Πάσχα της μοναξιάς το φετινό-Ένας δρόμος που οδηγεί σε αναστάσιμη πορεία

Οι πιστοί προσδοκούν την έλευση της Μεγάλης Εβδομάδας για να ζήσουν μέσα σε ένα πνεύμα χαρμολύπης την πορεία του Χριστού προς το εκούσιον πάθος, ωστόσο φέτος, λόγω της έκτακτης κατάστασης που βρίσκεται ολόκληρος ο πλανήτης ως συνέπεια του κορωνοϊού Covid-19, οι πιστοί καλούνται να βιώσουν το βαθύτερο νόημα των ημερών τούτων, δηλαδή του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού, μακριά από του Ναούς .  
 
Μια άλλη πτυχή του φετινού Πάσχα, είναι οι ηλικιωμένοι, οι άρρωστοι, είναι οι άνθρωποι που είναι μόνοι τους, οι οποίοι περίμεναν τις μέρες του Πάσχα για να ξαναβρεθούν με κόσμο και αυτή τη στιγμή χρειάζονται να νιώσουν ότι δεν τους αφήσαμε μόνους και να τους βοηθήσουμε είτε με ένα τηλεφώνημα είτε με το να πάρουμε κάτι να το αφήσουμε έξω από το σπίτι τους, κτλ.  
 
Το ΚΥΠΕ επικοινώνησε και συνομίλησε για το τι σημαίνει για τους πιστούς το φετινό Πάσχα ή το Πάσχα της Μοναξιάς, όπως ονομάστηκε, με ανθρώπους της Εκκλησίας, της Εκπαίδευσης αλλά και της Ψυχολογίας.
 
Ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος, Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού, σε δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ είπε ότι είναι το Πάσχα που έχουν σωματικά αποξενωθεί από τις Ακολουθίες της Εκκλησίας.
 
«Οι πιστοί προσδοκούν την έλευση της Μεγάλης Εβδομάδας για να ζήσουν μέσα σε ένα πνεύμα χαρμολύπης την πορεία του Χριστού προς το εκούσιον πάθος. Να συμπορευθούν, να συσταυρωθούν και να νεκρωθούν για χάρη δική Του από τις μέριμνες και τις ηδονές της ζωής αυτής και με καθαρές καρδιές να μην παραμείνουν μόνο στην επίγεια Ιερουσαλήμ του πάθους, αλλά να συνανυψωθούν μαζί με τον Χριστό στην άνω Ιερουσαλήμ δηλαδή στην Βασιλεία του Θεού», πρόσθεσε.
 
Ενώ, συνέχισε ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος, θέλουν να ζήσουν μαζί με τον Χριστό τις στιγμές του πάθους Του και περιμένουν ιδιαίτερα τη Μεγάλη Εβδομάδα για να συμμετέχουν σε αυτή, τώρα με τα έκτακτα μέτρα και τον αποκλεισμό αισθάνονται ότι έχουν αποξενωθεί κατά κάποιο τρόπο από αυτή τη δυνατότητα που είχαν μέχρι πρότινος και καλούνται να ζήσουν το Πάσχα της Μοναξιάς.
 
Όπως είπε, αυτό φαίνεται ότι είναι απαισιόδοξο και μελαγχολικό, εντούτοις μπορεί να καταστεί σωτήριο «γιατί ίσως να είναι να το μοναδικό Πάσχα που ο κάθε ένας από εμάς τους ανθρώπους μόνος του, στην μοναξιά του που βιώνεται όχι τόσο ως δυσάρεστη και ανεπίτρεπτη απουσία ποιότητας ορισμένων σχέσεων, όσο ως της μοναδικής ευκαιρίας του να βρεθεί «μόνος με μόνο τον Θεό» όπως λέει και ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης».
 
«Να αναχθεί με την προσευχή του προς τον Θεό και να ζήσει την μοναδική ποιότητα σχέσεως μαζί Του. Να τον αισθανθεί σαν δικό του πατέρα, που όλα όσα έχει τα κληρονομεί στα δικά του παιδιά.  Αυτό θα το ζήσει ο άνθρωπος που θα αδειάσει από όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου, που θα αποξενωθεί από το κακό, τις ιδιοτέλειες και το συμφέρον, για να μπορέσει να μείνει μόνος και απερίσπαστος να αναζητήσει τον Θεό και εμπειρικά να τον βιώσει στην καρδιά του. Έτσι από Πάσχα της Μοναξιάς να ζήσει ένα παγκόσμιο Πάσχα, αφού ο άνθρωπος ενωμένος μαζί με τον Θεό, ενώνεται με όλο τον κόσμο», σημείωσε.
 
Σύνδεσμος Θεολόγων ΟΕΛΜΕΚ: Οι πιστοί καλούνται να βιώσουν το βαθύτερο νόημα των ημερών τούτων μακριά από τους ναούς
 
Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Θεολόγων Ο.Ε.Λ.Μ.Ε.Κ. Χριστάκης Ευσταθίου, σε δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ είπε ότι είναι κάτι ασυνήθιστο, «δηλαδή να πορευόμαστε προς το Πάσχα σε τούτη τη χρονική συγκυρία και να είμαστε μακριά από τους Ναούς και τούτο βέβαια είναι απόλυτα σεβαστό διότι προκύπτει από τις συνθήκες».
 
«Οι πιστοί καλούνται να τηρήσουν αυστηρά τις οδηγίες που δίνονται για την αντιμετώπιση τούτης της κατάστασης, έστω και μακριά από τους ναούς, όμως παράλληλα καλούνται να βιώσουν το βαθύτερο νόημα των ημερών τούτων, δηλαδή του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού», πρόσθεσε.
 
Και η έννοια της Εκκλησίας αλλά ειδικότερα τούτων των εορτών του Πάσχα, συνέχισε ο κ. Ευσταθίου, έχει να κάνει με μια κοινωνία, με μια σχέση «και αυτή η σχέση βλέπουμε ότι μετατρέπεται ξαφνικά σε μοναξιά και καλούμαστε κάτω από τούτες τις συνθήκες να βιώσουμε το βαθύτερο νόημα της Ανάστασης».
 
Ανέφερε, επίσης, πως η Μεγάλη Εβδομάδα σημαίνει ένα οδοιπορικό που είναι συνυφασμένο με το Πάθος και την Ανάσταση, δηλαδή πάνε μαζί, για αυτό το ονομάζουμε και Σταυροαναστάσιμο Οδοιπορικό .
 
«Και ελπίζω, παρεμπιπτόντως εφόσον μιλούμε για αυτό το νόημα, το Πάθος γενικότερα που βιώνει όλος ο κόσμος, σε σχέση με το κορωνοϊό και το τι προκύπτει στη ζωή μας, να οδηγήσει και στην Ανάσταση. Πέραν τούτου, όμως το ίδιο το γεγονός της Ανάστασης, για την Εκκλησία είναι ο κεντρικός της άξονας, είναι το κεντρικό της μήνυμα, είναι ο θεμέλιος λίθος, γιατί έχει να κάνει με κάτι που είναι βαθιά, ριζωμένο στην ύπαρξη του ανθρώπου, δηλαδή με την ίδια τη ζωή σε σχέση με το θάνατο. Και το θέμα είναι κατά πόσο ο άνθρωπος μπορεί να νιώσει ότι με την Ανάσταση καταργείται ο θάνατος, δια του θανάτου του Χριστού και να βιώσει αυτό το αναστάσιμο μήνυμα γενικότερα στη ζωή του», συμπλήρωσε.
 
Ο κ. Ευσταθίου είπε, επιπρόσθετα, ότι ο κόσμος στο σπίτι του ας προσπαθήσει σε μια πνευματική περισυλλογή, να αντλήσει βαθύτερα πνευματικά μηνύματα «και πιστεύω ότι στο τέλος της ημέρας έχει να ωφεληθεί και να αντλήσει πάρα πολλά θετικά από όλη αυτή την αρνητική κατάσταση».
 
«Να έρθει ο ίδιος να αντιτάξει κάποιες εσωτερικές αντιστάσεις ή δυνάμεις ή μια πνευματικότητα. Ας αξιοποίηση αυτό το χρόνο, ας αξιοποίηση τούτες τις συνθήκες έστω, διότι προσφέρονται για να συναντήσει ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό του, που στις προηγούμενες καταστάσεις ποτέ δεν αποτολμούσε να μιλήσει και με τον ίδιο τον εαυτό του, και κάτω από αυτές τις συνθήκες να προσπαθήσει να αντλήσει ότι θετικό για τον ίδιο», πρόσθεσε.
 
Παρόλο, είπε ο κ. Ευσταθίου, ότι είναι εντελώς αρνητικές οι συνθήκες φέτος, μπορεί ο άνθρωπος όταν ο ίδιος προσπαθήσει να αξιοποιήσει καλύτερα αυτές τις συνθήκες προς το θετικό, και πιστεύω ότι θα είναι ένας δρόμος που οδηγεί σε αναστάσιμη πορεία.
 
Κλινικός Ψυχολόγος: «Θα πρέπει να δεχτούν και οι ίδιοι άλλους τρόπους να δώσουν και να πάρουν τη αγάπη»
 
Ο κλινικός ψυχολόγος Αχιλλέας Κουκίδης, σε δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ είπε ότι επειδή υπάρχει λίγο το πνεύμα του ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάμε Εκκλησία ως να είναι ένα βενζινάδικο που πάμε να γεμίσουμε αγάπη για να μπορέσουμε να την έχουμε, «ίσως ο μεγάλος προβληματισμός των πιστών θα είναι πως μέσα σε μια εβδομάδα που λέγεται των Παθών, θα πρέπει να δεχτούν και οι ίδιοι άλλους τρόπους να δώσουν και να πάρουν τη αγάπη, για την οποία μιλά η Αγία Γραφή» .
 
«Θα πρέπει να στραφεί λίγο παραπάνω η σημασία στους πιο ηλικιωμένους, στους πιο αρρώστους, στους πιο μοναχικούς, μόνους ανθρώπους τούτη τη στιγμή, που ίσως μέσα σε τούτα τα γεγονότα, τα ήθη, τα έθιμα, κ.λπ., ήταν ένας τρόπος να ξανά βρεθούν με κόσμο. Θα πρέπει αυτούς να δούμε πως να μην τους αφήσουμε τόσο μόνους τους με κάποιο τρόπο είτε με ένα τηλεφώνημα είτε με το να πάρουμε κάτι να το αφήσουμε έξω από το σπίτι τους, κτλ. Και να βοηθήσουμε και κόσμο, ο οποίος είναι γύρω μας και μας χρειάζεται», πρόσθεσε.  
 
Αυτό που χρειάζεται να νιώθει κάποιος σε οποιαδήποτε μεγάλη γιορτή, συνέχισε ο κ. Κουκίδης, είναι ότι ανήκει, ότι έχει θέση, ότι έχει πυρήνα.
 
«Μπορεί να μην είναι ο οικογενειακός πυρήνας, μπορεί όμως να είναι ο γείτονας που τον σκέφτηκε, που έβαλε τη φωνή να του πει Χριστός Ανέστη ή κάποιος  ο οποίος θα του αφήσει ένα κερί αναμμένο έξω. Κάτι το οποίο θα μπορούσε να δώσει, - έστω και συγκινητικά, έστω και λυπηρά, το αίσθημα του ότι σε σκέφτηκα και ανήκεις. Θα πρέπει να γίνει μια κατανόηση ότι ο Θεός είναι ένα πράμα το οποίο είναι μέσα μας», κατέληξε.