Ο αγιογράφος που έγινε τρομοκράτης και τα 16 χρόνια από το τέλος της «17Ν»

Δεκαέξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από την ημέρα που μια βόμβα εκρήγνυται στα χέρια του 40χρονου τότε Σάββα Ξηρού, στον Πειραιά. Μια έκρηξη που έμελλε να οδηγήσει την ελληνική Αστυνομία στα ίχνη της μεγαλύτερης τρομοκρατικής οργάνωσης που έδρασε ποτέ στην Ελλάδα.

Μια οργάνωση, η δράση της οποίας περιελάβανε δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, αρπαγές οπλισμού και σημαντικό αριθμό ληστειών. Μια οργάνωση που προκάλεσε συνολικά το θάνατο 23 Ελλήνων και ξένων πολιτικών, στρατιωτικών, αστυνομικών, διπλωματών, οικονομικών παραγόντων και πολιτών. Η «17 Νοέμβρη».

Το βράδυ του Σάββατου στις 29 Ιουνίου 2002, ο Ξηρός είχε μεταφέρει βόμβα με ταξί στο λιμάνι του Πειραιά, η οποία εξερράγη στα χέρια του.

Αμέσως, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμού με σοβαρά τραύματα στα μάτια, στο δεξί χέρι και στο θώρακα.

Τα στοιχεία του θύματος, οδήγησαν την αντιτρομοκρατική υπηρεσία της ελληνικής Αστυνομίας, στο εργαστήριό του στον Κολωνό και στο σπίτι του στην Παλλήνη, ενώ για ανάκριση είχε προσαχθεί η Ισπανίδα και επί δέκα έτη φίλη του, Αλίθια Ρομέρο Κορτές. Το 38άρι περίστροφο που βρέθηκε κοντά του έχει τη σφραγίδα της «17 Νοέμβρη».

Αμέσως στήθηκε μεγάλη επιχείρηση της ελληνικής Αστυνομίας στην οδό Πάτμου στα Κάτω Πατήσια, όπου εντοπίστηκε ένα αποτύπωμα που συνέδεε τον Σάββα Ξηρό με τη δολοφονία του Ελληνο-βρετανού εφοπλιστή Κωστή Περατικού, που διαπράχθηκε στις 28 Μαΐου 1997, ενώ η ανάλυση του DNA απέδειξε τη συμμετοχή του και στην επίθεση με ρουκέτα κατά του Γερμανού πρέσβη Άλμπερτ Κούνα, στις 16 Μαΐου 1999.

Το παπαδοπαίδι που από αγιογράφος έγινε μέλος της «17Ν»

Ο Ξηρός, γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1962 στη Φλώρινα και ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Γιος του ιερέα Τριαντάφυλλου και της Μοσχούλας, είχε συνολικά εννέα αδέλφια πέντε αγόρια και τέσσερα κορίτσια.

Όσο μεγάλωνε ασχολείτο όλο και περισσότερο με την αγιογραφία απ’ όπου έβγαζε τα προς το ζην. Αργότερα, φοίτησε στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εντάχθηκε στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και ιδιαίτερα στην ομάδα «Πήγασος», ενώ περί τα τέλη της δεκαετίας του ’80 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα.

Ήταν τότε, που φέρεται να στρατολογήθηκε στην οργάνωση «17 Νοέμβρη», από τον Δημήτρη Κουφοντίνα.

Ως μέλος της οργάνωσης, ο Σάββας Ξηρός έφερε το κωδικό όνομα «Μιχάλης» και ήταν στενός συνεργάτης του Κουφοντίνα, ενώ μεταξύ άλλων συμμετείχε στη δολοφονία του Μιχάλη Βρανόπουλου, διοικητή της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, του Τούρκου διπλωμάτη, Ομέρ Σιπαχίογλου, του Παύλου Μπακογιάννη, του Λοχία της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, Ρόναλντ Στιούαρτ, του Θάνου Αξαρλιάν και του Στίβεν Σόντερς ταξίαρχου και στρατιωτικού ακολούθου της Βρετανικής Πρεσβείας.

Έπεσε η 17 Νοέμβρη

Ο τραυματισμός του Ξηρού το βράδυ της 29^ης Ιουνίου του 2002, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για το ξήλωμα της «17 Νοέμβρη», αφού ακολούθησε μπαράζ συλλήψεων, το οποίο κράτησε μέχρι τις πρώτες μέρες του 2003.

Αρχικά συνελήφθη ο Χριστόδουλος Ξηρός στην Αθήνα και ακολούθως ο Βασίλης Ξηρός και ο Διονύσης Γεωργιάδης στη Θεσσαλονίκη, στις 16 Ιουλίου 2002.

Μια μέρα αργότερα, συνελήφθη ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος στους Λειψούς, ενώ στις 18 Ιουλίου συνελήφθησαν οι Βασίλης Τζωρτζάτος και ο Θεολόγος Ψαραδέλλης στη Χιλιαδού.

Στις 20 Ιουλίου, συνελήφθησαν οι Κωνσταντίνος Καρατσώλης και Ηρακλής Κωστάρης στο Μόρφιο Θεσπρωτίας. Στις 21 Ιουλίου στην Αθήνα, συνελήφθη ο Θωμάς Σερίφης και στις 24 Ιουλίου ο Παύλος Σερίφης, στην Καρδίτσα.

Στις 23 Ιουλίου ο Κωνσταντίνος Τέλιος παραδόθηκε στην Αστυνομία της Θεσσαλονίκης και στις 25 Ιουλίου συνελήφθη στην Αθήνα οι Πάτροκλος Τσελέντης.

Ακολούθησαν άλλες δύο συλλήψεις. Στις 26 Ιουλίου αυτή του Νίκου Παπαναστασίου και την 1^η Αυγούστου, αυτή του Σωτήρη Κονδύλη.

Στις 5 Σεπτεμβρίου παραδίδεται τελικά και ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο οποίος όπως αποκάλυψε αργότερα στις Αρχές, κρυβόταν στο Αγκίστρι.

Τελευταίοι συλλαμβάνονται η Αγγελική Σωτηροπούλου στις 12 Σεπτεμβρίου 2002 και στις 9 Ιανουαρίου 2003, ο Ανέστης Παπαναστασίου.

Κόλαφος η απόφαση του Δικαστηρίου για Ξηρό

Το Δικαστήριο στην απόφασή του για τον Ξηρό υπήρξε κόλαφος, καταδικάζοντας τον σε έξι φορές ισόβια και 1.776 χρόνια που μετατράπηκαν σε έξι φορές ισόβια και 25 έτη.

Μετά από έφεση που άσκησε ο καταδικασθέντας, η ποινή του μετατράπηκε σε πέντε φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε πέντε δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Στην απολογία του ο Ξηρός δήλωσε τότε στον Εισαγγελέα ότι: «Σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου θύμα της “17Ν”. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από όσους ανθρώπους έβλαψα και ιδίως από τους συγγενείς των θυμάτων, χωρίς να θεωρώ πως μια συγγνώμη είναι αρκετή. Ζητώ από τη Δικαιοσύνη να με κρίνει με επιείκεια και γι’ αυτό το λόγο ήμουν τόσο αναλυτικός στην απολογία μου και επεκτάθηκα και πέρα από την κατηγορία που μου απαγγείλατε. Την απολογία μου δε, την θεωρώ δημόσια εξομολόγηση ενώπιον θεού και ανθρώπων».

Ζήτησε αποφυλάκιση, αλλά..

Μετά την καταδίκη του και την έφεση που άσκησε, ο Ξηρός οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Ωστόσο, στο ενδιάμεσο και συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2011 είχε αιτηθεί διακοπή της ποινής του και μεταφορά του σε δημόσιο νοσοκομείο για άμεση, συνολική και ουσιαστική περίθαλψη της υγείας του, χωρίς να αναφέρει κανένα αίτημα για την απόρριψη. Αίτημα το οποίο, απέρριψε στις 6 Ιουνίου του 2011, η ελληνική Δικαστική Εξουσία.

Πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα την περασμένη Πέμπτη, το Συμβούλιο Εφετών Πειραιά, απέρριψε ξανά αίτημα του καταδικασθέντα για αποφυλάκιση του.