Η απόφαση για τα πορίσματα στη δίκη του τέως Υπαρχηγού – Δικαστική κόντρα μέχρι τέλους

Ένα βήμα πριν την τελική απόφαση του δικαστηρίου για το εάν θα δοθούν τα περιβόητα πορίσματα στην υπεράσπιση του τέως Υπαρχηγού αστυνομίας Αντρέας Κυριάκου ο οποίος κατηγορείται για διαρροές, βρίσκεται η διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου.

Κατά την σημερινή διαδικασία, ο δικαστής ανέγνωσε την ενδιάμεση απόφαση του, αναγνωρίζοντας από τη μια τη θέση του δικηγόρου του κ. Κυριάκου, Άντρου Πελεκάνου ότι πρόκειται για μαρτυρικό υλικό και από την άλλη κάλεσε την κατηγορούσα αρχή, εάν επιμένει στην θέση της και να αρνείται να τα παραδώσει, όπως στοιχειοθετήσει τους λόγους που θέτει.  

Επίσης, ο δικαστής μεταξύ άλλων τόνισε ότι με λίγα λόγια ήταν δουλειά της κατηγορούσας αρχής να αιτηθεί στο δικαστήριο την μη αποκάλυψη μαρτυρικού υλικού ένα πρόκειται για το δημόσιο συμφέρον, αναφέροντας ότι «σύμφωνα με την Αγγλική πρακτική είναι η κατηγορούσα αρχή που οφείλει να προβαίνει σε γραπτό αίτημα στο δικαστήριο για τη μη αποκάλυψη μαρτυρικού υλικού».
 
Οι λόγοι άρνησης της κατηγορούσας αρχής
 
Η κατηγορούσα αρχή στην αγόρευση της ως προς τους λόγους άρνησης να παραδώσει τα πορίσματα, ανέφερε ότι:

1. Δεν αποτελούν μέρος του μαρτυρικού υλικού της υπόθεσης, ώστε να αποτελούν αντικείμενο αποκάλυψης
2. Ακόμη και αν θεωρηθούν ότι αποτελούν μέρος του μαρτυρικού υλικού της υπόθεσης, αποτελούν προνομιούχες πληροφορίες επικοινωνίας μεταξύ ανακριτών και Γενικού Εισαγγελέα στη μια περίπτωση, ενώ οι Διοικητικές Εκθέσεις κοινοποιούνται μόνο στο αρμόδιο όργανο που θα εκδώσει απόφαση.
3. Έχει δοθεί στην υπεράσπιση κατάλογος όλων των μαρτύρων και των καταθέσεων που λήφθηκαν σε όλες τις εν λόγω διαδικασίες.

1. Ο κατηγορούμενος σύμφωνα με το άρθρο 30 του Συντάγματος  6 (1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και 7 του κεφ. 155 δικαιούται να τύχει αποκάλυψης όλης της σχετικής μαρτυρίας υπέρ ή εναντίον του.
2. Αμφισβήτησε ότι ανεξάρτητες έρευνες δύνανται να θεωρηθούν προνομιούχες. Τόνισε ότι η αναγκαιότητα και σχετικότητα αποκάλυψης των εν λόγω πορισμάτων, έστω και αν ενδεχομένως δεν θα αποτελούσαν αποδεκτή μαρτυρία κατά τη δίκη, ενδιαφέρουν και είναι αναγκαία για σκοπούς ορθής προετοιμασίας της υπεράσπισης, αφού πρώτον πρέπει να εξεταστεί αν όντως δόθηκαν όλες οι καταθέσεις που λήφθηκαν στα πλαίσια αυτών των διαδικασιών και δεύτερον αν η παρουσιαζόμενη αντίφαση μεταξύ των δυο δικαστικών εκθέσεων με το πόρισμα των ποινικών ανακριτών ενδέχεται να καταδείξει αλλότρια κίνητρα από πλευράς διωκτικών αρχών στην παύση και δίωξη του κατηγορουμένου. «Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπαυσε τον κατηγορούμενο συνεπεία του πορίσματος των ποινικών ανακριτών».
3. Το άρθρο 7 (4) )5) του Κεφ. 155, όπως έχει τροποποιηθεί, επιτρέπει ενδεχόμενη άρνηση των διωκτικών αρχών να παραδώσουν μαρτυρικό υλικό μόνο στις περιπτώσεις που αναφέρονται ρητά στο εδάφιο (4) και η κατηγορούσα αρχή θα πρέπει να ικανοποιήσει το δικαστήριο ως προς την ύπαρξη τους.

Αναγνώρισε ότι πρόκειται για μαρτυρικό υλικό ο δικαστής

Αναφερόμενος στην τροποποίηση του άρθρου 7, ο δικαστής στην απόφαση του ανέφερε ότι είναι εξουσία του δικαστηρίου να αποφασίσει για τη μη αποκάλυψη μαρτυρικού υλικού, επισημαίνοντας ότι «επαφίεται στο δικαστήριο να εκδώσει οποιοδήποτε διάταγμα ήθελε υπό τις περιστάσεις κρίνει πρέπον».

Ο δικαστής εξέφρασε τον προβληματισμό του «κατά πόσο θα μπορούσα να εξετάσω τις προβαλλόμενες θέσεις χωρίς να έχω το επίδικο υλικό. Ο συνήγορος υπεράσπισης δεν τοποθετήθηκε κατά τρόπο συγκεκριμένο. Η θέση της κατηγορούσας αρχής ήταν ότι εν πάση περιπτώσει το υλικό δεν είναι μαρτυρικό υλικό οπότε δεν τίθεται τέτοιο θέμα».  

Ακούγοντας και τις θέσεις των δυο πλευρών ο δικαστής αποφάσισε ότι:

«Από τα όσα παρουσιάστηκαν ενώπιον μου, αποτελεί κοινό έδαφος η ύπαρξη των δυο διοικητικών εκθέσεων και του πορίσματος των ποινικών ανακριτών. Δεδομένης της θέσης της κατηγορούσας αρχής ότι το μαρτυρικό υλικό το οποίο είχε ληφθεί για ετοιμασία αυτών των εκθέσεων και πορίσματος, έχει δοθεί στην υπεράσπιση, σε συνδυασμό με τις αναφορές στο ανακοινωθέν του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, οι δυο διοικητικές έρευνες δεν κατέληξαν σε αποτέλεσμα σε αντίθεση με το πόρισμα των ποινικών ανακριτών, έχω ικανοποιηθεί ότι το υλικό αυτό, φαίνεται να αφορά έγγραφα που σχετίζονται με την διερεύνηση της υπόθεσης και ότι ενδεχομένως σχετικά ως προ της προώθηση και ετοιμασία της υπεράσπισης. Δεν μου διαφεύγει ότι στην Κύπρο σε αντίθεση με την Αγγλία, η υπεράσπιση δεν έχει υποχρέωση αποκάλυψης της γραμμής που θα ακολουθηθεί. Οφείλει μόνο να ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι το έγγραφο υλικό εμπίπτει εντός των προϋποθέσεων που θέτει το άρθρο 7, ότι δηλαδή αφορά «έγγραφα που λήφθηκαν κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης αναφορικά με το υπό εκδίκαση ποινικό αδίκημα» και ότι είναι σχετικό αναφορικά με τα επίδικα θέματα που αναμένεται ή ενδέχεται να εγερθούν».

Επίσης ανέφερε ότι εναπόκειται στην κατηγορούσαν αρχή να καταδείξει ότι η άρνηση της να παραδώσει το υλικό εμπίπτει σε μια ή περισσότερες από τις εξαιρέσεις του άρθρου 7.

«Παρά τις αναφορές της κατηγορούσας αρχής περί ύπαρξης προνομίου, το δικαστήριο δεν μπορεί να κρίνει ότι το υλικό αυτό εμπίπτει σε οποιαδήποτε από τις αναφερόμενες εξαιρέσεις χωρίς προηγουμένως να τεθεί ενώπιον του».

Ο δικαστής ανέφερε ότι «κρίνω αναγκαίο να δώσω οδηγίες ώστε να εξεταστεί το αίτημα της κατηγορούσας αρχής για αποκλεισμό αποκάλυψις των εν λόγω εγγράφων».

Ως εκ τούτου, ο δικαστής κάλεσε την κατηγορούσα αρχή «εάν συνεχίζει να επιμένει στην επίκληση προνομίου ή άλλου προβλεπόμενου κωλύματος στην παράδοση αντιγράφων των δυο εκθέσεων και του πορίσματος στην υπεράσπιση, θα πρέπει να καταχωρίσει γραπτό αίτημα στο οποίο αναφέρονται οι ακριβείς λόγοι άρνησης παράδοσης τους στην υπεράσπιση».

Επίσης κάλεσε την κατηγορούσα αρχή να παραδώσει αντίγραφα στο δικαστήριο για να επιθεωρηθούν και να εξεταστούν οι εισηγήσεις της κατηγορούσας αρχής προκειμένου να ύπαρξη τελική απόφαση.

Η επόμενη δικάσιμος ορίστηκε στις 17/11/2017.