«Πέθανα σχεδόν τρεις φορές αλλά τα κατάφερα… Είμαι πλέον αθάνατη…»
06:57 - 10 Οκτωβρίου 2020
Κι αν για τα όσα πέτυχε ως κωμικός της αξίζει χειροκρότημα, για όσα πέτυχε ως άνθρωπος, αντιμετωπίζοντας κατάματα ένα σοβαρότατο θέμα υγείας, που την άφησε με προβλήματα στην κίνηση, την ομιλία και την όραση, της αξίζει υπόκλιση. Κινητήριος δύναμή της… το απίστευτο χιούμορ της.
Κάπως έτσι ενημέρωσε το κοινό, για την περιπέτεια της υγείας της το Μάρτιο 2018, λίγο πριν παρουσιαστεί το πρόβλημα στην ομιλία της. Ακριβώς ένα χρόνο προηγουμένως κι ενώ βρισκόταν σ’ ένα ταξίδι στη μακρινή Μαλαισία, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Έπαθε διάτρηση εντέρου και έπεσε σε κώμα, για δύο εβδομάδες. Έμεινε περίπου ένα χρόνο στην Μαλαισία και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, αδημονούσε να βγει στη σκηνή για να περιγράψει με το δικό της μοναδικό τρόπο, την τρομακτική εμπειρία της.
Με αφορμή τη παρουσίαση της παράστασής της «Πεθαίνοντας στα γέλια», την Κυριακή στις έξι, στο πλαίσιο της εβδομάδας Ασφαλούς Παιχνιδιού που διοργανώνει η Εθνική Αρχή στοιχημάτων στην Κύπρο, η Κατερίνα Βρανά μίλησε στον REPORTER για την περιπέτεια της υγείας της, το stand-up comedy και τη ζωή της στην Αθήνα.
«Στην παράσταση θα μιλήσω για το τι μου συνέβη, χιουμοριστικά βέβαια και ο σκοπός είναι μέσα από τη δικιά μου εμπειρία να δείξω ότι για να ξεπεράσεις κάτι δύσκολο δεν είναι ανάγκη να κάνεις κατάχρηση, κάποιων άλλων πραγμάτων και πιο συγκεκριμένα τον τζόγο.
Στην Κύπρο έχω έρθει μία φορά στο show του Λούη του Πατσαλίδη και είχα κανονίσει παραστάσεις στον Απρίλιο, αλλά μου τα χάλασε ο covid.
Τώρα είμαι καλύτερα. Υπάρχει πρόοδος, αλλά είναι πάρα πολύ αργή. Αυτό που λέω και στις παραστάσεις μου είναι ότι καλυτερεύω αλλά με τόσο αργό ρυθμό, που νομίζω θα είμαι τελείως καλά όταν γίνω 80 και εκεί θα είναι γηρατειά και πάλι δεν θα βλέπω και πάλι δεν θα περπατάω καλά…» (γέλια)
«Το σώμα μου δεν μπορεί να ισορροπήσει»
«Τώρα είμαι σε καλή κατάσταση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό της ισορροπίας, που δεν μου επιτρέπει να περπατάω κανονικά. Ενώ οι μύες μου και τα νεύρα μου είναι έτοιμα, το σώμα μου δεν μπορεί να ισορροπήσει. Περπατάω σαν να έχω πιει, τ’ άντερά μου. Βασικά τα πάντα τα κάνω σαν να είμαι λίγο μεθυσμένη. Μιλάω σαν μεθυσμένη, βλέπω διπλά σαν μεθυσμένη, οπόταν είμαι μονίμως πίτα…
Ήμουνα από πριν άτομο του τώρα, οπόταν και τώρα με αυτό που βιώνω τα σχέδια που κάνω δεν είναι και φοβερά μελλοντικά, αν και ας πούμε θα ήθελα σε κάποια φάση να πάρω νόμπελ ειρήνης. Δεν ξέρω πως θα καταφέρω, αλλά προς τα εκεί θέλω να πάω… Παίρνω τα πάντα όπως έρχονται, δεν είναι κάτι που μπορείς να το ζήσεις και αλλιώς.
«Μου έκανε καλό η ανάγκη μου να βγω στη σκηνή, επειδή λατρεύω αυτό που κάνω. Το αγαπάω πάρα πολύ. Περίμενα πως και πως να κάνω κείμενο και να πω στον κόσμο όπως το έζησα όλο αυτό, επειδή είχα μερικές πάρα πολύ αστείες στιγμές, που ήξερα ότι ήταν τόσο σουρεάλ, που ήταν σχεδόν απίστευτες. Κι όμως συνέβησαν.
Θα σας πω το εξής. Ξέρετε πως λεγόταν η πόλη, στην οποία αρρώστησα; Μαλάκα. Πήγα να πεθάνω στο Μαλάκα της Μαλαισίας. Ως Ελληνίδα κωμικός, αυτό είναι δώρο από το σύμπαν. Δηλαδή το ότι οι γονείς μου μες το χάλι, έπαιρναν τηλέφωνο και έλεγαν “η Κατερίνα πεθαίνει, είμαστε στο Μαλάκα” και οι άλλοι απαντούσαν, “τι με είπες” και τους εξηγούσαν πως είναι στην πόλη Μαλάκα, δίνει τον τόνο της όλης ιστορίας.
Όταν ξύπνησα από το κώμα κάθε πρωί έκλαιγα. Το χαιρόμουνα, επειδή έριχνα ένα κλάμα και ξαλάφρωνα. Ερχόταν η νοσοκόμα και μου έλεγε “don’t cry, don’t cry”( μην κλαις) και έλεγα, “άσε με κούκλα μου να ξαλαφρώσω. Περνάω τόσο καλά”. Είχα μεγάλη ανάγκη το κλάμα, ως αποφόρτιση. Δεν ξέρω πώς να σας το εξηγήσω. Δεν έκλαιγα επειδή ήμουνα στεναχωρημένη, έκλαιγα ως αποφόρτιση».
«Δεν έπαθα τόσα για να πάω από covid»
«Δεν επέζησα από σηπτικό σοκ, παράλυση, τύφλωση και διάτρηση εντέρου για να πάω από covid… Πιστεύω ότι ο covid είναι περαστικός. Ήμουν περιορισμένη όσο ήμουνα, εκτός από τις παραστάσεις που ακυρώθηκαν. Πάντα πρόσεχα πολύ. Το να προσέχω λίγο παραπάνω, δεν μου κοστίζει κάτι.
Μένω στο Μαρούσι με τη μητέρα μου, τώρα. Να σας πω κάτι, εάν θέλει κανείς να ξανανιώσει ότι είναι νέος, αντί να κάνει μπότοξ και βλακείες, ας πάει να ζήσει με τους γονείς του. Σε κάνουνε οργισμένα έφηβο στο πιτς φυτίλι. Νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοώ. Οι γονείς έχουν τα κουμπιά που πατάνε για να νιώσεις παιδί. Η μάνα μου με κυνηγά ακόμη να πλύνω τα δόντια μου. Γιατί;».
«Ένα γέλιο την ημέρα…»
«Δεν ξέρω αν υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα. Νομίζω όμως ότι βοηθά να μπορείς να βλέπεις τα πράγματα με χιούμορ και να παίρνεις μία μέρα τη φορά. Δεν πρέπει να κοιτάς πίσω και να λες, γαμώτο αν δεν είχα κάνει αυτό δεν θα είχε γίνει εκείνο κ.λπ. Δεν βοηθάει πολύ αυτό, ούτε να λες συνέχεια πότε θα γίνω καλά, επειδή αυτό δημιουργεί άγχος, όχι σωματικό αλλά ψυχολογικό. Νομίζω πρέπει να τα παίρνεις όλα σιγά, σιγά. Δεν είμαι ειδήμονας, αλλά πιστεύω πως πρέπει να ζεις τη στιγμή και βοηθά πάρα πολύ να γελάς δυνατά μια φορά τη μέρα. Πως λένε ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα; Εγώ λέω ένα γέλιο την ημέρα το κάνει αυτό».
*Όποιος θέλει να παρακολουθήσει την on line παράσταση της Κατερίνας Βρανά που διοργανώνει στις έξι το απόγευμα της Κυριακής η Εθνική Αρχή στοιχημάτων στην Κύπρο μπορεί να εγγραφεί εδώ