηρίου.

Έτσι θα παραμείνει ανοιχτό το ενδεχόμενο καταδίκης ιατρών για ποινικά αδικήματα.

Η μεγαλύτερη ποινή για ιατρική αμέλεια – Της έκοψε τον πλακούντα η καθαρίστρια

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 3ων υπνοδ. στο Γέρι

Οικιστικό κτίριο στην Αγλαντζιά

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης