Καμία καταιγίδα δεν διαρκεί για πάντα… Όλα στο χέρι μας είναι!

11:17 - 21 Μαρτίου 2020

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Δεν έχει σημασία πως με λένε… Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είμαι και τι δουλειά κάνω… Δεν έχει σημασία εάν έχω οικογένεια… Δεν έχει σημασία εάν είμαι άντρας ή γυναίκα… Εάν είμαι φτωχός ή πλούσιος άνθρωπος… Εάν έχω παππού ή γιαγιά… Εάν έχω παιδιά… Εάν είμαι υγιής ή εάν έχω προβλήματα υγείας… Δεν έχει σημασία εάν φοβάμαι αυτή την τρομακτική κατάσταση που δημιούργησε ο κορωνοϊός…

Σημασία όμως έχει ότι είμαι ένας άνθρωπος, όπως όλοι μας… Άνθρωπος με όνειρα, όπως όλοι μας… Άνθρωπος που νοιάζεται για τους δικούς του ανθρώπους, όπως όλοι μας… Άνθρωπος που πέρασε από μπόρες, όπως όλοι μας… Άνθρωπος που έχει κάποιους δικούς του ανθρώπους που κινδυνεύουν, όπως όλοι μας… Ένας άνθρωπος που θέλει να τελειώνει το συντομότερο δυνατόν αυτός ο πόλεμος, όπως όλοι μας… Και ποιος δεν θέλει; Κανένας!

Καμία καταιγίδα δεν διαρκεί για πάντα, ο ήλιος πάντα επιστρέφει… Και εάν δεν επιστρέψει; Στο χέρι μας είναι να τον «επιστρέψουμε» εμείς… Όλα στο χέρι μας είναι…

Ένας ρομαντικός τύπος είχε γράψει κάποτε σε ένα τοίχο: «Θέλω να κρατώ το χέρι σου στα 80 μας και να σου λέω ‘’τα καταφέραμε’’»
Είχα ακούσει κάπου, κάποτε, από κάποιο, πως όσο πιο λίγα είχε ο άνθρωπος, τόσο πιο ευτυχισμένος ήταν… Κάποτε τα παιδιά έβγαιναν στις γειτονιές για να παίξουν, κάποτε δεν υπήρχαν ηλεκτρονικά, κάποτε δεν υπήρχαν καφετέριες κάθε μερικά μέτρα, κάποτε δεν υπήρχαν πολλά πράγματα που έχουμε εμείς σήμερα. Και τότε οι άνθρωποι πάλι ευτυχισμένοι ήταν. Ήξεραν να αξιοποιούν διαφορετικά το χρόνο με τα παιδιά τους, με τους γονείς τους. Ήξεραν πώς να περάσουν τον ελεύθερο τους χρόνο. Έβρισκαν τον τρόπο και πάλι ευτυχισμένοι ήταν…

Τι και εάν βρούμε και εμείς αυτό τον τρόπο σήμερα; Σε κάθε γιορτή όλοι ευχόμαστε στον άλλο «υγεία»… Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε πως πάνω από όλα είναι η υγεία. Όχι μόνο η δική μας, αλλά και των ανθρώπων μας και όλου του κόσμου.

Τι και εάν μείνουμε σπίτι για λίγο; Τι και εάν περιοριστούμε για λίγες μέρες; Τι και εάν δεν πάμε καφετέρια αυτό το Σαββατοκύριακο; Τι και εάν αξιοποιήσουμε το χρόνο μας διαφορετικά για να σώσουμε ζωές;

Και όταν τελειώσουν όλα αυτά; Ίσως εκτιμήσουμε όσα δεν εκτιμούσαμε τόσο καιρό… Να αγαπήσουμε τη ρουτίνα μας, χωρίς να παραπονιόμαστε. Να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία κάποιων ανθρώπων στη ζωή μας. Τον πολύτιμο χρόνο που πρέπει να περνούμε με τα παιδιά μας, με τους γονείς μας, με τον παππού και τη γιαγιά μας, τους φίλους μας. Ίσως να μην λέμε τόσο συχνά «ναι, να κανονίσουμε να βρεθούμε, χαθήκαμε». Ίσως να μην λέμε «όταν βρω χρόνο θα έρθω», αλλά θα βρίσκουμε χρόνο. Ίσως να μην θυμώνουμε με πράγματα που δεν έχουν και τόση σημασία. Ίσως μάθουμε περισσότερο να βοηθούμε το διπλανό μας. Ίσως μάθουμε πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο.

Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε, να βγούμε νικητές από αυτή τη μάχη. Στο χέρι μας είναι να τα καταφέρουμε… Και θα τα καταφέρουμε, φτάνει να το πιστέψουμε και να κάνουμε όλοι ότι πρέπει. Για εμάς, για τον διπλανό μας, για αυτούς που μας έχουν ανάγκη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Σε αυτά τα φορτηγά υπάρχουν πτώματα…. Τι δεν καταλαβαίνουμε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αντί να δείχνουμε τον νου μας, ας τον βάλουμε να δουλέψει... Για το καλό όλων!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η Κύπρος της υπερβολής… Άλλοι στην Εντατική, άλλοι περίμεναν υπηρεσίες ξενοδοχείου

Καμία καταιγίδα δεν διαρκεί για πάντα… Όλα στο χέρι μας είναι!

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 3ων υπνοδ. στο Γέρι

Οικιστικό κτίριο στην Αγλαντζιά

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης