Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος: H συνταρακτική ιστορία του Jamie Tregaskiss

«Πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σε αυτό». Ο Jamie Tregaskiss βρήκε τον εαυτό του να πέφτει σε ένα «ποτάμι», βαθύ και σκοτεινό. Η επιθυμία του όμως να εκπληρώσει το μεγαλύτερο όνειρο που είχε στη ζωή του, δεν τον άφησε να «βυθιστεί».

Ο Jamie ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από εφτά χρονών και αμέσως είχε κατασταλλάξει στη πορεία που ήθελε να πάρει η ζωή του. «Όλα ήταν ποδοσφαίρο», δηλώνει ο ίδιος για την παιδική του ηλικία. Ανάμεσα στα συνομήλικα παιδιά της περιοχής του, αυτή η φιλοδοξία δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Ο ονειροπόλος όμως, εκτός από φιλοδοξίες είχε και ταλέντο. Αγωνιζόμενος στη δεξιά πλευρά του γηπέδου ως εξτρέμ, τον χαρακτήριζε η εκρηκτικότητα και η ταχύτητα, που σε συνδυασμό με την τρομερή του έφεση στο σκοράρισμα τον έκαναν να ξεχωρίσει αμέσως. Μέλος της ακαδημίας Hattersley FC, κεντρίζει το ενδιαφέρον αρκετών scouts, μεταξύ των οποίων και άνθρωποι της Manchester City. Αν ο στόχος του νεαρού Άγγλου ήταν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τότε σίγουρα «περπατούσε» σε σωστό δρόμο. Κι όλα αυτά, ενώ δεν ήταν καν έντεκα ετών.

Όλα τα παραμύθια όμως, έχουν ένα «δράκο», μια «κακιά μάγισσα» που πρέπει να εξοντώσεις για να φτάσεις στην «ουτοπία» και για να το καταφέρεις αυτό, χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από απλή θέληση. Μετά από έναν αγώνα, όταν ο Tregaskiss ήταν πλέον δεκατριών, ένιωσε μια ενόχληση στο αριστερό του πόδι. Τα συμπτώματα δεν ήταν ανησυχητικά, ένας έντονος πόνος στο γοφό που τον δυσκόλευε στο τρέξιμο. Ο ίδιος θεώρησε ότι ήταν ένας συνηθισμένος τραυματισμός, που απλά θα του στερήσει μερικές ώρες προπόνησης από το άθλημα που λατρεύει. Η αλήθεια είναι όμως, ότι μερικές ημέρες αργότερα το πρόβλημα δεν είχε υποχωρήσει, με αποτέλεσμα ο Jamie να ξεκινήσει φυσιοθεραπείες. Κάπου εκεί τα πράγματα άρχισαν να δείχνουν πιο σοβαρά, καθώς η κατάσταση δεν βελτιωνόταν, ενώ στις ακτινογραφίες που υποβλήθηκε δεν εμφανίστηκε κάτι που να μπορέσει να εξηγήσει τη κατάσταση.

Η απάντηση εντέλει, προήλθε από μια αξονική τομογραφία και ήταν το χειρότερη δυνατή. Όταν ο έφηβος Jamie άρχισε να υποφέρει από περίεργη κόπωση και παντελώς ασυνήθιστο χάσιμο βάρους, η μητέρα του τον πήγε για εξετάσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν μια «σκιά» γύρω από τη λεκάνη του και μετά από βιοψία αποδείχθηκε ότι ο Jamie έπασχε από οστεοσάρκωμα, μια σπάνια μορφή καρκίνου των οστών. Σύμφωνα με το φιλανθρωπικό ίδρυμα Children with Cancer, μόλις 30 παιδιά το χρόνο «χτυπιούνται» από αυτήν την ασθένεια. Αναπόφευκτα, για να περιορίσει τον όγκο ξεκίνησε κύκλο χημειοθεραπειών, ο οποίος κράτησε τρεις μήνες. «Ως εκείνο το σημείο το είχα πάρει αρκετά καλά, γιατί δεν είχα καταλάβει τι ακριβώς είχα. Ήμουν απλά ένα παιδί που απολάμβανε τις ημέρες χωρίς σχολείο», υποστηρίζει ο ίδιος.

Δυστυχώς για εκείνον ωστόσο, ο μόνος τρόπος για να ξεφορτωθεί τον όγκο και να μην επιτρέψει στον καρκίνο να επιστρέψει ήταν ο ακρωτηριασμός! Ένας έφηβος με «ποδοσφαιρικά όνειρα», έπρεπε να πάρει την απόφαση μεταξύ του να χάσει τη ζωή του ή το πόδι του. Χωρίς ουσιαστική επιλογή, υποβάλλεται σε επέμβαση δύο εβδομάδες αργότερα. «Ένιωσα καταρρακωμένος. Μέχρι εκείνο το σημείο πίστευα ότι δε θα μπορούσα να παίζω ποδόσφαιρο, μόνο για όσο κρατούσε η θεραπεία. Ξαφνικά, έμαθα ότι δε θα έπαιζα ποτέ ξανά!», θα δηλώσει σε συνέντευξη μερικά χρόνια αργότερα.

Το στάδιο της ανάρρωσης από την επέμβαση εξοντωτικό. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχολογικά. Εκείνη τη περίοδο, ο μικρός θα γνωρίσει στο νοσοκομείο έναν ακόμα ασθενή που έχει χάσει το πόδι του, τον Martin Heald. Αυτός θα μιλήσει στον Jamie για το ποδόσφαιρο ακρωτηριασμένων ή όπως ονομάζεται στα αγγλικά amputee football και θα του προτείνει να επισκεφθεί μια προπόνηση της Manchester Amputee FC για να γνωρίσει το άθλημα. Έτσι κι έγινε! Το ποδόσφαιρο για ακρωτηριασμένους είναι ένα πολύ δύσκολο και επίπονο άθλημα. Ομάδες των εφτά ατόμων αγωνίζονται για δυο ημίχρονα των 25 λεπτών (μερικές φορές και 15′), χρησιμοποιώντας πατερίτσες. Για να αντιληφθεί κανείς τη δυσκολία, αρκεί να προσπαθήσει να κάνει μερικά μέτρα στο ένα πόδι με πατερίτσες. Ίσως μοιάζει απλό, αλλά φανταστείτε μετά πως είναι να τρέχεις, να κλωτσάς τη μπάλα χωρίς να πέφτεις, να πηδάς για κεφαλιά και να προσγειώνεσαι σε ένα πόδι.

Παρ’ όλες τις φαινομενικές δυσκολίες ο Tregaskiss δεν έμεινε μόνο στην επίσκεψη. Μόλις ένιωσε ότι το σώμα του ήταν στη σωστή κατάσταση, αποφάσισε να ξεκινήσει προπονήσεις με την ομάδα του Manchester. Μάλιστα, λόγω του ότι ο ακρωτηριασμός του ήταν σε πολύ ψηλό σημείο στο πόδι, δε του επέτρεπε να χρησιμοποιήσει προσθετικό πόδι στην καθημερινότητα του. Αυτό το γεγονός, τον είχε οδηγήσει στο να συνηθίσει της πατερίτσες και μερικούς μήνες μετά να παίζει ποδόσφαιρο με αυτές. «Ήταν τόσο κουραστικό στην αρχή και μου πήρε λίγο καιρό να προσαρμοστώ σε ένα τελείως διαφορετικό σπορ. Ξεκίνησα να κλωτσάω τη μπάλα σε πάρκα με τους φίλους μου, ώστε να συνηθίσω τις πατερίτσες και νομίζω τα κατάφερα αρκετά καλά».

Κάτι παραπάνω από ένα χρόνο χωρίς να έχει ακουμπήσει μπάλα μετά τον τραυματισμό του, ο άτυχος Άγγλος ερωτεύτηκε ξανά! Και δεν είχε να κάνει μόνο με το άθλημα, αλλά και με τους ανθρώπους που γνώρισε εκεί. Καινούργιοι φίλοι, οι περισσότεροι μεγαλύτεροι σε ηλικία, ο καθένας με μια διαφορετική ιστορία. Μπορεί τέτοιες ιστορίες για ανθρώπους που έχουν χάσει κάποιο άκρο, να μη γίνονται ευρέως γνωστές, αλλά όπως έχει εκμηστηρευτεί ο Jamie, στο χώρο του ποδοσφαίρου για ακρωτηριασμένους θα βρει κανείς άτομα που έχουν χτυπηθεί από κάποια ασθένεια, όπως ο ίδιος, ή ήταν θύματα τροχαίου ή ακόμα και βετεράνους -τραυματίες- στρατιώτες.

Η επαφή του με το ποδόσφαιρο ήταν σαν να μην είχε περάσει μια μέρα. Δεν ήταν απλά καλός, ήταν ένα «φαινόμενο». Τα στοιχεία που χαρακτήριζαν το στυλ παιχνιδιού του ήταν ακόμα εκεί. Η ταχύτητα, η τεχνική, η έφεση στο σκοράρισμα! «Χρειάζεται πολύ περισσότερη ενέργεια από το κανονικό ποδόσφαιρο, αλλά προσπαθώ να αγωνίζομαι όπως παλιά, ντριπλάροντας αντιπάλους και κινούμενος συνεχώς μέσα στο γήπεδο». Όπως ήταν φυσιολογικό, τα κατορθώματα του «χτύπησαν» άλλη μια φορά τη πόρτα της Manchester City.

Οι «Πολίτες», μέσω του ιδρύματός τους City in the Community, θα συνεργαστούν με τη Manchester Amputee, βοηθώντας την να φτάσει σε ένα σχεδόν επαγγελματικό επίπεδο. Δωρεά αγωνιστικών εμφανίσεων, παραχώρηση προπονητικών εγκαταστάσεων, ακόμα και προώθηση της ομάδας μέσω διαφημίσεων, είναι μερικά από τα οφέλη που αποκόμισαν. Όσο για το «αστέρι» της ομάδας, το όνειρο του έγινε πραγματικότητα. «Τρελαμένος» με το Manchester, δεν έδειχνε προτίμηση μεταξύ των δυο μεγάλων ομάδων της πόλης, λατρεύοντας και τις δυο το ίδιο. Ήρθε η στιγμή να φορέσει τα «χρώματα» της μιας, φτάνοντας στο σημείο να προπονείται στο ίδιο μέρος με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως οι Sergio Aguero, Kevin de Bruyne και  Raheem Sterling. «Λατρεύω να φοράω τη φανέλα και να προπονούμαι πλέον σε υψηλού επιπέδου εγκαταστάσεις. Νιώθω σαν πραγματικός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής».

Σήμερα, ο Tregaskiss θεωρείται ένας από τους καλύτερους ακρωτηριασμένους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, αποδεικνύοντας μάλιστα ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα με ένα πόδι, από ότι πολλοί άλλοι με δυο! Οι περισσότερες ενέργειες του κάνουν το γύρω του διαδικτύου, με πολλά γκολ του να γίνονται viral. Βέβαια, εκτός από τις εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα με τη φανέλα της City, είναι μέλος και της Εθνικής της Μεγάλης Βρετανίας. Έχει συμμετάσχει σε μια πληθώρα τουρνουά, ανάμεσα στα οποία, το Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ακρωτηριασμένων. Ενώ μεταξύ άλλων έχει αντιμετωπίσει και την δικιά μας αντίστοιχη εθνική σε φιλικό. Ο ίδιος θέλει να πιστεύει ότι το σπορ αυτό θα αποκτήσει περισσότερο φίλαθλο κοινό, γιατί όχι να φτάσει και τη δημοτικότητα του κανονικού ποδοσφαίρου. Σίγουρα απέχει πολύ από τη πραγματικότητα αυτό, αλλά για ένα παιδί που στα 13 του χρόνια βρέθηκε «με το ένα πόδι» κοντά στο θάνατο και σήμερα απολαμβάνει τη χαρά του να κάνει αυτό που αγαπάει, μάλλον δεν είναι τίποτα απίθανο.

Κι αν με ρωτάτε, μάλλον δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για το άθλημα από τον ίδιο τον Jamie. Έναν ποδοσφαιριστή που όσα κι αν καταφέρει δε θα γίνει ποτέ πρωτοσέλιδο σε κάποια εφημερίδα, δε θα γεμίσει με αφίσες τοίχους μικρών θαυμαστών. Όμως, δε θα πάψει ποτέ να είναι ένας ήρωας της καθημερινότητας, όπως αρκετοί ακόμα άνθρωποι στο κόσμο που έχουν κάποιο πρόβλημα αναπηρίας και δεν το βάζουν κάτω. Αδιαμφισβήτητα αποτελεί μια έμπνευση, με όλη τη σημασία της λέξης, για να μη τα παρατάς ποτέ, ακόμα και αν οι πιθανότητες είναι εναντίον σου!

Πηγή: eyap.gr