Ένας κωφός μας παραδίδει μαθήματα εθελοντισμού-Το μεγαλείο ψυχής του Πάνου

16:23 - 02 Αυγούστου 2018

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

Ένας άνθρωπος με καθαρό βλέμμα, λαμπερό χαμόγελο και θετική ενέργεια… Ένας άνθρωπος «διαφορετικός», μα μέσα από τα μάτια του καταλαβαίνεις ότι τα μικρά, καθημερινά της ζωής, είναι μεγάλα. Μια χειραψία, ένα χαμόγελο, ένα ευχαριστώ και μια συγγνώμη. Μια μικρή βοήθεια προς ένα συνάνθρωπο μπορεί για σένα να μην είναι τίποτα αλλά για τον άλλο ίσως είναι κάτι πολύ μεγάλο.

Ο Πάνος Δημητρίου είναι πρόεδρος στο Κέντρο Νεότητας Ατόμων με απώλεια ακοής. Ακούει με τη βοήθεια ακουστικού εμφυτεύματος στο δεξί μέρος του κεφαλιού του. Αυτό δεν τον εμπόδισε από πολύ μικρή ηλικία να εμπλακεί στα κοινά και μέσα από τον προσκοπισμό να διδαχθεί πάρα πολλά σε σχέση με τον εθελοντισμό.

Άλλοι μπορεί για να νιώσουν ευτυχισμένοι έχοντας μεγαλύτερα πράγματα στη ζωή τους. Ο Πάνος όμως, νιώθει ευτυχισμένος και γεμάτος όταν προσφέρει απλόχερα στον συνάνθρωπο του. Μιλώντας για τον εθελοντισμό, βλέπεις τα μάτια του να λάμπουν από χαρά! Μέσα από το χαμόγελο του, νιώθεις την ευτυχία του. Καταλαβαίνεις ότι αυτό ήθελε να κάνει πάντα στη ζωή του και το πέτυχε.

«Ήταν κάτι που ήρθε φυσικά. Ίσως να έχω επηρεαστεί και από την οικογένεια μου αφού οι γονείς μου ασχολούνται και αυτοί με τον εθελοντισμό. Αλλά νομίζω η αρχή για τον εθελοντισμό ήταν ο προσκοπισμός. Εκεί ανακάλυψα την κουλτούρα του εθελοντισμού. Βοηθούσα άλλους και με βοηθούσαν, μοιραζόμουν πράγματα, οργανώναμε πράγματα. Παραδείγματος χάριν για να κάνουμε μια δεντροφύτευση χρειαζόμαστε αυτά τα πράγματα, άρα δεν ήταν απλώς να πάμε και να κάνουμε κάτι, το οργανώναμε. Είναι και το αποτέλεσμα που θα έρθει μετά, η ανταμοιβή των κόπων σου».

Οι σημαντικότερες εμπειρίες του από τον εθελοντισμό

Στον εθελοντισμό δεν υπάρχει όριο και ο καθένας προσφέρει όσα θέλει και μπορεί, εξηγεί ο Πάνος στέλλοντας σε όλους ένα μεγάλο μήνυμα.

Ως εθελοντής, ο Πάνος πρόσφερε αρκετά σημαντικά πράγματα και δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει ένα από αυτά.

«Αν σκεφτώ είναι πάρα πολλές, αλλά ξεχωρίζω τρεις. Η πρώτη είναι όταν πήγαμε με το Together Cyprus και βάψαμε το Νοσοκομείο Πάφου και βάλαμε κάδους ανακύκλωσης. Όταν τελειώσαμε σοκαρίστηκα για το πως ήταν και πως έγινε εκείνο το κτίριο. Θα μου πείτε τώρα ένα βάψιμο γιατί είναι συγκλονιστικό; Αλλά το γεγονός ότι έλαμψε ο χώρος, νομίζω όχι μόνο εγώ αλλά και οι ασθενείς νιώσαμε πολύ διαφορετικά».

Σε μια άλλη περίπτωση όπως είπε, «κάναμε μια παρουσίαση ως Κέντρο Νεότητας ατόμων με απώλεια ακοής στο οποίο είμαι πρόεδρος σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου και τον όμιλο εθελοντών του Πανεπιστημίου Κύπρου . Στόχος ήταν να γνωρίσουν οι ακούοντες τον όμιλο των κωφών. Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό γιατί πρώτη φορά έγινε κάτι τέτοιο στην Κύπρο. Δεν θα ξεχάσω το πρόσωπο των παιδιών που οργανώσαμε μαζί την παρουσίαση. Ήταν πάρα πολύ ικανοποιητικό και στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν αυτό που λέμε «τραβάς με, τραβώ σε». Η εμπειρία ήταν εξαιρετική και για τις δύο πλευρές».

Το τρίτο , «ήταν όταν πήγαμε το Τogether Cyprus να μιλήσουμε σε παιδιά Β’ Γυμνασίου για το περιβάλλον. Ήταν απίστευτη εμπειρία να μοιράζεσαι τις γνώσεις σου με παιδιά».

Οι φονικές πυρκαγιές στην Αττική

Δεν έχει όμως μόνο καλές αναμνήσεις ο εθελοντισμός, αναφέρει ο Πάνος, παραπέμποντας μας στις φονικές πυρκαγιές στην Ελλάδα όπου τον έκαναν να λυγίσει βλέποντας τον πόνο και την οδύνη αυτών των ανθρώπων.

Ο Πάνος βρισκόταν στην Αθήνα για μια άλλη δουλειά και όταν άκουσε τι συνέβαινε στην Ανατολική Αττική πήγε να βοηθήσει μαζί με ένα φίλο του.

«Όταν ξεκίνησαν οι πυρκαγιές ερχόταν ένας φίλος από μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση για καφέ. Πάνω στην κουβέντα μου είπε τι έγινε στην Αττική και μετά μου ανέφερε ότι θα πήγαινε σε ένα βουνό της Γλυφάδας για περιπολίες. Ουσιαστικά σκοπός τους ήταν να δουν αν υπήρχαν άλλες εστίες φωτιάς. Πήγαμε λοιπόν πάνω στα πυροφυλάκια και βλέπαμε τον καπνό από απέναντι, ενώ κάναμε περιπολίες γιατί υπήρχε ο φόβος για πυρομανείς οι οποίοι ενδεχομένως να έθεταν φωτιές και σε εκείνο το βουνό. Υπήρχαν αρκετοί που περπατούσαν, έκαναν τροχάδην και αυτές οι ομάδες τους κατέβαζαν από το βουνό έτσι ώστε να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπήρχε ενδεχόμενο να ξεσπάσει νέα φωτιά. Μου έκανε τρομερή εντύπωση το γεγονός ότι πήγαμε όχι μόνο για περιπολία αλλά και για να δούμε αν υπάρχει κάποιος πυρομανής. Τότε τους είπα ότι εμείς στην Κύπρο δεν έχουμε τέτοια κουλτούρα.

Ο αέρας φυσούσε πάρα πολύ που αισθανόμουν ότι θα έφευγε το ακουστικό μου». Ήμουν στο πυροφυλάκιο και δεν μπορούσα να βοηθήσω. Στην αρχή δεν καταλάβαινα την κρισιμότητα της κατάστασης, όμως μετά που άκουσα για τους νεκρούς ένιωσα πολύ άσχημα. Ακολούθως είχα κανονίσει να πάω σε ένα νησί της Ελλάδας, κάτι που δεν μπορούσα να ακυρώσω και άκουσα ότι η Κύπρος άρχισε να παρέχει βοήθεια και γι’ αυτό ένιωσα πολύ άσχημα, που δεν μπορούσα να βοηθήσω. Αυτή ήταν η χειρότερη μου εμπειρία».

Στη συνέχεια όμως το κέντρο νεότητας όπως ανέφερε «μαζί με τους εθελοντές - μέλη οργάνωσαν συλλογή τροφίμων και τα έστειλαν στα κατ τόπους σημεία τα οποία τελούσαν υπό την αιγίδα του Επιτρόπου Εθελοντισμού». Για αυτή την προσπάθεια ο Πάνος ευχαρίστησε τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και τους εθελοντές για τη συμμετοχή και τη βοήθεια τους στην προσπάθεια.

Η προσπάθεια του ανταμείφθηκε

Ο Πάνος κέρδισε το δεύτερο βραβείο πολιτότητας του 2017. Ένα βραβείο που για τον ίδιο ήταν μια ηθική ικανοποίηση και αποτέλεσμα της σκληρής του δουλειάς. Ένα βραβείο που του έδωσε ακόμη περισσότερη δύναμη για να συνεχίσει το έργο του μέσω του εθελοντισμού.

«Το βραβείο για μένα είναι το αποτέλεσμα της σκληρής μου δουλειάς. Δεν σημαίνει κάτι για μένα, είναι απλώς ένα βραβείο και μια ηθική ικανοποίηση για να θυμάμαι έτσι ώστε να προχωρήσω παρακάτω στον τομέα του εθελοντισμού. Ο εθελοντισμός δεν είναι μόνο πάω και βοηθώ. Υπάρχει προεργασία, στήσιμο, οργάνωση. Αυτά όλα μέσα από τον εθελοντισμό σε βοηθούν να ανακαλύψεις τον εαυτό σου και τα διάφορα ταλέντα σου. Το ωραίο του εθελοντισμού είναι ότι δεν έχει σημασία αν κατέχεις κάποια θέση. Είτε αυτό λέγεται πρόεδρος, είτε αντιπρόεδρος. Μπορείς να προσφέρεις από οποιαδήποτε θέση κι αν είσαι».

Η κοινότητα των κωφών

Υπάρχει η άποψη ότι η κοινότητα κωφών είναι κάπως παραγκωνισμένη στην Κύπρο, κάτι με το οποίο ο Πάνος Δημητρίου δεν συμφωνεί.

«Το συγκεκριμένο θέμα είναι κάπως περίπλοκο. Φταίμε και οι δύο πλευρές. Και η κοινωνία μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα αλλά και εμείς ως κοινότητα κωφών κάποιες φορές μένουμε λίγο πίσω, συμπεριλαμβανομένων και εμένα».

Μιλώντας για το κέντρο στο οποίο είναι Πρόεδρος ανέφερε ότι η συνεργασία του με το υπόλοιπο συμβούλιο το οποίο κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά είναι εξαιρετική. Το κέντρο νεότητας ατόμων με απώλεια ακοής είναι ένας μη Κυβερνητικός Οργανισμός στον οποίο συμμετέχουν βαρήκοα άτομα, κωφοί και ακούοντες και λειτουργεί τα τελευταία τρία χρόνια.

Ένας κωφός μας παραδίδει μαθήματα εθελοντισμού-Το μεγαλείο ψυχής του Πάνου

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 4ων υπνοδ. με σοφίτα στη Λακατάμεια

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στον Στρόβολο

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης