Έκανε δύναμη την ασθένειά του-«Άλλο έχω μία αρρώστια και άλλο είμαι ανάπηρος»

Διαγνώστηκε με μυϊκή ατροφία, από τα παιδικά του χρόνια και βρέθηκε καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Κατάφερε να γράψει ιστορία, αφού ήταν ο πρώτος άνθρωπος ΑμεΑ, που έγινε σημαιοφόρος. Κράτησε τη σημαία, δίπλα στο αμαξίδιο του. Είκοσι χρόνια μετά, εξελέγη ευρωβουλευτής και πλέον παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία.
 
Ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κυμπουρόπουλος βρέθηκε στην Κύπρο, με αφορμή την εκδήλωση του συναδέλφου του, επίσης ευρωβουλευτή, Λουκά Φουρλά, με θέμα «Έχω δικαίωμα να ζω όπως εσένα» και είχε ως σκοπό την ανάδειξη πρακτικών λύσεων για μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς για τα Άτομα με Αναπηρία.

Σε συνέντευξη του στον REPORTER, αναφέρθηκε στη νόσο του, τη στήριξη που είχε όλα αυτά τα χρόνια από την οικογένειά του, την περίπτωση του μικρού Παναγιώτη-Ραφαήλ και απάντησε αν δέχθηκε ποτέ ρατσισμό.
Διαγνωστήκατε από την παιδική σας ηλικία με μυϊκή ατροφία;
Από τα παιδικά μου χρόνια είχα διαγνωστεί με Μυϊκή ατροφία, αλλά αυτό που προσπαθώ να μεταφέρω, όπου μπορώ κα σε κάθε ευκαιρία, είναι ότι άλλο σημαίνει έχω μια ασθένεια και άλλο είμαι ανάπηρος. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η αναπηρία, οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν κάποια κοινωνικά εμπόδια και δεν μου επιτρέπουν να έχω τις επιλογές μου και να είμαι όπως ο οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος. Το ότι έχω ασθένεια, είναι ένα γεγονός που αντιμετωπίζω όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Πρέπει να δούμε τι κοινωνία θέλουμε να φτιάξουμε, αν θέλουμε μια κοινωνία που θεωρεί πως ένα πρόβλημα υγείας είναι καθαρά ατομικό ή αν θέλουμε μια κοινωνία που θεωρεί πως τα προβλήματα υγείας μοιράζονται.

Λόγω του προβλήματος υγείας σας, αντιμετωπίσατε ποτέ ρατσισμό;
Δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ σχολικό εκφοβισμό, δόξα σοι ο Θεός. Αντιθέτως, ήμουν σε ένα περιβάλλον όπου ζούσα πολύ εναρμονισμένα και πολύ ίδια, όπως τα υπόλοιπα παιδιά, χωρίς... αναπηρία. Και με βλέπεις και κολλάω, επειδή δεν μου αρέσει αυτή η έννοια. Εντάξει, έχω ένα πρόβλημα υγείας, αλλά θα πρέπει να αλλάξει η κοινωνία. Είναι ένα πρόβλημα υγείας που είναι δικό μου, από εκεί και πέρα, τη ζωή μου τη μοιράζομαι και την παρουσιάζω όπως θέλω.
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ήμουν ο πρώτος σημαιοφόρος ΑμεΑ στην Ελλάδα, είχα δικαίωμα, παρά την αναπηρία μου»

Είχατε στήριξη από την οικογένειά σας;
Βεβαίως, αν δε υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα μπορούσα να βρίσκομαι και εγώ εδώ σήμερα. Μικρά, μεγάλα, λίγα, πολλά. Ό,τι μου προσέφεραν, με έχουν βοηθήσει.

Στις Ευρωεκλογές είχατε πει, ότι ζητάτε ίσες ευκαιρίες για όλους. Ποιες δράσεις κάνετε μέσα από την Ευρωβουλή για την Ελλάδα;
Καταρχάς, το να είσαι ευρωβουλευτής είναι ένας νέος κόσμος, έχει πολλά που πρέπει να γνωρίσεις και ακόμη και σήμερα, είμαι στη φάση που ακόμα γνωρίζω. Έχω χρησιμοποιήσει κάθε εργαλείο που μου δίνεται για να μπορέσω να μάθω το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, με ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Παίρνω απαντήσεις για το τι γίνεται, όπως έγινε και πριν λίγες ημέρες, που έκανα ερώτηση για κάποια κονδύλια για την πυροπροστασία στην Ελλάδα και φάνηκε πως είμαστε αρκετά πίσω σε αυτό το τομέα, της απορρόφησης κονδυλίων. Έχω καταθέσει τροπολογίες, οι οποίες αφορούν στην αναπηρία, μαζί με τον Λουκά Φουρλά και άλλους συναδέλφους. Πλέον, είμαι συμπρόεδρος στην Επιτροπή που αφορά στην αναπηρία, έχω εκλεγεί. Έχω καλέσει ανθρώπους με αναπηρίες απ' όλη την Ελλάδα, για να συμμετέχουν στην ευρωπαϊκή εβδομάδα, για ανεξάρτητη διαβίωση που γίνεται από τον Οργανισμό Ανεξάρτητης διαβίωσης της Ε.Ε. Γενικά θεωρώ, πως είμαι ένας άνθρωπος, που από την ημέρα που έχω εκλεγεί, είμαι δραστήριος, είμαι ενεργός και ψάχνω όσο περισσότερο μπορώ για να κάνω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ.

Είδαμε και την παρέμβασή σας για τον μικρό Παναγιώτη-Ραφαήλ...
Είναι πολύ χαρμόσυνο μήνυμα, η μεταφορά του στη Βοστώνη. Ήταν σημαντικό, να βγει το θέμα προς τα έξω, να φανεί. Η ελπίδα των γονέων, ακόμη και την υστάτη, δεν σταματάει. Θέλουν οι γονείς να κάνουν το καλύτερο για το παιδί τους. Θεωρώ, πως το μεγαλύτερο κοινωνικό μήνυμα είναι πως όταν οι γονείς προσπαθούν, μπορούν να πραγματοποιήσουν το μέγιστο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό μήνυμα. Τώρα, το πολιτικό μήνυμα δεν ξέρω ποιο είναι. Δεν ξέρω ποια θα είναι η πορεία του Παναγιώτη-Ραφαήλ, μετά τη θεραπεία. Θεωρώ την ανταπόκριση του κόσμου θετικότατο.

Ποιο είναι μήνυμα που στέλνετε στον κόσμο, ως άτομο που δεν τα βάζει κάτω;
Δεν είναι ότι δεν τα βάζω κάτω. Είναι πως ζω τη ζωή. Χρησιμοποιώ το αναπηρικό αμαξίδιο, για να κινούμαι, χρησιμοποιώ προσωπικό βοηθό για να είμαι λειτουργικός. Αυτός είμαι, με αυτά τα όπλα, με αυτή τη διαδικασία βγαίνω προς τα έξω, επειδή μου αρέσει η ζωή. Μου αρέσει να απολαμβάνω ότι μου προσφέρεται.

Δειτε Επισης

Βράβευσε τοπικές αρχές, επιχειρήσεις, οργανισμούς για πράσινες δράσεις ο Πρόεδρος
Το Κόμμα για τα Ζώα χαιρετίζει απόφαση Υπουργείου Γεωργίας για πυροτεχνήματα
Στο 83,3% η θνησιμότητα λαγών που απελευθερώθηκαν-Προβληματισμένη η Υπηρεσία Θήρας
Υψηλά επίπεδα άγχους και στρες για οικονομικά τους εμφανίζουν οι Κύπριοι
Η Υπουργός Γεωργίας ξεκίνησε συναντήσεις με παραγωγούς, αγρότες και ψαράδες
Συστηματικές αδυναμίες και παραλείψεις στη διαχείριση Natura εντοπίζει η Ελεγκτική Υπηρεσία
Εγκαινιάστηκε ο αρχαιολογικός χώρος της Πύλης Πάφου στη Λευκωσία
Στην οικοδομική βιομηχανία τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα
Βήμα προς την ενίσχυση του κράτους δικαίου η σύσταση Φορέα Καταπολέμησης της Απάτης
Πέντε υποτροφίες σε Κύπριους για σπουδές ανακοίνωσε η Πρεσβεία Μαρόκου