Ή Αλλάζουμε ή Βουλιάζουμε

Με κατάπληξη αλλά κυρίως με λύπη και με αίσθημα ντροπής παρακολουθεί ολόκληρη η κοινωνία από τις οθόνες της το τελευταίο φύλο συκής του Κράτους μας, να πέφτει στο πάτωμα. Κι όμως αυτό που την σόκαρε την κοινωνία περισσότερο απ'όλα δεν είναι το περιεχόμενο όσων είδαν το φως της δημοσιότητας αλλά το γεγονός ότι αποκαλύφθηκαν πράγματα που λίγο πολύ όλοι μας γνωρίζαμε ή τουλάχιστον υποψιαζόμασταν. Αυτοί είμαστε οι Κυπραίοι: ψευτοσυντηρητικοί που στο σκοτάδι κάνουν τα αίσχιστα αλλά τάχα μου σοκάρονται μόλις ανάψει το φως. Υποκριτές που με περισσούς φαρισαϊσμούς στρουθοκαμηλίζουν.
 
Αν ρωτούσαμε πριν από μια εβδομάδα 1000 πολίτες να μας πουν ποιοι πιστεύουν ότι είναι οι πιό "βρώμικοι" πολιτικοί της Κύπρου, ο Συλλούρης δεν θα ήταν καν στην πρώτη πεντάδα, ενώ ο Τζιοβάννης ίσως να μην ήταν και στους πρώτους 30. Ωστόσο είδαμε το "Σύστημα" να αντιδρά αστραπιαία στο βίντεο του Αλ Τζαζίρα όχι για να διορθώσει παθογένειες αλλά για να αυτοπροστατευθεί. Πρώτα επιτέθηκε στους "κακούς ξένους που μας ζηλεύουν και βάλθηκαν να μας διαβάλουν". Μετά επιτέθηκε στα λίγα σάπια μήλα που "αμαύρωσαν την φήμη του επενδυτικού μας προγράμματος". Μετά επιτέθηκαν στους "μεμονωμένες περιπτώσεις" των Τζιοβάννη και Συλλούρη ως τους "ξεδιάντροπους πολιτικούς που φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων".

Κι όταν λέω "Σύστημα" εννοώ τους πάντες: Κόμματα, ΜΜΕ, Επαγγελματικούς συλλόγους και οργανωμένους φορείς, επιμελητήρια κτλ. Είτε με επίσημες δηλώσεις είτε με ψιθύρους γέμισαν το παζάρι με το αφήγημα πως "έπεσαν απ'τα σύνεφα", πως πρέπει να απομονωθούν οι "κακοί" και τα "σάπια μήλα" για να προστατευθεί η πολιτεία και η κοινωνία και το "καλό μας όνομα" στο εξωτερικό.

Ποιός δεν γνωρίζει πως η χώρα βρωμά και ζέχνει ολόκληρη από πάνω ως κάτω; Κανένας απ'ότι φαίνεται: Τα ΜΜΕ, (παραδωμένα στα ισχυρά οικονομικά λόμπι των ελαχίστων), χρειάστηκε να έρθει ένα ξένο κανάλι για να ξεμπροστιάσει αυτό που κάθε Κύπριος δημοσιογράφος γνωρίζει και βιώνει καθημερινά αλλά δεν έχει το σθένος να αποκαλύψει. Τα κόμματα έχουν τόσους σκελετούς στα ντουλάπια τους που δεν τολμούν να αρθρώσουν όσα λένε οι απλοί πολίτες μεταξύ τους. Οι "φορείς" ψάχνονται να δουν πόσους από το σινάφι τους έπιασαν τα σκάγια για να προσαρμόσουν την ρητορική τους. Η μεγαλύτερη δυσκολία του "συστήματος" στον χειρισμό του όλου θέματος πηγάζει από το ενδεχόμενο να υπάρχουν κι άλλα βίντεο και να αφορούν επιφανή πρόσωπα που το υπηρετούν. "Μήπως να περιμένουμε λίγο πριν να κουνήσουμε το δάκτυλο, μπας και μας πάρει κι εμάς η μπάλα"; Η δε δικαιοσύνη σαστισμένη μέχρι και ενοχλημένη, λες και ξύπνησε από κρότο βαρύ μές τα μεσάνυκτα, επιχειρεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Όταν ένα κτίριο έχει σάπιους θεμελιούς, όσο και να το σουβατίζεις και να το βάφεις, θα πέσει και θα σε πλακώσει. Το πάρτυ που στήθηκε φαίνεται να τελειώνει και το "Σύστημα" που το διοργάνωσε θέλει να επιβιώσει στήνοντας πιό δίπλα νέο μαγαζάκι για να επιβιώσει όπως κατάφερνε πάντα...

Είναι καιρός για εκ βάθρων αναδόμηση του Κράτους. Το Κράτος της δεκαετίας του 60 αποτελεί μόνο καρκίνωμα και μολύνει οτιδήποτε αγγίζει με πρώτο το πολίτη-πελάτη. Τα γραμμάτια των πολιτικών στο "Σύστημα" δεν επιτρέπουν ούτε καν στους ελάχιστους καλοπροαίρετους πολιτικούς να ξεφύγουν. Μοναδική λύση είναι ο πολίτης να σταματήσει να είναι πελάτης των κομμάτων. Να ορθώσει ανάστημα και να διεκδικήσει με αξιοπρέπεια ένα κράτος δικαίου, ευρωπαϊκό χωρίς λαμόγια και "σιεητάνηδες πολιτικούς που βρίσκουν λύσεις σε κάθε πρόβλημα". Κι αυτό δεν γίνεται με "μονάδες". Χρειάζεται μαζικό κοινωνικό κίνημα. Και αυτό δεν είναι ανάγκη να γίνει ερήμην των κομμάτων. Αν τα κόμματα ειλικρινά αποφασίσουν να ενεργήσουν προς όφελος της κοινωνίας και να απομακρύνουν τα ίδια με αυτοκάθαρση τις πρακτικές και τα πρόσωπα που συντηρούν την διαπλοκή και υπηρετούν το "Σύστημα" τότε μπορούν να ξαναγίνουν πραγματικά κύτταρα της δημοκρατίας και να καταστούν αυτά το μαζικό κοινωνικό κίνημα. Αν δεν μπορούν όμως, ο κόσμος θα τα προσπεράσει.

Ο ίδιος ο λαός μαζικά πρέπει να απαλλαγεί από τις εξαρτήσεις του από αυτό το σαθρό "Σύστημα", να αντιληφθεί ότι δυνάστης τους είναι αυτό το σάπιο Κράτος και να διεκδικήσει κάτι υγιές, δίκαιο, σύγχρονο και ευρωπαϊκό. Ίσως δε η επίλυση του Κυπριακού γι'αυτόν ακριβώς το λόγο να μην επιτυγχάνεται τόσα χρόνια. Γιατί πέραν του προφανούς οφέλους της απαλλαγής του τόπου από τον κατακτητή, αν υπάρξει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σύνταγμα με checks and balances το "Σύστημα" που επί δεκαετίες ασελγεί στο ασθενές σώμα μια κουτσουρεμένης κυριαρχίας, θα χάσει και τα αυγά και τα πασχάλια.

Δεν υπάρχει περιθώριο αναβολής. Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε.

Δειτε Επισης

Πορεία Χριστοδούλας, η σύνοψη των αγώνων μας σήμερα
Δύο χρόνια έργων και προόδου στον Δήμο Γεροσκήπου
«Ηγεσία που κάνει τη διαφορά στην ΠΟΕΔ, με ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία!»
Η προστασία από τις περιβαλλοντικές αλλαγές ως ανθρώπινο δικαίωμα,
Υποχρεωτική Νοσηλεία Ουσιοεξαρτημένων
Το τουριστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Νότιας Λευκωσίας
Αδικήματα με ποινή Δια Βίου Φυλάκιση
Ο Τραπεζικός Αποκλεισμός στον Αστρομερίτη: Μια πρόκληση για την κοινωνική συνοχή και την οικονομική ανάπτυξη
Αναστολή Ποινής Φυλάκισης
Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τον κόσμο να το πιστέψει;