Οι γιαγιάδες που ενώθηκαν και κάνουν θαύματα-«Πρώτα δίνουμε και μετά παίρνουμε»

Όλα ξεκίνησαν το 2013… Εν μέσω της οικονομικής κρίσης, είχαν την σκέψη να δημιουργήσουν ένα γυναικείο τμήμα, με δράσεις που θα βοηθούσε την κοινότητά τους. Κάποιες ήταν χήρες και κάποιες άλλες ήταν συνταξιούχες. Τις ένωσε η μεγάλη τους πείρα σε φιλανθρωπικές δράσεις, οι γνώσεις τους στη ραπτική και το κέντημα και η αγάπη τους για το Δάλι. Επτά χρόνια από τη δημιουργία τους οι Ιδαλιάδες, έχουν πετύχει πολλά. Πολύ περισσότερα απ’ όσα και οι ίδιες θα ανέμεναν. Κι αυτό επειδή κατάφεραν μ’ ένα πρότυπο μοντέλο λειτουργίας να δημιουργούν, να προσφέρουν αλλά και να λαμβάνουν…

Το μόνιμο ραντεβού τους είναι κάθε Πέμπτη στο οίκημά τους, που βρίσκεται λίγα μέτρα από την εκκλησία της Παναγίας της Ευαγγελίστριας. Ένα συναπάντημα που περιμένουν πώς και πώς.
Η μεγάλη αίθουσα, ήταν γεμάτη όταν συναντηθήκαμε. Μικρά τραπέζια γύρω από τα οποία κάθονταν καμιά εικοσαριά γιαγιάδες. Έπιναν καφέ, έτρωγαν πρωινό και έφτιαχναν κεντήματα. Στους τοίχους ήταν κρεμασμένες  οι τσάντες που έφτιαξαν και στα μεγάλα τραπέζια οι υπόλοιπες δημιουργίες τους. Ποδιές, κεντήματα, μαξιλαροθήκες…
Μας υποδέχθηκε η Πρόεδρος τους, η κ. Κούλλα Ζωνιά. Είναι πολύ περήφανη για τις τσάντες τους και για το γεγονός ότι στις πλείστες, χρησιμοποιούν ανακυκλώσιμα υλικά.
 
«Θέλαμε να απασχολούνται οι γυναίκες, να έχουν έσοδα και να έχουμε φιλανθρωπικό έργο. Στόχος μας είναι πρώτα να δίνουμε και μετά να παίρνουμε… Και πίστεψέ με παίρνεις τα τριπλά. Εμείς παίρνουμε τα λεφτά και τα δίνουμε παρακάτω»,  λέει ενθουσιασμένη και συνεχίζει τη ξενάγηση αφηγούμενη την ιστορία τους.
 
«Ήμασταν σε διάφορες φιλανθρωπικές ομάδες και βοηθούσαμε τους άπορους. Θέλαμε να κάνουμε ένα γυναικείο παράρτημα του Χαλκάνωρα. Μετά κάναμε δικό μας καταστατικό, οργανωθήκαμε το 2013 και κάναμε τις Ιδαλιάδες. Είχαμε πολλή πείρα πίσω μας σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Πήραμε αυτόν τον χώρο εδώ, που είναι του αδελφού μου και κάθε Πέμπτη ερχόμαστε. Η κάθε μία δίνει τρία ευρώ και προσφέρεται καφές και πρόγευμα. Δίνουν αυτά τα λεφτά για να πληρώνεται το ενοίκιο του οικήματος. Δείχνει η μία στην άλλη και τώρα οργανώνουμε μαθήματα παραδοσιακού κεντήματος. Κάνουμε τσάντες πλεκτές και ανακυκλώσιμες. Δεν πετούμε τίποτα».
«Eδώ εν η χαρά μας...»
Διοργανώνουν εκθέσεις και πωλούν  τις δημιουργίες τους, φιλανθρωπικά προγεύματα  για άτομα από και οργανισμούς που έχουν ανάγκη και κάνουν μαθήματα για να τελειοποιήσουν την τέχνη τους.

«Όταν δημιουργήσαμε το σύλλογο είχαμε πάνω από εκατό μέλη. Δεν είμαστε κομματικός σύλλογος. Τώρα θέλουμε νέες να έρθουν που δυσκολεύονται βέβαια, επειδή εργάζονται. Όταν κάνουμε όμως κάποια εκδήλωση ανταποκρίνονται και δεν μας χωρεί ο τόπος. Όχι μόνο γυναίκες αλλά και άνδρες. Κάνουμε και προγεύματα αγάπης. Πριν τον κορωνοϊό κάναμε πρόγευμα για το γηροκομείο μας που ήταν έτοιμο να κλείσει. Στις Ιδαλιάδες, έχουμε γυναίκες που θα τις ακούσεις να λένε “περιμένουμε την Πέμπτη για να βγούμε έξω να έρθουμε να πιούμε τον καφέ μας”. Έχει γυναίκες που δεν ξέρουν να οδηγούν και είναι συνέχεια σπίτι. Εμείς είμαστε ανοικτές όποιος θέλει να έρθει. Έρχονται γυναίκες και από το Πέρα Χωριό και την Ηλιούπολη», αναφέρει η γραμματέας των ιδαλιάδων, Δέσπω Σκορδή.

Την ρωτώ αν είναι όλες συνταξιούχες και απαντά καταφατικά. Δείχνοντας μια καλοντυμένη γυναίκα που κάνει σμιλί, λέει πως είναι από τις μεγαλύτερες Ιδαλιάδες. Είναι η κ. Αλίκη Καλλένου, 86 χρόνων.
Τα λόγια της κ. Αλίκης φέρνουν στο φως ίσως το πιο μεγάλο επίτευγμα των Ιδαλιάδων. Το γεγονός δηλαδή, ότι ενεργοποίησαν γυναίκες τρίτης ηλικίας και κατάφεραν ν’ αποδείξουν πόσο δημιουργικές και χρήσιμες στην κοινότητα, μπορούν να είναι.

«Εν ωραία που ερχόμαστε εδώ. Έχουμε παρέα. Σπίτι εν μοναξιά, πόση ώρα στην τηλεόραση. Έχω τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια. Ήμουν πάντα στο σπίτι με το κέντημα. Πριν 19 χρόνια πέθανε ο άντρας μου. Εγώ δεν οδηγώ. Δεν με άφηνε ο άντρας μου να μάθω. Νόμιζε ότι θα με προσέχει πάντα. Έλεε μου, “εν σε βαρέθηκα ακόμα”.  Eδώ εν η χαρά μας. Περιμένουμε την Πέμπτη για να έρθουμε. Στον κορωνοϊό ήταν δύσκολα που δεν βγαίναμε έξω. Μοναξιά πολλή. Είχαμε την τηλεόραση και το κέντημα. Εδώ όποια θέλει, της δείχνω να κάνει κέντημα. Ξέρω λευκαρίτικα. Νιώθουμε ευχάριστα όταν κάνουμε κάτι για κάποιους που έχουν ανάγκη».

Πλούσιο φιλανθρωπικό έργο
Οι ιδαλιάδες, μπορεί να αποτελούνται από γυναίκες που αναδεικνύουν την παράδοση, αλλά δεν είναι ένας παραδοσιακός φιλανθρωπικός σύνδεσμος. Είναι κάτι πολύ περισσότερο…

«Σε μας προσφέρει πάρα πολλά, έχουμε κάτι  να ασχοληθούμε. Πρώτα, πρώτα έχουμε τη χαρά της προσφοράς. Η χαρά είναι μεγαλύτερη για σένα όταν προσφέρεις. Γι’ αυτό ιδρύσαμε αυτό το σύλλογο. Δίνουμε την ευκαιρία σε πολλές γυναίκες, που είναι οι παραπάνω, συνταξιούχες και μεγάλωσαν τα εγγόνια τους, να έχουν μια ασχολία. Πολλές από μας είμαστε χήρες και θέλαμε να ασχοληθούμε με κάτι, όχι μόνο για να γεμίζουμε τις ώρες μας αλλά και για να προσφέρουμε. Εγώ προσωπικά προσέχω το απόγευμα τα εγγόνια μου. Είχα όμως ελεύθερα τα πρωινά. Οπόταν αρχίσαμε να εργαζόμαστε εθελοντικά σε διάφορους οργανισμούς “Στο χαμόγελο της Ευτυχίας”, στις “Αλκυονίδες” και στον Χριστιανικό Σύνδεσμο στο Δάλι. Έτσι σκεφτήκαμε κάποια στιγμή, με την Κούλλα και δύο, τρεις άλλες κοπέλες να ιδρύσουμε ένα δικό μας σύνδεσμο για να βοηθήσουμε την κοινότητά μας», υποδεικνύει η κ. Δέσπω Σκορδή.

Έχουν βοηθήσει πολλούς μέσα από τη δράση τους,  που βγήκε και εκτός των ορίων της κοινότητάς τους.

«Κάναμε πρόγευμα για δύο μωρά του χωριού και πήραμε πολλά λεφτά. Ήταν πέντε ευρώ το άτομο. Έφερνε η κάθε μια ότι μπορούσε να κάνει. Ήρθε πάρα πολύς κόσμος. Ο κόσμος μας αγκάλιασε επειδή κατάλαβε πως δεν υπάρχει εκμετάλλευση από πίσω. Για το Καραϊσκάκειο κάναμε εκδήλωση και ήρθε και η υπουργός Εργασίας. Επειδή δεν πήραμε πολλά από τις πωλήσεις τσαντών, κάναμε και πρόγευμα αγάπης. Ήμαστε μια ομάδα που μας εμπιστεύεται ο κόσμος», σημειώνει η κ. Κούλλα που εξηγεί πως μπορεί να τις περιόρισαν αλλά δεν έβαλαν φραγμούς στη δημιουργικότητά τους τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία.

«Εμείς στον κορωνοϊό κλειστήκαμε στα σπίτια μας, επειδή είμαστε στις ευάλωτες ομάδες. Δεν μείναμε, όμως έτσι. Αρχικά κάναμε μάσκες και μετά ποδιές. Τις μάσκες τις δώσαμε στο γηροκομείο.  Θα κάνουμε μια αγορά να πωλήσουμε ότι κάνουμε και θα δώσουμε τα έσοδα για φιλανθρωπικό σκοπό και θα πάρουν κάποια χρήματα και όσες δούλεψαν. Έχουμε και σελίδα στο facebook και βάζουμε ότι κάνουμε.  Ήρθαν με το Erasmus και τρεις κοπέλες, που μένουν στο οίκημά μας. Κάθε πρωί πήγαιναν στο σχολείο ως βοηθοί. Την Πέμπτη είναι μαζί μας και μαθαίνουν να πλέκουν. Η μία είναι Ελληνίδα και μας είπε ότι είναι ευτυχισμένη που πέρασε τον Κορωνοιό στην Κύπρο, επειδή μπορούσε να βγει βόλτα στο χωριό».

Μια από τις πιο γνωστές δράσεις τους, ήταν η δημιουργία 800 τσαντών με ανακυκλώσιμα υλικά που αγοράστηκαν από την υπεραγορά άλφαμεγα.  «Οι τσάντες που ράψαμε με ανακυκλώσιμα υλικά φροντίσαμε να τις ράψουν κοπέλες, που είχαν οικονομική ανάγκη, αφού εργάζονταν σε εργοστάσια και έχασαν τη δουλειά τους στην κρίση. Αυτές τις τσάντες τις πωλήσαμε στο και μέρος των λεφτών πήγαν σε αυτές. Η Πρόεδρός μας η Κούλλα κάνει πολλά αλλά τις παραπάνω φορές δεν πληρώνεται».
 
Η πρωτοβουλία, όπως αναφέρει η κ. Κούλλα ξεκίνησε έπειτα από την ιδέα ενός νεαρού συγχωριανού τους, που τους ενέπλεξε σε οικολογικές δράσεις.

«Ένας νεαρός, ο Αλέξανδρος Ιωάννου ασχολείται με ευρωπαϊκά προγράμματα και ασχολείται με την ανακύκλωση. Ήρθε σε επαφή μαζί μας όταν έφευγε η πλαστική η σακούλα. Του δώσαμε δείγματα και τα πήρε στην υπεραγορά. Φτιάχναμε τσάντες από υφάσματα που έμεναν από κουρτίνες, ρούχα και άλλα. Κάναμε 800 τσάντες και ήταν 800 διαφορετικά σχέδια. Δεν είχε καμιά την ίδια».

Η αεικίνητη Πρόεδρος
Είναι φανερό πως η κινητήριος δύναμη των Ιδαλιάδων είναι η πρόεδρος τους, που δεν σταματά να κατεβάζει ιδέες για νέες δημιουργίες.  Η 67χρονη Κούλλα Ζωνιά, η οποία είναι αυτοδίδακτη ράπτρια, αφιερώνει ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου της στο σύνδεσμο.

«Από τα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι ότι μου άρεσε να προσφέρω. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν μικρή θα έκτιζαν στην εκκλησία μια αίθουσα και γύριζα το χωριό να πουλήσω βραχιόλια και λαχνους. Ήμουν πέντε χρονών. Τα γράμματα εν τα αγαπούσα, αλλά ήθελα να μάθω ραπτική-κοπτική. Πήγα τρία χρόνια στις Καλογριές. Ήθελα να πάω σε σχολή ραπτικής, αλλά δεν δεχόταν ο πατέρας μου και έμαθα μόνη μου. Έραβα ρούχα μόνη μου. Είχα πάντα σπίτι μου μηχανή. Ότι φανταστώ το κάνω. Μόλις φτάσω σε ένα τοπ σημείο μετά σταματώ το και αρχίζω κάτι άλλο. Δεν θέλω να κάνω το ίδιο πράμα συνέχεια».
Η γραμματέας με τη μεγάλη φιλανθρωπική δράση
Πολύ μεγάλη δράση στις Ιδαλιάδες έχει και η γραμματέας του συνδέσμου, Δέσπω Σκορδή. Η κοινωνική της προσφορά είναι τόσο μεγάλη,  που ήταν υποψήφια στα Madame Figaro Cyprus.

«Μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι είμαι υποψήφια.  Τους ρώτησα ποιος με πρότεινε και μου είπαν ότι δεν μπορούν να μου πουν. Δεν δόθηκαν, βέβαια τα βραβεία επειδή δεν έγινε η εκδήλωση λόγω του κορωνοϊού.

Εγώ ήμουν αισθητικός. Άρχισα τη δράση μου σε κάποιους οργανισμούς, όταν πέθανε ο άντρας μου πριν από δέκα χρόνια. Ήταν κι αυτός σε διάφορους οργανισμούς και ενδιαφερόταν για τα κοινά. Όταν πέθανε, άρχισα να πηγαίνω στο μοναστήρι στον Άγιο Ηρακλείδιο, μια φορά τη βδομάδα για να βοηθήσω και μετά έγινα μέλος στις Αλκυονίδες».

Είναι ενθουσιασμένη με τις δημιουργίες της και με τον τρόπο που εξέλιξε την τέχνη της μέσω των Ιδαλιάδων.  

«Εγώ ξέρω να κάνω όλων των ειδών κεντήματα. Παρακολούθησα και επιμορφωτικά μαθήματα ραπτικής και έμαθα να ράβω. Έραψα μέχρι και το νυφικό της κόρης μου. Εδώ οι κοπέλες που έρχονται είναι η μια δασκάλα της άλλης. Δηλαδή, εάν δεν ξέρω εγώ να κάνω κάτι, θα με μάθει κάποια άλλη. Η χαρά μου ήταν μεγάλη, όταν έμαθα ένα κέντημα  που έκανε πάντα η μάμα μου, αλλά δεν πρόλαβε να με μάθει. Μόλις έμαθα, έκανα οκτώ ζευγάρια μαξιλαροθήκες και έδωσα ένα σε κάθε μου εγγόνι για να με θυμούνται.

Στις ιδαλιάδες προσπαθούμε να βοηθούμε. Δεν αρνηθήκαμε ποτέ σε κανένα. Όταν κάποια κάνει μνημόσυνο παραχωρούμε την αίθουσα και αναλαμβάνουμε να κάνουμε καφέ και μας αφήνουν όσα θέλουν. Εννοείται πως αυτά τα λεφτά, τα χρησιμοποιούμε για να βοηθήσουμε κάποιους άλλους».

Αυτές είναι οι ιδαλιάδες. Μια ομάδα γυναικών, η ανάγκη των οποίων να είναι ενεργές, να διασκεδάζουν και να είναι χρήσιμες στην κοινότητα, έδωσε νέα διάσταση στη διά βίου μάθηση και την προσφορά. Γι’ αυτούς και για χίλιους άλλους λόγους τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

Δειτε Επισης

Ζητά μόνιμες λύσεις στα προβλήματά των συνταξιούχων η ΕΚΥΣΥ
Στελέχωση των σχολείων με επιμελητές συζήτησαν ΑΣΔΥΚ και Υπουργείο Παιδείας
Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η Πνευμονολογική Εταιρεία-«Κίνδυνος για ευάλωτες ομάδες η σκόνη»
Οι Υπηρεσίες Εφημερίας Προσωπικού Ιατρού κατά τα Σαββατοκύριακα
Ζητούν έρευνα και απόδοση ευθυνών οι συντεχνίες ΡΙΚ για την μη έγκαιρη καταβολή μισθών
Παρουσίασε το σχέδιο με τις 50 δράσεις για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών ο ΥΠΕΣ
Διεξάγεται για 49η συνεχή χρονιά η πορεία Χριστοδούλας
Πρόστιμα 80,000 ευρώ σε παροχείς για καταχρήσεις στο ΓεΣΥ-Πέραν των 350 διερευνήσεων
Την Κυριακή η αλλαγή της ώρας-Πάνε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά
Δίωρη στάση εργασίας από τους χαμηλόμισθους της ΙΣΟΤΗΤΑΣ-Φωνές για στασιμότητα στην ανέλιξη