Είμαι δεκαεξάρης και τζογάρω

 «Τα δοκίμασα όλα. Τώρα παίζω τα ρέστα μου», πρόλαβε να συνοψίσει ένας δεκαεξάρης μαθητής, σε μια πανελλήνια έρευνα που έγινε στον σχολικό πληθυσμό για τις καταχρήσεις. Η έρευνα για τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών ξεκίνησε το 1984 από την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεχίζεται έως σήμερα. 
Λένε ότι, τα τελευταία 25 χρόνια, τα νέα παιδιά στην Ελλάδα αρχίζουν να συνειδητοποιούν την επικινδυνότητα της χρήσης ουσιών και της κατανάλωσης αλκοόλ, όμως μπαίνουν στο επικίνδυνο «μονοπάτι» του τζόγου. Με απλό, χρηστικό για τα ίδια τρόπο. Με σύνθετες «κατα-χρηστικές», εκσυγχρονισμένες και πολύπλοκες μεθόδους, όπως αντικατοπτρίζονται στα μάτια των μεγάλων. 
Οι επιστήμονες κατέγραψαν στην έρευνά τους τις επιπρόσθετες απειλές λόγω της εκτεταμένης χρήσης των ηλεκτρονικών συσκευών, που ωθούν τους νεαρούς σε άλλες συμπεριφορές, όπως η προσκόλληση στο διαδίκτυο, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα στοιχήματα.
Η έρευνα έδειξε ότι περισσότεροι από δύο στους τρεις μαθητές, σε ποσοστό 68%, βρίσκονται στο διαδίκτυο κάθε μέρα όλη την εβδομάδα, ενώ ένας στους τέσσερις ανέφερε ότι χρησιμοποιεί το διαδίκτυο τουλάχιστον τέσσερις ώρες καθημερινά από Δευτέρα ως Πέμπτη. Ενώ από Παρασκευή μέχρι Κυριακή, ένας στους έξι χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για τουλάχιστον έξι ώρες. Τα αγόρια, όπως διαπιστώθηκε, ασχολούνται κυρίως με πολεμικά παιχνίδια και παιχνίδια στρατηγικής, ενώ αντίθετα τα κορίτσια προτιμούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 
Παρά το μειωμένο μέχρι κι εκμηδενισμένο σε περιπτώσεις χαρτζιλίκι, από γονείς και παππούδες, ένας στους επτά 16χρονους συνηθίζει να στοιχηματίζει χρήματα τουλάχιστον δύο φορές τον μήνα. Το ποσοστό των αγοριών είναι δεκαπλάσιο απ’ ό,τι των κοριτσιών. Από την αξιολόγηση των απαντήσεων διαπιστώθηκε ότι ένας μεγάλος αριθμός νέων κινδυνεύει με παθολογική εξάρτηση, ενώ πολλά παιδιά ήδη είναι «παθολογικά εξαρτώμενα» από τον τζόγο. Μιλάμε για εφήβους που τη στιγμή που θα άνοιγαν τα φτερά να πετάξουν στη ζωή, τους κόπηκαν τα όνειρα στη μέση. Και το χειρότερο, σ’ αυτή την ατυχή συγκυρία δεν έχουν μπροστά τους έναν ευκρινή στόχο ή δίπλα τους έναν καθοδηγητή για τον σωστό προσανατολισμό τους. Τα πλείστα παιδιά, βιώνοντας την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, με καμένες πια αντιστάσεις, ενδίδουν και στα «δώρα» του διαβόλου. Τυφλώνονται όταν τους αφαιρείς κάθε πηγή φωτός και μπροστά τους εμφανίζεται ένας υποσχόμενος «από μηχανής θεός». Στην περίπτωσή μας, ο απατηλός τζόγος.

Δειτε Επισης

Η προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας από δηλώσεις του ΥΔΔΤ
Έξαρση εγκλήματος: Απ' ον μπορεί να δέρει το γάρο, δέρνει το σάμαν
Συνέχιση ή Μετατροπή Αλλοδαπής Ποινής στη Κύπρο
Πορεία Χριστοδούλας, η σύνοψη των αγώνων μας σήμερα
Δύο χρόνια έργων και προόδου στον Δήμο Γεροσκήπου
«Ηγεσία που κάνει τη διαφορά στην ΠΟΕΔ, με ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία!»
Η προστασία από τις περιβαλλοντικές αλλαγές ως ανθρώπινο δικαίωμα,
Υποχρεωτική Νοσηλεία Ουσιοεξαρτημένων
Το τουριστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Νότιας Λευκωσίας
Αδικήματα με ποινή Δια Βίου Φυλάκιση