Ελληνοκύπριοι σε ρόλο υπερασπιστή της Τουρκίας και τα οδοφράγματα…

17:20 - 24 Νοεμβρίου 2016

ΑΠΟΨΕΙΣ
Έχουν περάσει μερικά 48ωρα από την ολοκλήρωση των συνομιλιών στο Μον Πελεράν, έχουμε αποκρυσταλλώσει σφαιρική εικόνα για το τι ακριβώς συνέβη και πώς η διαπραγμάτευση για το εδαφικό κατέληξε σε αδιέξοδο.
 
Σήμερα συνεδρίασε το Εθνικό Συμβούλιο, και αυτό που διαφαίνεται είναι ότι αυτή τη φορά η πολιτική ηγεσία δείχνει έτοιμη να πορευτεί από κοινού και σε πνεύμα κατά το δυνατό μεγαλύτερης συναίνεσης και ενότητας, με στόχο την αντιμετώπιση της νέας κατάστασης πραγμάτων που δημιούργησε στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, η τουρκική αδιαλλαξία.
Αυτό στο οποίο θέλουμε να σταθούμε σε σχέση με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, είναι στην πραγματικά ακατανόητη και πέραν κάθε λογικής εξήγησης αντιμετώπιση της οποίας έτυχε η κατάληξη της διαπραγμάτευσης στο Μον Πελεράν από μερίδα Ελληνοκυπρίων, κάποιοι από τους οποίους και επώνυμοι.
Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας και πριν καν ολοκληρωθεί η συνάντηση στην Ελβετία, η λεγόμενη προεδρία των κατεχομένων έσπευδε να προαναγγείλει το ναυάγιο και ν’ αρχίσει το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών, καταλογίζοντας ασυνέπεια και μαξιμαλιστικές θέσεις στη δική μας πλευρά. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν μια αναμενόμενη αντίδραση από πλευράς των Τούρκων. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο και δυσκολεύεται να χωρέσει ο ανθρώπινος νους, είναι το γεγονός ότι στην προπαγανδιστική αυτή τακτική τους, θα έβρισκαν σύμμαχους ανάμεσα στην ε/κ κοινότητα, οι οποίοι λίγο-πολύ αυτό που ήθελαν ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αποδεχθεί κάθε τουρκικό παραλογισμό, απλώς και μόνο για να προχωρήσει η διαδικασία της λύσης. Είναι πραγματικά αδιανόητο να υπάρχουν Ελληνοκύπριοι, που όσο μεγάλη και αγνή να είναι η επιθυμία τους για λύση, να ταυτίζονται με τις τουρκικές προσεγγίσεις και-αν είναι δυνατό- να ενοχοποιούν τη δική μας πλευρά για τη δυστοκία κατάληξης σε συμφωνία.
Είναι πραγματικά πέρα από κάθε λογική εξήγηση και ερμηνεία, το φαινόμενο να επικρίνεται η στάση της Ελλάδας, και ειδικά του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας Νίκου Κοτζιά, επειδή απλώς και μόνο προέταξε και υπεραμύνθηκε του αυτονόητου. Ότι δεν νοείται λύση του Κυπριακού με συνέχιση των τουρκικών εγγυήσεων και με παραμονή κατοχικών στρατευμάτων. Μια θέση ξεκάθαρα διατυπωμένη, όχι μόνο και από την κυπριακή Κυβέρνηση, αλλά και από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του τόπου.
Είναι στα αλήθεια τραγικό, να υπάρχουν Ελληνοκύπριοι που στο βωμό της επιθυμίας τους για λύση να μην έχουν κανένα ενδοιασμό και αναστολή για το περιεχόμενο αυτής της λύσης, να εμφανίζονται σαν έτοιμοι από καιρό και να απαιτούν να ικανοποιήσουμε όλα τα «θέλω» της Τουρκίας. Λες και της ζητάμε χάρη... Ας αντιληφθούν επιτέλους όλοι αυτοί οι Ελληνοκύπριοι ανάμεσά μας, πως καμία χάρη δεν ζητάμε από την Τουρκία, ας κατανοήσουν και αυτοί, όπως φυσικά και οι Τούρκοι, πως μιλάμε για ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής, που για να λυθεί θα πρέπει και ο θύτης στην όλη υπόθεση να προβεί σε παραχωρήσεις.  Και ας αντιληφθούν επίσης πως η όποια συμφωνία επέλθει, αν επέλθει, θα τεθεί σε δημοψήφισμα, με κίνδυνο απόρριψής της από την ε/κ κοινότητα σε περίπτωση που δεν ικανοποιεί, αν μη τι άλλο, τις βασικές επιδιώξεις της. Αυτό θέλουν; Να χρεωθεί η δική μας πλευρά ακόμα ένα «όχι» επειδή κάποιοι βιάζονται να πουν «ναι»; Σκέφτονται και αναλογίζονται τις συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης όσοι σήμερα καλούν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τα… δώσει όλα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να υποχωρήσει μπροστά σε κάθε τουρκική αξίωση;
Είναι καιρός κάποιοι να λογικευτούν και να δουν τις πραγματικότητες κατάματα, να σταματήσουν εσκεμμένα ή άθελά τους, να εθελοτυφλούν. Έκτος και αν όλη αυτή η σπουδή που επιδεικνύουν πηγάζει από κάπου άλλου, εκτός και αν απλώς και μόνο δεν αισθάνονται και τόσο Έλληνες...  Το βέβαιο είναι πως  αν ήταν τόσο απλό ζήτημα το Κυπριακό, θα είχε λυθεί προ πολλού και δεν θα συζητούσαμε γι’ αυτό 42 χρόνια μετά.
Εβρισκόμενοι σήμερα σε ένα κομβικό και δύσκολο σταυροδρόμι, κάκιστες προς την πατρίδα μας είναι οι υπηρεσίες που προσφέρουν όλοι όσοι έχοντας χάσει την μπάλα απαιτώντας λύση χθες, χωρίς αυτή να φαντάζει εφικτή, μετατρέπονται και καθίστανται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε προπαγανδιστές της Άγκυρας και του κατοχικού καθεστώτος. Σε τελική ανάλυση, όλοι όσοι από αυτούς, τους Ελληνοκύπριους, δεν εκφράζονται από τις ελληνικές θέσεις στο Κυπριακό, κανείς δεν τους εμποδίζει. Τα οδοφράγματα είναι ανοικτά, θα τους υποδεχθούν απέναντι με ανοικτές τις αγκάλες…   
 
 
 
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22

Δειτε Επισης

Η προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας από δηλώσεις του ΥΔΔΤ
Συνέχιση ή Μετατροπή Αλλοδαπής Ποινής στη Κύπρο
Πορεία Χριστοδούλας, η σύνοψη των αγώνων μας σήμερα
Δύο χρόνια έργων και προόδου στον Δήμο Γεροσκήπου
«Ηγεσία που κάνει τη διαφορά στην ΠΟΕΔ, με ΠΑΔΕΔ - Πρωτοπορία!»
Η προστασία από τις περιβαλλοντικές αλλαγές ως ανθρώπινο δικαίωμα,
Υποχρεωτική Νοσηλεία Ουσιοεξαρτημένων
Το τουριστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Νότιας Λευκωσίας
Αδικήματα με ποινή Δια Βίου Φυλάκιση
Ο Τραπεζικός Αποκλεισμός στον Αστρομερίτη: Μια πρόκληση για την κοινωνική συνοχή και την οικονομική ανάπτυξη