Από τα γήπεδα στις… Κεντρικές-Ο Κωστέκογλου μέσα από τις φυλακές στην OMADA

Μέσα από τις φυλακές, ο κάθε κρατούμενος σωφρονίζεται, εκπαιδεύεται αλλά μαθαίνει την ίδια ώρα επίσης και τις πραγματικές αξίες της ζωής, μετανιώνοντας για το αδίκημα που διέπραξε και οδηγήθηκε στο κελί. 
 
Ανάμεσα στους κρατούμενους, και ο Ντένης (Ιορδάνης) Κωστέκογλου, πρώην καλαθοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ, της ΑΕΛ και του Απόλλωνα, ο οποίος βρίσκεται στις φυλακές για οικονομικής φύσεως αδικήματα που διέπραξε στο πρόσφατο παρελθόν.
 
Ο Κωστέκογλου, χάραξε τη δική του πορεία στο κυπριακό μπάσκετ τη δεκαετία του 90' πανηγυρίζοντας αρκετά πρωταθλήματα, ενώ το 1998 αφού εξασφάλισε κυπριακό διαβατήριο, φόρεσε και τη φανέλα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της Εθνικής Κύπρου.  
 
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια το όνομα του Κωστέκογλου συνδέθηκε με μεγάλες απάτες, ενώ η φωτογραφία του ως καταζητούμενος έπαιζε για αρκετό καιρό σε όλα τα ΜΜΕ.

Η ΟΜΑDA βρέθηκε στις Κεντρικές Φυλακές ενόψει Χριστουγέννων και συνομίλησε με τον Ντένη Κωστέκογλου, ο οποίος μίλησε για τη ζωή του πίσω από τα σίδερα, αναφέροντας χαρακτηριστικά πώς γι' αυτόν η φυλακή είναι μια μπασκέτα.
 
Η τύχη του Κωστέκογλου που τον διατηρεί κοντά στη μεγάλη του αγάπη...
 
«Είναι η δεύτερη φορά που είμαι στις φυλακές, ήμουνα ξανά τρεις μήνες το 2015 και έξι μήνες το 2016. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η διαφορά προς το καλύτερο είναι εμφανής. Επειδή έκανα Χριστούγεννα και Πάσχα την προηγούμενη φορά, αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι η διαβίωση στις φυλακές είναι άριστη, αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνο στις γιορτές, αλλά ολόχρονα. Απλά θεωρώ ότι η διεύθυνση των φυλακών κάνει αυτό το έξτρα τις γιορτές, για να κάνει τους κρατούμενους, ανεξαρτήτως υπηκοότητας, να αισθανθούν σαν να βρίσκονται στο σπίτι τους. Είναι ημέρες γιορτών και προσπαθούν και αυτοί από την πλευρά τους και στον βαθμό που μπορούν σε κάνουν να αισθανθείς αρκετά οικεία», ανέφερε αρχικά ο πρώην καλαθοσφαιριστής, για να σταθεί στη συνέχεια για την αθλητική του ζωή, που συνεχίζει εντός των φυλακών. 
 
«Είμαι από τους τυχερούς γιατί στην πτέρυγά μου έγινε πρόσφατα ένα ειδικό δάπεδο μπασκέτας και είναι σαν να βρίσκομαι στο γήπεδο και να παίζω. Πρέπει να ευχαριστήσουμε και τη διεύθυνση, γιατί υπάρχουν επίσης και αθλητικές όπως και εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Πράγματα τα οποία ίσως έξω κάποιος δεν μπορεί να τα κάνει. Με την υποστήριξη και καθοδήγηση των ανθρώπων που γνωρίζουν το αντικείμενο, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και μαθαίνεις ορισμένα πράγματα. Έτσι, βγαίνοντας έξω δεν θα νιώθεις ότι είσαι εκείνος ο δακτυλοδεικτούμενος φυλακισμένος. Αυτό είναι καθαρά έργο και επίτευγμα της διεύθυνσης των φυλακών και όποιος θέλει να το ακολουθήσει θεωρώ ότι θα έχει εύκολη επανένταξη στην κοινωνία, όποτε καταφέρει να αποφυλακιστεί».
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Η μεγαλύτερη τιμωρία, η στέρηση του μωρού μου… Δεν ήμουν στο πρώτο του ποίημα» 
 
«Ό,τι έκανε έξω ο κάθε κρατούμενος, μπορεί να το κάνει και μέσα...»
 
Εάν υπάρχει διαφορά από την προηγούμενη φορά που φυλακίστηκε, ο Ντένης Κωστέκογλου επεσήμανε ότι είναι χαοτική η διαφορά με αυτό που βίωσε προηγουμένως, καθώς οι συνθήκες διαβίωσης άλλαξαν προς το καλό. «Είναι από τη μέρα στη νύχτα η διαφορά. Αυτό που έχω βιώσει πριν από τέσσερα χρόνια, είναι αρκετά διαφορετικό. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι καλύτερες, το φαγητό, η ψυχαγωγία και η εργασία ακόμη του κρατούμενου είναι αρκετά βελτιωμένα. Δεν απουσιάζει τίποτα ουσιαστικά από τον κάθε φυλακισμένο, εκτός από την οικογένειά του. Ότι έκανε έξω ο κάθε κρατούμενος, μπορεί να το κάνει και μέσα. Αυτό κιόλας δεν είναι εύκολο γιατί δεν είμαστε ούτε 10 και 20 κρατούμενοι αλλά μια μεγάλη μάζα ανθρώπων και έχεις να κάνεις με πλήθος ατόμων διαφορετικών χαρακτήρων και αυτό είναι επίσης, το πιο δύσκολο».
 
Η απουσία της οικογένειας στις γιορτές και ο τρόπος διαβίωσης στο κελί
 
Όπως όλοι οι άνθρωποι σε κάθε άκρη της γης θέλουν να βρίσκονται με τις οικογένειές τους τις γιορτινές ημέρες, έτσι και ο κάθε κρατούμενος έχει ανάγκη τα δικά του πρόσωπα. «Ασφαλώς και μου λείπει η οικογένειά μου, όπως σε όλους, τέτοιες μέρες. Από τη στιγμή όμως που βρίσκεσαι εδώ, αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου για κάτι που έκανες και από εκεί και πέρα ζεις με αυτό που έκανες και προσπαθείς κάθε μέρα να περνάς τον χρόνο σου, έτσι ώστε να έρθει σιγά σιγά η επανένταξή σου στην κοινωνία. Και δεν είναι μόνο για μένα, αλλά για τον οποιονδήποτε», υπογράμμισε φανερά συγκινημένος ο Ντένης Κωστέκογλου, για να προσθέσει στη συνέχεια ότι, «όποιες γιορτές και να είναι, είτε πρώτες, είτε δεύτερες, είτε τρίτες, όταν είσαι μακριά από την οικογένειά σου και τα παιδιά σου είναι δύσκολο. Πρέπει όμως να μάθεις να ζεις με αυτό. Ο τρόπος όμως που το ζούμε στις φυλακές, δεν έχει να κάνει και αρκετή διαφορά με τον έξω κόσμο, αφού η διεύθυνση φροντίζει να μάς παρέχει όλα τα απαραίτητα. Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι η έλλειψη των δικών σου προσώπων, παρόλο που δίνεται επίσης η ευκαιρία μέσω των επισκέψεων να περάσεις έστω λίγη ώρα με δικά σου άτομα».
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δειτε Επισης

Το Mall με τις αντίκες που πηγαίνει από γενιά σε γενιά από το 1978 και κρατά ζωντανή την ιστορία
«Δεν μιλούσα, δεν περπατούσα, με έκαναν μπάνιο… Πλέον είμαι συνεχώς στο σπίτι»
«Ίσως το πρωί να μην μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι, να έχει πόνους σε όλο το σώμα»
«Δεν χρειάζονται πολεμικά ανακοινωθέν, ''έχασε ή νίκησε'' τη μάχη ένα παιδί… Γιατί κατάφεραν να αγωνιστούν»
Αυτός ήταν 28 και εκείνη 17... «Ερωτευμένοι για 62 χρόνια, η αγάπη μας δεν φθάρηκε ποτέ»
Η σοπράνο που τραγουδά για σαράντα χρόνια στη Σχολή Τυφλών-«Εάν δεν ήμουν εδώ, δεν ξέρω τι θα έκανα»
Ποιος είναι ο twenty three; Ο Κύπριος καλλιτέχνης του δρόμου που συνδυάζει το παλιό με το σύγχρονο
Ο ράφτης στην παλιά Λευκωσία που επιμένει παραδοσιακά-Η τέχνη του κουστουμιού και η γνωστή πελατεία
Το... κρυμμένο μουσείο της Coca Cola του Μάριου στην Ακρόπολη-«Ζούμε για το “82” και μία Coca Cola»
Η αυτοδίδακτη ζωγράφος που διατηρεί μαγαζάκι με χειροποίητα στην καρδιά του Παλαιχωρίου (pics)