Προβληματικά στοιχεία και μια αποχαυνωμένη Πολιτεία που τους χαρίζει το ποδόσφαιρό μας

Σε μια εποχή κατά την οποία το κυπριακό ποδόσφαιρο χαρίζει στη χώρα μας τεράστιες επιτυχίες στην Ευρώπη, την ώρα που ομάδες μας πραγματοποιούν δυσανάλογες για το μέγεθος της χώρας μας πορείες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, οι εγχώριες αναμετρήσεις και ντέρμπι όπως το χθεσινοβραδινό στη Λεμεσό έρχονται να μας θυμίζουν κατά καιρούς ποιοι πραγματικά είμαστε και ποιο πραγματικά ποδόσφαιρο έχουμε.
 
Ένα ποδόσφαιρο, έρμαιο κυριολεκτικά των λίγων κομπλεξικών πλην όμως ικανών να διαλύουν ανά πάσα στιγμή τα πάντα, ένα ποδόσφαιρο που βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη απαξίωση και που οι μόνοι οι οποίοι θα ασχολούνται σε λίγο καιρό μαζί του, θα είναι τα λίγα εκείνα καμένα, πλην ικανά όμως όπως αποδεικνύονται για να κυριαρχήσουν στον χώρο καμένα μυαλά, που διώχνουν τον κάθε λογικό και υγιώς σκεπτόμενο φίλαθλο ή οπαδό από τα γήπεδα.
 
Στην αμέσως επόμενη μέρα των χθεσινοβραδινών επεισοδίων, άρχισε όπως ήταν αναμενόμενο από την πρώτη στιγμή το γαϊτανάκι της αναζήτησης του τι και ποιοι έφταιξαν για να συμβούν όλα όσα συνέβησαν, με τις ευθύνες ως συνήθως να μετατρέπονται σε μπαλάκι του πινγκ πονγκ μεταξύ των υποτίθεται υπευθύνων.
 
Υποτιθέμενων υπευθύνων, που για μια ακόμη φορά καμία ευθύνη δεν έχουν, για τους οποίους ως συνήθως αυτοί που φταίνε είναι πάντα οι άλλοι, οι ίδιοι ποτέ.
 
Δεν είναι όμως σκοπός μας εδώ να μοιράσουμε ευθύνες, είτε στην Αστυνομία είτε στους επιτηρητές είτε σε οποιονδήποτε άλλο υποτίθεται υπεύθυνο για τα χθεσινοβραδινά επεισόδια. Ούτε σκοπός μας είναι να προβούμε σε μια βαθυστόχαστη πλην γλυκανάλατη ανάλυση επανάληψης των μοιρολατρικών τετριμμένων τα οποία ακούμε και διαβάζουμε κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ανάλογες καταστάσεις.   
 
Τα πράγματα στη δική μας αντίληψη είναι απλά και ξεκάθαρα. Ο χουλιγκανισμός στα γήπεδα είναι στην ουσία του η προέκταση της δράσης ενός συγκεκριμένου αριθμού προβληματικών στοιχείων που κυκλοφορούν καθημερινά ανάμεσα μας και που βρίσκουν απλώς στο γήπεδο κρυβόμενοι μέσα στη μάζα και στην ανωνυμία του πλήθους, πεδίον δόξης λαμπρό να βγάζουν τα κάθε λογής απωθημένα και κομπλεξικές συμπεριφορές τους.
 
Ενόσω τα προβληματικά αυτά στοιχεία αφήνονται, ως απόρροια της αναλγησίας της Πολιτείας και των κάθε λογής υποτιθέμενων υπευθύνων, να δρουν ανενόχλητα και ν’ αλωνίζουν, να λυμαίνονται τον χώρο του ποδοσφαίρου, θα γινόμαστε και τρεις και λίγο στο ίδιο έργο θεατές, θα χάνουμε κάθε φορά το δάσος στρουθοκαμηλίζοντας γύρω από το δέντρο.
 
Το ερώτημα που πρέπει ν’ απαντηθεί είναι ξεκάθαρο. Θέλει η Πολιτεία να εξαφανίσει τα προβληματικά αυτά στοιχεία από τα γήπεδα, θέλει να καθαρίσει το κυπριακό ποδόσφαιρο από τους λίγους, πλην ικανούς με τα σημερινά δεδομένα προβληματικούς, που το οδηγούν στην απόλυτη απαξίωση, πιο κάτω και από τον πάτο, που το καθιστούν επικίνδυνο για τον κάθε αγνό φίλο του αθλήματος; Και αν θέλει, μπορεί να το κάνει; Σαφώς και μπορεί, αρκεί να το θέλει.
 
Αρκεί να το θέλει, γιατί αυτό δεν θα γίνει ούτε με ευχολόγια, ούτε με τις θεωρητικού επιπέδου «βαθυστόχαστες» αναλύσεις που μετά από κάθε ανάλογα επεισόδια ακούμε από τους κάθε λογής αρμόδιους και αναρμόδιους.
 
Ούτε οποιαδήποτε κάρτα φιλάθλου θα δώσει λύση στο πρόβλημα κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης και της Δημοσίας Τάξης, ούτε οι εξοντωτικές τιμωρίες που επιβάλλονται στις ομάδες και οι οποίες τους μόνους που στο τέλος της ημέρας τιμωρούν, είναι τις υπόλοιπες χιλιάδες των αγνών οπαδών και φιλάθλων.
 
Αν θέλετε κύριοι να δώσετε πραγματικά λύση στο πρόβλημα, αντιμετωπίστε το κατάφατσα και όχι με αλχημείες, αντιμετωπίστε το δραστικά και όχι με τρόπο που να το βάζετε κάτω από το χαλί μέχρι την επόμενη φορά.
 
Λύστε τα χέρια της Αστυνομίας να έχει τα κότσια την ώρα που οι προβληματικοί κάνουν τα δικά τους να προχωρήσει σε άμεσες συλλήψεις, να τους οδηγήσει στο κελί.
 
Θεσμοθετείστε βαριές ποινές για όλους όσοι μέχρι σήμερα μπορούν να βγάζουν την «μαγκιά» τους στα γήπεδα, γνωρίζοντας πως καμία προσωπική επίπτωση και συνέπεια δεν θα έχουν. Συλλάβετε τους και αφήστε τους να σαπίσουν για χρόνια στη φυλακή.
 
Μόνο έτσι κύριοι θα το σκεφτούν διπλά και τριπλά να επανέλθουν, μόνο έτσι θα εξαφανίσετε τους προβληματικούς από τα γήπεδα. Διαφορετικά, εξακολουθώντας να τους παρακολουθείτε με απάθεια και να τους χαϊδεύετε, το κυπριακό ποδόσφαιρο και οι χιλιάδες των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων και οπαδών, θα παραμένουμε έρμαιο των λίγων προβληματικών, πλην ικανών να κρατούν δέσμιο τους το δημοφιλέστερο άθλημα στο νησί μας.  
 
Τα υπόλοιπα κύριοι της Πολιτείας είναι κουβέντες του καφενέ και άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Είτε θ’ αποφασίσετε να βάλετε πραγματικά το μαχαίρι στο κόκαλο και θα δώσετε πραγματική λύση στο πρόβλημα είτε δηλώστε ξεκάθαρα απροθυμία και ανικανότητα να το πράξετε.
 
Μόνο που όταν θα έρθει η ώρα να έχουμε νεκρούς στα γήπεδα, να έχετε αν μη τι άλλο την τόλμη και το θάρρος να παραδεχθείτε πως φθάσαμε στο σημείο να χάνουμε ανθρώπινες ζωές στα γήπεδα, γιατί πολύ απλά δεν μπορέσατε να το αποτρέψετε. Ή καλύτερα δεν θελήσατε όταν ήταν η ώρα να το αποτρέψετε…