«Στη κηδεία μου θέλω να χτυπούν τους σκάμνους σε ρυθμό ζεϊμπέκικο»

 

Μια συνέντευξη εφόλης της ύλης έδωσε ο Λούης Πατσαλίδης στο Down Town και στην οποία μίλησε για όλα! «Δεν θα μπορούσα στην κηδεία μου να μοιρολογούν. Αντί για γαρύφαλλα, θα ήθελα να μου ρίχνουν donuts!»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο Celebrity News 

Αφού αναφέρθηκε στον εαυτό του, αποκαλύπτοντας ότι είναι ανοικτό βιβλίο, μίλησε για την συνεργασία του με τον Alpha Κύπρου τονίζοντας πως δεν φεύγει από το κανάλι ακόμη και αν ένα άλλο κανάλι του δώσει τα διπλάσια λεφτά, εξήγησε πως ονειρεύεται να δει τα παιδιά του να μεγαλώνουν, την τελευταία φορά που έκατσε και έκλαψε ενώ δεν έκρυψε ότι υπήρχαν εντάσεις στη σχέση του με το SIGMA. 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η μούσα του Λούη έφυγε από τον Alpha! Τα παραπονεμένα λογία στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα της

Είσαι τόσο «ανοιχτό βιβλίο» όσο δείχνεις;
Όσο δεν μπορείς να φανταστείς!

Ξέρουμε τα πάντα για σένα, λοιπόν;
Σε ένα μεγάλο ποσοστό, ναι. Έτσι ήμουν, έτσι είμαι. Και έτσι θα είμαι. Είναι θέμα χαρακτήρα μάλλον. Από τότε που ήμουν μωρό. Οι γονείς μου, οι φίλοι μου, μού έλεγαν «μη λες τόσα για σένα!», αλλά εγώ ήθελα να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου – και, στα 39 μου πια, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Ό,τι νιώθω, δεν το κρύβω! Ακόμη και ψέματα να σκεφτώ να πω, θα καταλάβεις αμέσως ότι δεν σου λέω την αλήθεια.

Αυτό σε δυσκόλεψε στη ζωή σου;
Ναι, βέβαια. Όσο δούλευα στην τράπεζα. Ήμουν «αναρχικό» στοιχείο εκεί. Δεν δεχόμουν πολλά πολλά. Γι’ αυτό και είχα αλλάξει αρκετά πόστα. Δεν μπορούσα, για παράδειγμα, να «γλύφω» τον προϊστάμενό μου για να κερδίσω την εύνοιά του. Κι όταν έβλεπα να το κάνουν άλλοι, τους την έλεγα. Μπορούσα να φωνάξω, να τσακωθώ, διότι δεν μπορούσα να σιωπήσω – εννοείται πως δεν σκεφτόμουν «μπορεί να τον χρειαστείς πιο μετά, θα σου κάνει αξιολόγηση, πρέπει να είσαι politically correct!».

Αυτό δεν θα μπορούσε να σου στερήσει τη δουλειά σου;
Δεν έχει σημασία για μένα αυτό. Εγώ θέλω να είμαι καλά με τον εαυτό μου, να σκέφτομαι πως αυτό που ένιωθα το είπα, ότι το έβγαλα από μέσα μου, παρά να καταπιέσω το συναίσθημά μου. Μου έτυχε περίπτωση στην τράπεζα που είχα φύγει την επόμενη μέρα για μετάθεση, γιατί την είπα στον προϊστάμενό μου. Ή, σε άλλη στιγμή, να μου κάνει παρατήρηση ανώτερος διευθυντής επειδή ήμουν αξύριστος. Έβαλα, τότε, στο ταμείο, την ταμπέλα «κλειστό» και πήγα στο γραφείο του: «Επειδή καταλαβαίνω ότι μιλάτε για μένα, ποιο είναι το πρόβλημά σας;». «Δεν είναι πρέπουσα εμφάνιση το να είσαι αξύριστος!», μου είπε. «Εγώ», του απάντησα, «είμαι έτσι συνέχεια! “Αξύριστος” είναι αυτός που ξυρίζεται και μία μέρα αποφασίζει να μην ξυριστεί. Έχει διαφορά το “είμαι αξύριστος” από το “δεν ξυρίζομαι”».

Είναι διαφορετικό, βέβαια, το να κάνεις τέτοιου είδους «επαναστάσεις» στα 21 σου, και αλλιώς στα 39 σου…
Έχεις δίκιο. Μεγαλώνοντας, φιλτράρεις αλλιώς τα πράγματα. Μερικές φορές, λέμε για κάποιον πολιτικό: «Άλλα έλεγε πριν από 10 χρόνια, άλλα λέει τώρα!». Το κατανοώ πια. Το δικαιολογώ.

«Για να ‘ναι πάντα ίδια, αλλάζουν όλα»;
Ακριβώς. Προσωπικά, δεν σκέφτομαι όπως σκεφτόμουν στα είκοσι μου, στα τριάντα μου ή πριν από δύο χρόνια. Έχω δικαίωμα στην αλλαγή – και πρέπει να γίνεται αλλαγή! Αναθεώρησα πολλά μέσα στα χρόνια. Άλλες συνθήκες, άλλη ζωή, άλλα ερεθίσματα. Άλλα όλα!

Το μόνο που δεν άλλαξε είναι η αντίδρασή σου στην καταπίεση;
Ναι. Αυτό μόνο. Αν νιώσω ότι δεν περνώ καλά ή δεν είμαι εγώ σ’ αυτό που κάνω, φεύγω.

Πότε καταπιέστηκες τελευταία φορά;
…Στο ραδιόφωνο. Γι’ αυτό και έκανα αλλαγή. Δεν μπορώ να με βάλεις σε καλούπια! Δεν μπορώ να μου πεις «ξέρεις, πρέπει μέσα στην ώρα να βάλεις έξι τραγούδια και να μιλήσεις είκοσι δευτερόλεπτα!». Αυτό μπορεί να με «σκοτώσει»!

Διανοείται κάποιος, στη δεδομένη επαγγελματική σου φάση, να σου βάλει τέτοιους όρους;
Αυτό δεν έχει καμία σημασία. Απλώς, δεν μπορώ να μου πεις «κάνε αυτό» ή «μην κάνεις αυτό!». Δεν το μπορώ, ρε παιδί μου! Γι’ αυτό και όταν μαθαίνω λόγια για τις παραστάσεις μου, για να ησυχάσω, φεύγω, πάω σε ένα φράγμα, εκεί που είναι τα Καμπιά, κάθομαι και απολαμβάνω τη φύση για να συγκεντρώνομαι. Θέλω να είμαι ήρεμος. Θέλω να «αδειάσω» το μυαλό μου, να μη με αποσπά τίποτα, για να μπορέσω να δημιουργήσω έξω από πλαίσια – για να βρω το «καινούριο».

Κάνεις συχνά χιούμορ με δύσκολες καταστάσεις που βιώνεις;
Ακατάχνωτα! Δεν θα μπορούσα να λειτουργήσω αλλιώς! Στις κηδείες δε, το παθαίνω συχνά.

Θα το ‘λεγες και για τη δική σου κηδεία αυτό;
Μα, το χιούμορ ξεκινά πρώτα από μένα τον ίδιο.

Περιέγραψε μου, λοιπόν, πώς φαντάζεσαι τη δική σου κηδεία…
Α, η κηδεία μου θα ‘θελα να είναι fan, να ‘ναι διασκεδαστική! Ο κόσμος με συνδύασε με το χιούμορ, με το γέλιο, οπότε δεν θα μπορούσα στην κηδεία μου να είναι όλοι μαυροφορεμένοι, να μοιρολογούν και να κλαίνε. Αντί για γαρύφαλλα, θα ήθελα να μου ρίχνουν donuts! Ή να χτυπούν τους σκάμνους σε ρυθμό ζεϊμπέκικο. Και να ‘ρθει η φίλη μου, η Αντιγόνη η Τασουρή, για να τους χορογραφήσει!

Πάρτι η κηδεία σου!
Εμ, πώς; Επίσης δεν θέλω να με θάψουν με κοστούμι!

Αλλά; Γυμνό;
Φαντάστηκες; Όχι, όχι. Θα ‘θελα να φοράω ένα τζιν και ένα μπλουζάκι από πάνω που να γράφει: «See you soon!».

Ότι γελάμε με την κηδεία σου…
Μα, μου αρέσει το black χιούμορ! Και, γενικότερα, προσωποποιώ πράγματα και τα περνάω με τέτοιο τρόπο στον κόσμο που να γίνονται αστεία. Αρχίζοντας πρώτα από εμένα τον ίδιο.

Φοβάσαι τον θάνατο – μια και το ‘φερε η κουβέντα;
Τον σκέφτομαι. Αλλά λέω πως θέλω να ζήσω, για να προλάβω να κάνω και να δω συγκεκριμένα πράγματα: Τα μωρά μου να μεγαλώνουν, να είναι ευτυχισμένα, να κάνουν αυτό που θέλουν. Δεν θα ήθελα να πεθάνω νέος. Από την άλλη, δεν μπορώ και να το αποφύγω – ο θάνατος είναι το μόνο βέβαιο στη ζωή… Έχω, βέβαια, στο μυαλό μου τη μάμα μου καθώς σου τα λέω αυτά, την εικόνα της, το πώς αντιμετώπιζε την ασθένειά της η ίδια – όλα γίνονταν μέσα από το χιούμορ, μέσα από πλάκα, δεν την είδα ποτέ να κλάψει -ακόμη και στις χημειοθεραπείες της- δεν την είδα ποτέ να είναι μίζερη.

Εσύ; Κλαις;
Κλαίω. Και μάλιστα πολύ έντονα. Κυρίως, σε ό,τι έχει να κάνει με παιδιά. Τους έλεγα πρόσφατα και στο κανάλι πως το «Soundtrack of love» είναι μία εξαιρετική παραγωγή, το αποτέλεσμα είναι άρτιο, και πως είχα συγκινηθεί τρομερά με τις ιστορίες – κάτι σπάνιο για μένα, σε ό,τι αφορά σε κυπριακές παραγωγές… Με πήραν, επίσης, προχθές για να πάω να δω ένα μωράκι, στο Μακάρειο – ένα μωρό δύο ετών, που έπασχε από μία σπάνια ασθένεια… Μετά έκατσα για λίγο στο αυτοκίνητό μου, μόνος μου, και δεν άντεξα…

Πώς περάσαμε, ξαφνικά, από το γέλιο της μελλοντικής σου κηδείας στα βουρκωμένα σου μάτια, ε;
Έτσι είναι η ζωή, φίλε μου. Η δική μου. Η δική σου. Γι’ αυτό είμαι ευτυχισμένος, τρισευτυχισμένος, που, μέσα από αυτή τη δουλειά, κατάφερα να περάσω το μήνυμα στον κόσμο πως είμαι ο Λούης ο κολλητός τους, ο Λούης ο άντρας τους, ο Λούης ο γείτονάς τους. Το εισπράττω και από τον τρόπο που με προσεγγίζει ο κόσμος – στον δρόμο, στο mall, στο σούπερμαρκετ, παντού.

Γίνεται «πανηγύρι» μαζί σου, το ξέρω, το ‘χω δει…
Δεν μπορώ να πάω κάπου «στα κρυφά». Αλλά είναι ωραίο όλο αυτό! Γι’ αυτό και θέλω να χρησιμοποιώ τη δύναμη της επωνυμίας, κυρίως για το καλό – το επιδιώκω.

Η «κατάθλιψη» είναι άγνωστος όρος για σένα;
Δεν τη γνώρισα. Ούτε τότε με τον θάνατο της μάμας. Είναι κάτι έξω από την ιδιοσυγκρασία μου. Ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια που κάνω παραστάσεις, είναι τόσο δημιουργικό όλο αυτό, που δεν μπορείς να αφήσεις τον εαυτό σου να πέσει ψυχολογικά. Είναι πολύ δύσκολο. Όταν ξέρεις δε πως ο κόσμος πλήρωσε για να σε δει, δεν γίνεται να τους μεταφέρεις αυτό το αρνητικό συναίσθημα. Είμαι, όπως έχεις καταλάβει, της εγρήγορσης και όχι της αρπαχτής – κι αυτό φαίνεται διαχρονικά. Με ενδιαφέρουν πολύ οι παραστάσεις μου! Και ήδη ξεκίνησα να βγαίνω και εκτός Κύπρου. Το επόμενο διάστημα έχω να πάω στα Γιάννενα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, τον Μάρτιο έχω κλείσει παραστάσεις στο Μπέρμιγχαμ, στο Νότιγχαμ, στο Λονδίνο…

Γιατί δεν μετακομίζεις στην Αθήνα για να «κυνηγήσεις» εκεί την καριέρα σου, με την Αστέρω και τα παιδιά;
Γιατί δεν με ενδιαφέρει να κάνω καριέρα στην τηλεόραση της Ελλάδας! Δεν θέλω να μπλεχτώ.

Πρώτος στο χωριό, παρά τελευταίος στην πόλη;
Πες το κι έτσι. Εμένα το εξωτερικό με ενδιαφέρει μόνο σε ό,τι αφορά στο stand up comedy, όχι σε ό,τι αφορά στην τηλεόραση. Γι’ αυτό και συζητώ τώρα για ένα tour που θα περιλαμβάνει πολλές χώρες – όπου υπάρχει ελληνισμός. Δεν εφησυχάζω. Πάντοτε, άλλωστε, αρχίζω να δουλεύω επάνω στην επόμενή μου δουλειά, μόλις ξεκινά η τωρινή. Σκέφτομαι διάφορα…

Αναρωτιέμαι: Τι θα τα κάνεις τόσα λεφτά;
Δεν είναι θέμα χρημάτων. Αλλά το να νιώθω εγώ καλά! Να αισθάνομαι όμορφα. Να κάνω πράγματα που να με γεμίζουν – και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Τώρα, αν έρθουν και λεφτά, είναι καλοδεχούμενα – ξέρουμε να τα φάμε! Αλλά, όπως έλεγαν και οι προτινοί, easy comes easy goes.

Χάλασες ποτέ δουλειά λόγω χρημάτων;
Όχι. Ποτέ δεν έπαιξε ρόλο για μένα αυτός ο παράγοντας!

Συγνώμη, εσύ δεν είσαι που έφυγες από το Sigma για να πας στον Alpha «για μια σακούλα λίρες»;
Άκου. Επειδή με τσιγκλάς πολύ. Θα σου κάτι που πρώτη φορά το λέω. Αν ο στόχος μου ήταν τα λεφτά, όταν έφυγα από το Sigma θα πήγαινα σε κανάλι που μου έκαναν πρόταση με πολύ περισσότερα χρήματα!

Σε ποιο κανάλι;
Τότε είχα πρόταση από δύο πολύ συγκεκριμένα κανάλια. Δεν θα ήταν επαγγελματικά σωστό να τα ονομάσω – αν και η πιάτσα γνωρίζει ποια είναι, η αγορά της Κύπρου είναι μικρή. Αυτά τα δύο κανάλια, λοιπόν, μου έδιναν τότε περισσότερα λεφτά από όσα μου έδινε ο Alpha! Αλλά, για μένα, το πιο σημαντικό στη δουλειά μου, είναι αυτό που θα κάνω να είναι καλό και να αντέξει στον χρόνο. Και γι’ αυτό επέλεξα να πάω τελικά στον Alpha, με λιγότερα λεφτά από όσα μου έδιναν τα άλλα δύο κανάλια. Γιατί ένιωσα ότι στον Alpha μπορούν να με βελτιώσουν, να με πάνε ένα βήμα παραπάνω από εκεί που ήμουν – πίστεψα στον Πέτρο Πέτρου και στα παιδιά που ήταν εκεί. Και δεν έκανα λάθος! Είδα πως υπήρχε όραμα.

Δεν υπήρξαν πέρσι εντάσεις στη σχέση σου με τον Alpha;
Ποτέ δεν υπήρξαν εντάσεις! Σε αντίθεση με το Sigma. Κι αν ήμουν ευχαριστημένος στο Sigma, σίγουρα δεν θα ‘φευγα! Οι σχέσεις που έχω με τους ανθρώπους στον Alpha είναι, πάνω απ’ όλα, ανθρώπινες και φιλικές, και μετά επαγγελματικές – δένομαι πάντοτε με τα άτομα, με τα οποία συνεργάζομαι. Αν, όμως, δεν βλέπω με τον άλλον προς την ίδια κατεύθυνση, τότε φεύγω. Γιατί να πάρω τώρα δέκα χιλιάδες ευρώ, και να κάνω κάτι που θα κρατήσει για έξι μήνες, να «καώ», και μετά να μην έχω δουλειά; Θα σου πω το εξής. Ακολουθώ μία πολύ σπουδαία συμβουλή που μου έδωσε ο παπάς μου – η μόνη του που τηρώ ευλαβικά: «Ποταβρίζεσαι ως τζιαμαί που φτάνει το σιέριν σου. Αν κάμεις την κίνησή να πάεις μπροστά για να φτάσεις εκεί που δεν σε παίρνει, θα σπάσεις τα μούτρα σου!». Και εγώ, τα δικά μου μούτρα, δεν θέλω να τα σπάσω!

Ποιος λόγος θα σε έκανε να φύγεις από τον Alpha;
Μόνο αν κλείσει το κανάλι.

Α, τόσο πολύ δεμένος!
Μα, δεν έχω κανένα λόγο να φύγω από τον Alpha! Ακόμη και κάποιο άλλο κανάλι να έρθει τώρα και να μου πει «έλα ρε Λούη, πάρε τα διπλάσια, φύγε και έλα σ’ εμάς», εγώ δεν θα το κάνω! Αφού είμαι ευχαριστημένος! Αγαπώ τους ανθρώπους που με στήριξαν στον Alpha. Τους σέβομαι. Κι ίσως γι’ αυτό διατηρούμαι τόσα πολλά χρόνια στο παζάρι, και σε τόσο υψηλό επίπεδο: Γιατί χτίζω σε γερές βάσεις!

Εξήγησέ μου και κάτι άλλο… Είναι, τελικά, και αφροδισιακό η δημοσιότητα; Στην πέφτουν ασύστολα γυναίκες, άντρες; Σε φλερτάρουν;
Αυτό τώρα που το έθιξες, είναι ένα θέμα. Το έχω παράπονο! Ούτε γυναίκες μού την πέφτουν, ούτε άντρες. Τίποτα! Αλλά, το δικαιολογώ. Γιατί υπάρχει η Αστέρω. Δεν τη λένε τυχαία Ασ-τέρορ. Λειτουργεί αποτρεπτικά. Ίσως και επειδή, ένα μεγάλο μέρος της σάτιράς μου αφορά στην οικογένειά μου -στη γυναίκα μου και στα μωρά μου- οι άνθρωποι δεν μπαίνουν στη διαδικασία να με φλερτάρουν, να με προσεγγίσουν ερωτικά. Και, επειδή είμαι κωμικός, αν το κάνουν, θα το θεωρήσω αστείο, δεν θα το πάρω στα σοβαρά, δεν «λειτουργεί». Ακούω για άλλους που τους στέλνουν γυμνές φωτογραφίες, που τους στέλνουν μηνύματα… Εμένα τίποτε!

Μία φορά ερωτεύτηκες στη ζωή σου;
Μία φορά, ναι. Και την παντρεύτηκα! Της έκανα κούτζια στην αρχή, εβούραν με που πίσω, ήθελεν με, επαρακάλαν με, της το έπαιζα δύσκολος – δεν ήμουν εύκολη υπόθεση.

Θα με τρελάνεις! Εσύ το έπαιζες δύσκολος; Όχι εκείνη;
Μα, τι ενόμισες; Ότι εγώ είδα την Αστέρω τζιαι έππεσα; Θα αστειεύεσαι βέβαια!

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Πέθανε σε ηλικία 47 ετών η βραβευμένη με Grammy τραγουδίστρια, Mandisa-Βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της
Ο πατέρας του 19χρονου θύματος τοποθετήθηκε για την επιστοφή του Γιάννη Ξανθόπουλου: «Έκανε ό,τι έκανε»
Ο λόγος που η Silia Kapsis ενώ είναι στην Ελλάδα δεν βρέθηκε στο πάρτι της #Eurovision με τη Μαρίνα Σάττι
Δημήτρης Κόκοτας: «Από τα μέσα της επόμενης εβδομάδας θα ξεκινήσει η προσπάθεια για αποσωλήνωση του»
H Φαίη Σκορδά αποκάλυψε όλη την δήλωσή του Δημήτρη Παπανώτα χωρίς μοντάζ, που έφερε τη διαγραφή του
Οι αντιδράσεις για διαγραφή Παπανώτα: «Έγινε το αυτονόητο. Δεν χωράνε πλέον σεξιστικά & ρατσιστικά σχόλια»
Η Ελεονώρα Μελέτη αποκάλυψε πόσους followers έχασε μετά την ανακοίνωση ότι είναι υποψήφια με τη ΝΔ
Θύμα άγριου ξυλοδαρμού η αδελφή της Χριστίνας Μηλιού, από τον σύντροφό της - Η κατάθεση της
Η αντίδραση της Ιωάννας Τούνη για τον έλεγχο παραπλάνησης των «influencers»: «Δεν κατάλαβα, τι ακριβώς;»
Η πρώτη on camera αντίδραση της Ελένης Μενεγάκη μετά το τέλος από το Mega