Το Κέντρο Υποδοχής Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου δεν είναι Μόρια

06:47 - 08 Νοεμβρίου 2019

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Περπατάς και νομίζεις ότι σου μιλούν ακόμα και οι τοίχοι. Η ζωγραφιά ενός παιδιού που απεικονίζει μια βάρκα να παλεύει με τα κύματα… Σε γκράφιτι ο σπαραγμός μιας μάνας τη στιγμή που βλέπει το παιδί της να γλιστρά μέσα από τα χέρια της και να χάνεται στο βάθος της θάλασσας… Και λέξεις σκόρπια γραμμένες σε διάφορα χρώματα όπως ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, ισότητα, αξιοπρέπεια.

Σύροι, Κούρδοι, Ιρακινοί, Ιρανοί, Αφγανοί, όλοι όσοι μπροστά στην απελπισία, όλοι όσοι απέναντι στο χάος της αβεβαιότητας για το αύριο. Εδώ, στο Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Μόνο περιπλανιέσαι. Και περιμένεις. Η βάρκα σε πήγε πολύ μακριά από την Ιθάκη σου και είναι άγνωστο εάν ο δρόμος θα σε βγάλει ποτέ ξανά προς τα κει.

Προσπαθείς να σκοτώσεις τις ώρες σου που δεν περνούν καπνίζοντας, προσπαθείς και να γίνεσαι ασήμαντος για να μην ενοχλείς και να μην σε ενοχλούν. Το βράδυ, ξαπλωμένος σε ένα κοντέινερ δύο επί δύο, κάτω από ένα αχνό φως και στριμωγμένος ανάμεσα σε παιδιά, κατσαρολλικά, ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, φαγητά, παπλώματα, κουβέρτες, βαλίτσες, προσεύχεσαι μόνο να μπορέσεις να κοιμηθείς.

Όταν ξημερώσει θα περιπλανηθείς ξανά κόβοντας βόλτες έξω από το κοντέινερ. Και θα περιμένεις…

Πότε-πότε παίρνεις το λεωφορείο για να κατέβεις στην πόλη και να δεις τους ανθρώπους που ζουν ξέγνοιαστοι, που κάνουν σχέδια για το Σαββατοκύριακο, για το μέλλον. Έτσι θα ήθελες να ζεις κι εσύ, να ονειρεύεσαι ένα όμορφο αύριο για τα παιδιά σου. Αλλά επιστρέφεις στο κοντέινερ και περιμένεις…

Σχεδόν κάθε βράδυ, κι άλλοι πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες φτάνουν στο νησί. Γυναίκες, άντρες, ηλικιωμένοι, παιδιά, ασθενείς, ανήμποροι. Θα μεταφερθούν στην Κοκκινοτριμιθιά. Εκεί θα τους εγγράψουν και θα περάσουν από ιατρικές εξετάσεις. Στη συνέχεια θα διανεμηθούν είτε σε ξενοδοχεία μέχρι να βρουν ένα σπίτι εάν η οικονομική τους κατάσταση το επιτρέπει, είτε στο κέντρο φιλοξενίας στην Κοφίνου, είτε στα καταφύγια των μη κυβερνητικών οργανώσεων εάν πρόκειται για ασυνόδευτους ανήλικους. Και θα περιμένουν…

Το Κέντρο Υποδοχής Αιτητών Ασύλου της Κύπρου, ευτυχώς δεν είναι Μόρια. Ο πληθυσμός είναι προς το παρόν ελεγχόμενος και η κατάσταση από πλευράς υλικών συνθηκών αλλά και ανθρώπινης υποστήριξης δείχνει αρκετά βελτιωμένη.

Το τεράστιο πρόβλημα που υπήρχε με τα λύματα στα οποία φώλιαζαν μύγες και κουνούπια που κατέτρωγαν το δέρμα των φιλοξενουμένων και του προσωπικού, έχει επιλυθεί. Ως μια προσωρινή λύση τοποθετήθηκε εξωτερικά του χώρου ντεπόζιτο το οποίο συνδέεται με λάκκους υπερχείλισης, ενώ παράλληλα έχει προγραμματιστεί η δημιουργία βιολογικού σταθμού επεξεργασίας λυμάτων.

Τώρα επείγει να αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα με το σφαγείο Κοφίνου. Η δυσοσμία είναι αφόρητη κυρίως τα βράδια και τις πρώτες πρωινές ώρες και μάλιστα έρευνα του ΤΕΠΑΚ που εκπονήθηκε αφιλοκερδώς έχει δείξει ότι ενδεχομένως η καύση ζωικών αποβλήτων να περιέχει ουσίες που θεωρούνται καρκινογόνες. «Προσωπικά θεωρώ το ζήτημα του σφαγείου ως ένα από τα σημαντικότερα, αλλά δυστυχώς δεν έχουν ακόμα εξευρεθεί λύσεις», αναφέρει στον REPORTER ο υπεύθυνος του χώρου Ανδρέας Βαρνάβα.

Μάλιστα, εξαιτίας του σφαγείου, εθελοντές τριών μη κυβερνητικών οργανώσεων έπαψαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέχρι να έχουν γραπτές διαβεβαιώσεις ότι δεν κινδυνεύει η υγεία τους.

Περπατούμε ανάμεσα σε κοντέινερ και ανθρώπους που πηγαινοέρχονται άσκοπα και ο κ. Βαρνάβα μάς εξηγεί ότι αυτή τη στιγμή στον χώρο φιλοξενούνται γύρω στα 230 άτομα. Προέρχονται από 18 χώρες που κυρίως είναι εμπόλεμες ή ταλανίζονται από εμφυλίους και είναι Σύροι, Κούρδοι, Αφρικανοί, Ιρανοί, Ιρακινοί, Πακιστανοί, Ινδοί.

Χωρίζονται σε δύο ομάδες που είναι οι μονήρεις άντρες και γυναίκες και οι οικογένειες, ανάμεσά τους και 70 παιδιά. Τα οποία, σύμφωνα με τον κ. Βαρνάβα, πάνε στο σχολείο των Λευκάρων ή της Κοφίνου με λεωφορείο που περνά έξω από το κέντρο, ενώ οι υποδομές όπως έχουν αναπτυχθεί μπορούν να χωρέσουν γύρω στα εκατό ακόμα άτομα.

«Η ανάγκη για βελτιώσεις των υλικών συνθηκών είναι καθημερινές και ευτυχώς πετύχαμε να υπάρχει μόνιμη παρουσία τεχνικών που επιδιορθώνουν άμεσα όποια βλάβη προκύψει», αναφέρει ο κ. Βαρνάβα. Ρωτάμε για πόσο χρόνο μπορεί να διαμείνει κάποιος στο κέντρο και ο υπεύθυνος του χώρου εξηγεί ότι λόγω των προβλημάτων με την απασχόληση και τη γλώσσα, έχει συσσωρευτεί ένας πληθυσμός, κυρίως οικογένειες, των οποίων η παραμονή μετρά πέραν του ενός έτους.

Περαιτέρω σημειώνει ότι για όσους μπορούν, προσπαθούν να τους εξεύρουν εργασία, ωστόσο οι επιλογές είναι μετρημένες αφού μέχρι να αναγνωριστεί το καθεστώς τους έχουν πρόσβαση μόνο σε έξι επαγγέλματα όπως βενζινάδικα, φάρμες, περισυλλογή σκουπιδιών, ανακύκλωση, μάζεμα ελιών και κάποιες άλλες χειρονακτικές δουλειές.

«Το τελευταίο διάστημα βρήκαμε δουλειά σε περίπου τριάντα άτομα», σημειώνει ο κ. Βαρνάβα και προσθέτει ότι οι διαμένοντες στο κέντρο λαμβάνουν μηνιαίως ως επίδομα το ποσό των 100 ευρώ, συν άλλα 50 για κάθε εξαρτώμενο.

«Στο κέντρο όλες οι υπηρεσίες, όπως διαμονή, σίτιση, διαδίκτυο, μετακινήσεις με τα λεωφορεία, ιατρική περίθαλψη, είναι δωρεάν. Υπάρχει κέτερινγκ τρεις φορές την ημέρα, διατίθενται και εστίες όπου ο καθένας μπορεί να μαγειρέψει κάτι μόνος του, λειτουργεί χώρος με οκτώ πλυντήρια, ενώ βρισκόμαστε σε διαδικασία ανάπτυξης ενός ακόμα χώρου που θα χρησιμοποιείται ως τραπεζαρία», αναφέρει ο κ. Βαρνάβα.

Μαθαίνουμε επίσης ότι οι διαμένοντες μπορούν να αναζητήσουν εργασία ένα περίπου μήνα μετά την παραμονή τους στο κέντρο και στην περίπτωση που αυτό συμβεί, το επίδομα των 100 ευρώ τους αποκόβεται.

Ο κ. Βαρνάβα θυμάται πως όταν ανέλαβε υπήρχαν στο κέντρο μόνο δύο κοινωνικοί λειτουργοί, μία καθαρίστρια και τρεις φύλακες, ενώ σήμερα δραστηριοποιούνται στον χώρο περίπου δέκα εθελοντικές οργανώσεις που προσφέρουν ψυχολογική στήριξη, βοήθεια στην εξεύρεση εργασίας, βοήθεια στην εξεύρεση στέγης… Παρουσία έχουν και λειτουργοί της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), ενώ κάθε κοντέινερ διαθέτει κλιματιστικό για κρύο και ζεστό αέρα.

Πολλά από τα κλιματιστικά είχαν καταστραφεί από την πυρκαγιά του Φεβρουαρίου του 2018 όταν οι άθλιες συνθήκες πυροδότησαν επεισόδια και καθώς η κυβερνητική μηχανή αδυνατούσε να κινηθεί γρήγορα, έγινε δωρεά δεκαπέντε κλιματιστικών από την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).

Η UNHCR διέθεσε δωρεάν για τις ανάγκες των διαμενόντων και ένα μίνι-μπας, ενώ το προσωπικό έχει αυξηθεί. Σήμερα λειτουργεί γραφείο 24ωρης εξυπηρέτησης, υπάρχει μόνιμη παρουσία δύο νοσηλευτών που απασχολούνται μέχρι το μεσημέρι, ένας ψυχολόγος επισκέπτεται το κέντρο δύο φορές τη βδομάδα, ενώ από τις αρχές του επόμενου μήνα θα πραγματοποιεί επισκέψεις και γενικός γιατρός.

«Στόχος είναι να δημιουργηθεί εδώ ένα διοικητικό κέντρο που θα περιλαμβάνει όλες τις υπηρεσίες προς τους αιτητές ασύλου», αναφέρει ο κ. Βαρνάβα και προσθέτει ότι τώρα διεξάγονται εργασίες για διαπλάτυνση και φωταγώγηση του δρόμου. Ακόμα έχει εγκριθεί κονδύλι για τοποθέτηση συστήματος ελέγχου που θα λειτουργεί με κωδικό, ο χώρος περιμετρικά του κέντρου έχει καθαριστεί και έχει δημιουργηθεί αντιπυρική ζώνη.

Επίσης έχει εγκριθεί κονδύλι για τοποθέτηση συστήματος που θα επιτρέπει την εισδοχή στο κέντρο με κωδικό, ενώ σχεδόν καθημερινά παρέχονται και υπηρεσίες ταχυδρόμου.

Για το διοικητικό κέντρο, το λεγόμενο «one stop shop», ο κ. Βαρνάβα εξήγησε ότι έχει ενοικιαστεί χώρος μπροστά από το κέντρο όπου όλοι όσοι εξυπηρετούν τους διαμένοντες στο Κέντρο της Κοφίνου θα μπορούν να εργάζονται εκεί. Δηλαδή λειτουργοί από τα αρμόδια κυβερνητικά γραφεία θα μπορούν να επισκέπτονται μια φορά τη βδομάδα τον χώρο για να εξυπηρετούν τους διαμένοντες έτσι ώστε να μην χρειάζεται να στέλνονται οι αιτητές στις πόλεις.

Το Κέντρο Υποδοχής Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου δεν είναι Μόρια

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 3ων υπνοδ. στο Γέρι

Οικιστικό κτίριο στην Αγλαντζιά

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης