«Είναι παγίδα να κάνουμε ό,τι και πριν τον κορωνοϊό, πρέπει να προστατευτούμε»

Η ζωή μας άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη. Πλέον το σπίτι έχει γίνει για πολλούς ο μοναδικός χώρος που κινούνται για ολόκληρο το 24ωρο. Ο μοναδικός χώρος που μπορούν να είναι ασφαλείς και να προστατευτούν από τον κορωνοϊό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έσπασε το ψυχολογικό φράγμα των 100-Τα νέα κρούσματα και οι ασθενείς στις ΜΕΘ

Την ίδια ώρα όμως, η κοινωνία τελεί υπό πανικό. Παρότι πέρασαν δύο εβδομάδες από τα δύο πρώτα κρούσματα στη χώρα μας, αυτός ο πανικός δεν έχει ακόμα κατευναστεί, ούτε αντικαταστάθηκε από άλλα συναισθήματα.

Μάλιστα, πολλοί επιδίδονται σε μια μαραθώνια διαδικασία ανθρωποφαγίας κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Ο REPORTER, επικοινώνησε με την ψυχολόγο Εβίτα Κατσιμίχα, η οποία εξήγησε πως είναι φυσιολογική η κατάσταση πανικού που επικρατεί στον κόσμο, έδωσε ελαφρυντικά στο κοινό που αναζητά να μάθει όσες περισσότερες πληροφορίες μπορεί για κάθε κρούσμα, ενώ ανέλυσε και τον τρόπο που μπορούμε να ξεφύγουμε από την πλήξη του σπιτιού μας κάνοντας πράγματα που κάναμε και στην καθημερινότητα μας.

Ο πανικός είναι το πρώτο στάδιο

Ο πανικός είναι το πρώτο στάδιο μιας κατάστασης που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ή μιας κατάστασης την οποία αντιμετωπίζουμε για πρώτη φορά στη ζωή μας.

Όπως εξήγησε η κ. Κατσιμίχα, ανησυχούμε, ωστόσο στη συνέχεια αυτή η ανησυχία καταλαγιάζει αφού αισθανόμαστε ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε, στη βάση και των μέτρων που αποφασίζονται από την Κυβέρνηση.

Ως εκ τούτου, η αντίδραση των πολιτών είναι κατανοητή, λόγω της κατάστασης στην οποία περιήλθαμε.

«Είναι παγίδα να σκεφτόμαστε ότι θα κάνουμε ό,τι και πριν»

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα και πιο συγκεκριμένα μετά το θάνατο του 70χρονου ασθενούς που νοσηλευόταν διασωληνωμένος στο Γενικό Νοσοκομείο Αμμοχώστου, άρχισε μια συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μερίδα των πολιτών να στέκεται στο γεγονός πως ο άνθρωπος αυτός είχε βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό, παρά ότι έχασε τη ζωή του από τον ιό.

«Είναι επικίνδυνο να εξετάζουμε το θέμα από τη σκοπιά του βεβαρημένου ιατρικού ιστορικού, γιατί μπορούμε να το χρησιμοποιούμε ως αιτιολογία. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε καθησυχασμένοι και κατευνασμένοι, ότι επειδή εμείς είμαστε υγιείς δεν θα μας συμβεί».

Τόνισε επίσης, πως «αν δεν ανησυχήσουμε και οι ίδιοι, ώστε να πάρουμε μέτρα προστασίας, θα θέσουμε σε κίνδυνο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Είναι παγίδα να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε τη ζωή που κάναμε και πριν. Πρέπει να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας».

Προσοχή στην κατανάλωση της πληροφορίας

Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, είναι η ανάγκη που δείχνει να έχει ο άνθρωπος για να μάθει όσες περισσότερες πληροφορίες μπορεί, για κάθε κρούσμα κορωνοϊού, Φύλο, ηλικία, περιοχή, ακόμα και το όνομα του κρούσματος, αν ήταν δυνατό, θα ήθελαν να το μάθουν.

Η κ. Κατσιμίχα, σημείωσε πως αυτό εξυπηρετεί μια ανάγκη μας για να δούμε πόσο κοντά μας είναι ένα κρούσμα, τι συμπτώματα είχε και λοιπά.

«Είναι μια φυσιολογική περιέργεια θα έλεγα, που μας επιτρέπει κάποιες φορές να έχουμε γνώση, για να αισθανόμαστε ότι έχουμε κάποια μορφής έλεγχο».

Ανέφερε επίσης, ότι είναι σημαντικό από την άλλη για τη ψυχολογία μας, να μπαίνει ένα μέτρο ως προς την πληροφορία που έχουμε πρόσβαση, γιατί οι πληροφορίες έρχονται συνεχώς.

«Το ιδανικό είναι να βρεθεί ένα μέτρο και από την πλευρά των πολιτών και από την πλευρά των μέσων ενημέρωσης».

«Αναγκαίο να βγαίνουν έξω οι άνθρωποι, αλλά χρειάζεται να παραμένουμε σπίτι»

Πολύς λόγος γίνεται επίσης για το ότι κάποιοι βγαίνουν έξω άσκοπα, είτε για βόλτες σε πάρκα ή στις λαϊκές παρά τις συνεχείς συστάσεις που γίνονται, με την κ. Κατσιμίχα να σημειώνει ότι «αυτό εκφράζει μια ανάγκη των ανθρώπων να βγαίνουν έξω, αλλά την παρούσα περίοδο χρειάζεται να γίνεται με μέτρο και λαμβάνοντας κυρίως υπόψη τα μέτρα που εφαρμόζονται από το κράτος.

«Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να υπάρχει έλλειψη κατανόησης της σοβαρότητας της κατάσταση που βρισκόμαστε, όμως οι οικογένειες που έχουν παιδιά και είναι συνεχώς στο σπίτι, συνεπώς έχουν την ανάγκη να κινηθούν έστω και για λίγο».

Ο συνεχής εγκλεισμός, είναι κάτι που επηρεάζει αναπόφευκτα την ψυχολογία μας. Ως εκ τούτου αναζητούμε λύσεις για να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση.

«Θα ήταν ψέματα να λέγαμε ότι δεν μας επηρεάζει η συνεχής παραμονή στο σπίτι. Υπάρχει η πλήξη αφού δεν κάνουμε κάτι άλλο, η οποία μπορεί να δημιουργεί και δυσάρεστα συναισθήματα θυμού ή άγχους. Το σημαντικό είναι να κρατήσουμε κάποια πράγματα που κάναμε στην καθημερινότητα μας, πριν από αυτή την κατάσταση και να τα συνδυάσουμε με τη νέα τάξη πραγμάτων. Έτσι θα είναι πιο ομαλή η μετάβαση από την μια κατάσταση στην άλλη.

Είπε επίσης, ότι ειδικότερα για τις οικογένειες που έχουν και παιδιά, τα οποία μένουν συνεχώς στο σπίτι είναι ακόμα πιο δύσκολο γι’ αυτό πρέπει να βρουν τρόπους για να τα απασχολήσουν, αλλά και να τους επιτρέπουν δραστηριότητες που απλά τα ευχαριστούν .

Τα… troll ένας δημιουργικός τρόπος να ξεφύγουμε

Μέσα σε αυτή την καταιγίδα που περνά η χώρα μας, ο άνθρωπος ψάχνει τρόπους να περάσει καλά, να χαμογελάσει και να σκοτώσει την ώρα του. Αρκετοί είναι οι συμπολίτες μας, που επέλεξαν είτε να διασκευάσουν τραγούδια για τον κορωνοϊό είτε να ετοιμάσουν αστεία βίντεο και να τα αναρτήσουν στο διαδίκτυο.

Αυτό, σύμφωνα με την ψυχολόγο, «είναι ένας δημιουργικός και θετικός τρόπος να ξεφύγουμε από την κατάσταση και να μην βυθιζόμαστε στην απελπισία, αρκεί να μην υποτιμάται η σοβαρότητα της κατάστασης».

Μέσα από τέτοιες δημιουργικές εκφράσεις, όσοι έχουν παιδιά, μπορούν να τους διδάξουν, πως η κατάσταση είναι προσωρινή και έτσι θα τους καλλιεργηθεί η ελπίδα ότι έρχονται καλύτερες μέρες. Ωστόσο για να έρθουν, πρέπει αυτό το διάστημα να είμαστε συνεπείς και να ακολουθούμε όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα που αποφάσισε το Υπουργείο Υγείας και η Πολιτεία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• Για να κερδίσουμε τη μεγάλη μάχη...
• Η κρισιμότητα της κατάστασης μέσα από την αλήθεια των αριθμών
• Από το «έτσι κι αλλιώς θα πέθαινε» στο «ο επόμενος που εν να ψοφήσει να εν δημοσιογράφος»
• «Θα περάσει αγάπη μου και θα κάνουμε πολλές αγκαλιές», είπε η γιαγιά Ελένη στην εγγονή…
• Καθηλώνει η νοσηλεύτρια που βρισκόταν στο πλευρό του 70χρονου που έχασε τη μάχη