Ρούλα Γεωργιάδου: "Υπάρχουν πάντα πολύ χειρότερα από τα τιποτένια δικά μας"!
15:43 - 29 Ιουνίου 2017
Η Ρούλα Γεωργιάδου μας έχει συνηθίσει σε εξομολογήσεις καρδιάς που προκύπτουν μέσα από τα βιώματα της καθημερινότητας της. Μερικές φορές μας συγκινεί, άλλες μας βάζει σε σκέψεις, πάντα όμως μας δίνει ένα λόγο για να θυμόμαστε τι πραγματικά έχει σημασία στη ζωή.
Για ακόμα μια φορά, η ραδιοφωνική παραγωγός, που έχει μιλήσει πολλές φορές για τον αγώνα της με τον καρκίνο, διηγήθηκε στους φίλους της στο facebook ένα περιστατικό και μας συγκίνησε.
«Χτές περιμένοντας στις γνωστές πια μπλε καρέκλες την σειρά μου..παρατήρησα με τρόμο ότι από το τελευταίο εξάμηνο είχαμε αύξηση 2000 νέα περιστατικά. Από τον αύξων αριθμό που είδα τότε 33 χιλιάδες τόσο πήγε στις 35 χιλιάδες... Μ' αρέσει να κάθομαι τελευταία σειρά...έχω καλύτερο οπτικό πεδίο..
Είδα πολλά βλέμματα καρφωμένα στο κενό. Είδα περούκες, μπαντάνες σε αντρικά και γυναικεία κεφάλια, είδα επιδερμίδες στο χρώμα της ώχρας, του γκρι , άλλες χλωμές κιτρινωπές και ότι άλλο εκτός από ροζέ. Άνθρωποι κρατούσαν φακέλους με ακτινογραφίες με uldrasound, με αξονικούς..
Το βλέμμα μου τυχαία συναντήθηκε με το βλέμμα μιας όμορφης γυναίκας που κάτι μου θύμιζε. Χαμογελάσαμε συγχρόνως. Θυμηθήκαμε ότι φοιτήσαμε μαζί στο τότε Κολλέγιο Didacta οταν κάναμε ececutive secretary course που ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε γιατί η καριέρα μας απείχε απ αυτό που φοιτήσαμε.
Τόλμησα πρώτη να την ρωτήσω: Που τον έχεις εσύ; Πουθενά μου απάντησε...η κόρη μου έχει...και βλέπω μια καρακουκλάρα που αν την έβλεπα έξω θα ορκιζόμουν ότι είναι μοντέλο!! Σοκαρίστηκα και ήταν αδύνατο να μην ρωτήσω πού;;;; Νεφρά, ωοθήκες γυναικολογικά ταλαιπωρημένη με 3 εγχειρήσεις στο εξωτερικό..
Αγκάλιασα την μάνα...το κορίτσι ήταν ήρεμο... Κάποια στιγμή ήρθε η σειρά τους και έμεινα στενοχωρημένη να σκέφτομαι αυτά τα ρημαδογιατί;
Μια κυρία δίπλα μας άκουσε.. Ήρθε πιο κοντά και μου είπε κοιτάζοντας το καινό ίσια μπροστά.. "Πριν δύο χρόνια έχασα την κόρη μου 18 χρονών με καρκίνο. Πέρσι έφυγε και ο άντρας μου με καρκίνο και σήμερα αυτός ο λεβέντης 34 χρονών που κάθεται εκεί μου ανακοίνωσαν ότι έχει στον εγκέφαλο... Μπορείς να μου πεις τι την θέλω την ζωή;
Δεν είχα λόγια μόνο θαυμασμό που ακόμη ήταν εκεί χωρίς δάκρυα.. Μόνο με παραδομένο βλέμμα. Άλλο ένα μάθημα ζωής για να λέμε υπάρχουν πάντα πολύ χειρότερα από τα τιποτένια δικά μας. Τουλάχιστον καλά με πήγε από το 1995..μεχρι σήμερα..» έγραψε και δεν μπορεί κανείς παρά να κρατήσει την τελευταία φράση:
«Άλλο ένα μάθημα ζωής για να λέμε υπάρχουν πάντα πολύ χειρότερα από τα τιποτένια δικά μας»!
