«Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Άνθρωπος»

Συγχίστηκε η γυναίκα. Την ώρα που ετοιμαζόταν, να ξεκινήσει για το στόλισμα του Επιταφίου, «έπεσε το νέο» στο αυτί της. Αναστατώθηκε. -Είναι δυνατόν;, σιγομουρμούρισε, νιώθοντας το δάπεδο να υποχωρεί κάτω από τα κουρασμένα πόδια της. Και δεν ήταν η εξαντλητική νηστεία των ημερών. Ούτε οι θρήνοι της Μεγάλης Παρασκευής που από το πρωί βούιζαν στο μυαλό της. • Η είδηση την είχε συγκλονίσει «Ένας πατέρας 45 χρόνων συρόταν από την Αστυνομία στις Κεντρικές Φυλακές, μέρες των Παθών, για απλήρωτα εντάλματα 740 ευρώ. Τον συνέλαβαν οι αστυνομικοί την ώρα που έψαχνε στα σκουπίδια του δρόμου, μήπως βρεί τίποτε να γεμίσει το άδειο στομάχι του»
 
• Πιο Μεγάλη αποδείχτηκε η Μεγάλη Παρασκευή για την 70χρονη. Αναποδογύρισε, στη στιγμή, την τσάντα της στο κρεβάτι, μάζεψε τα ψιλά σε μιαν άκρη κι έβγαλε και συμπλήρωσε το ποσό από το κρυμένο της κομπόδεμα. Αυτό που για ωρα ανάγκης μαζεύει κάθε μήνα από τη πενιχρή της σύνταξη. • Ο δρομος της για πρώτη φορά, τέτοια μέρα, δεν περνούσε από την εκκλησία. Έβγαζε κατευθείαν στις Κεντρικές Φυλακές. Κάτω από το περίεργο κι απορρημένο ύφος ενός δεσμοφύλακα, εξήγησε απλά για το πέρασμά της από τις Κεντρικές. Μέτρσησε τα 740 ευρω, έδωσε κι άλλα 100 για να περάσει κάπως ο άνθρωπος με το ανήλικο παιδί του τις γιορτές και κίνησε να φύγει
 
• Δεν δέχτηκε να υπογράψει με τ’ όνομά της, δεν θέλησε να μάθει ο κρατούμενος τον ευεργέτη του. Έφυγε αθόρυβα κι ανύνυμα, όπως ήρθε. Σε μια δύσκολη στιγμή, που κάποιοι την Μεγάλη Παρασκευή αποκαλούν ως «κορύφωση του ανθρωπίνου δράματος». Έχει σημασία; Θείο, ανθρώπινο; Η κυρία δεν ρώτησε καν: -Αλλοδαπός; Δικός μας; -Άνθρωπος!, είπε.
 
• Η ηλικιωμένη γυναίκα, περίπου 70 ετών, συνταξιούχος, έσπευσε το μεσημέρι στις Κεντρικές φυλακές όπου έδωσε από τις οικονομίες της το ποσό των 740 ευρώ. Κι άλλα 100! Στερήθηκε η ίδια τα απαραίτητα, αλλά γέμισε μ’ αυτό που κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη. Να γεμίσει με αγάπη την καρδιά του.
 
• Ο 45χρονος στο άκουσμα ότι πληρώθηκε το ποσό και θα αφεθεί ελεύθερος, ξέσπασε σε κλάματα. Ήταν το μεγαλύτερο ευχαριστώ στην ανώνυμη Κυρία. Το κλάμα που περνούσε μέσα του σαν βάλσαμο, σαν τροπάριο που έλεγε τέτοια μέρα, «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Άνθρωπος» Γιάννης Κωστακόπουλος
 
 

Δειτε Επισης

Η προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας από δηλώσεις του ΥΔΔΤ
Έξαρση εγκλήματος: Απ' ον μπορεί να δέρει το γάρο, δέρνει το σάμαν
Συνέχιση ή Μετατροπή Αλλοδαπής Ποινής στη Κύπρο
Πορεία Χριστοδούλας, η σύνοψη των αγώνων μας σήμερα
Δύο χρόνια έργων και προόδου στον Δήμο Γεροσκήπου
«Ηγεσία που κάνει τη διαφορά στην ΠΟΕΔ, με ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία!»
Η προστασία από τις περιβαλλοντικές αλλαγές ως ανθρώπινο δικαίωμα,
Υποχρεωτική Νοσηλεία Ουσιοεξαρτημένων
Το τουριστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Νότιας Λευκωσίας
Αδικήματα με ποινή Δια Βίου Φυλάκιση