Του χρόνου θα κριθεί ο Τραμετσάνι

14:25 - 18 Μαρτίου 2019

Δικηγόρος του Τραμετσάνι δεν είμαι, αλλά όπως σημείωσα και την περασμένη βδομάδα, θεωρώ λίγο άδικη την σκληρή κριτική που δέχεται, ακόμα και μετά από μεγάλες νίκες, όπως στο Τσίρειο. Είναι υπερβολικό να λέγεται πως ο ΑΠΟΕΛ παίζει στα κουτουρού, χωρίς πλάνο και άλλες τέτοιες ανοησίες.
 
Πιάνοντας δουλειά στον Αρχάγγελο ο Ιταλός αποφάσισε πως θα έπαιζε ένα αμυντικογενές σχήμα, βάσει του ρόστερ που βρήκε, επιχειρώντας να αξιοποιήσει πρωτίστως τον Αλ-Τάμαρι και μετά τον Νατέλ, δύο γρήγορους επιθετικούς. Το Γενάρη πήρε και το Βιντιγκάλ, που έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τους άλλους δύο. Επιμένει στο σχήμα αυτό και στα ίδια πρόσωπα, προσμένοντας πως τόσο η τακτική όσο και τα πρόσωπα θα ανταμείψουν την εμπιστοσύνη του. Κάτι τέτοιο έγινε με τον Αλ-Τάμαρι στο Τσίρειο: ο Ιορδανός ήταν ντεφορμέ και θα μπορούσε να κάτσει στον πάγκο, όμως αυτό θα του έσπαγε την ψυχολογία. Αντιθέτως, ο Τραμετσάνι τον στήριξε, γνωρίζοντας πως με 1-2 σλάλομ μπορούσε να αλλάξει την ιστορία. Έτσι και έγινε.
 
Η τακτική του Τραμετσάνι
Ο Ιταλός έπαιξε στο Τσίρειο με 3-4-3 που στην άμυνα γινόταν 5-4-1. Έκλεινε στο μισό γήπεδο όπου πίεζε ασφυκτικά, ψάχνοντας χώρο για αντεπιθέσεις. Με τον τρόπο αυτό εξουδετερώνει το μεγαλύτερο ατού του Απόλλων, το παιχνίδι στο ανοικτό γήπεδο. Οι κυανόλευκοι δεν έκλεισαν καλά τους χώρους όταν προηγήθηκαν και κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος στο 1-1, δείγμα της χαμηλής αυτοπεποίθησης που τους ακολουθεί στα παιχνίδια με τον ΑΠΟΕΛ, μετά τον χαμένο τελικό πρωταθλήματος πέρσι στο ΓΣΠ.
 
Πρέπει να σημειωθεί πως ο Τραμετσάνι δίνει μεγάλη έμφαση στη φυσική κατάσταση γι αυτό και επιλέγει παίκτες που δίνουν το 110% στην προπόνηση, αδιαφορώντας για το όνομα αυτού που μένει εκτός (πχ Ντε Βινσέντι), ενώ προτιμάει τους πιτσιρικάδες (γι αυτό μπαίνει ο Βιντιγκάλ). Πρέπει όμως να γραφτεί και το unfair προς το Μοράις, αφού δεν είναι όμορφο ο εμβληματικός αρχηγός να μπαίνει για μερικά δευτερόλεπτα.
 
Πρώτα η ομάδα
Παραλαμβάνοντας μια χαοτική κατάσταση στον Αρχάγγελο το φθινόπωρο, διέκρινε κάποιες καλές μονάδες και έφτιαξε μια σουλουπωμένη ομάδα γύρω από αυτούς, που παίζει με έναν συγκεκριμένο, αμυντικογενή τρόπο βάζει την ομάδα και την πειθαρχία πάνω απ’ όλα: έδειξε και με τον Ενσούε ότι όσο σημαντικός και αν είναι ένας παίκτης, αν δεν βάζει τον εαυτό του κάτω από την ομάδα, δεν έχει θέση στ’ αποδυτήρια.
 
Μια ομάδα με αδυναμίες, που μπορεί να βολεύεται όπως παίζει ο Απόλλων και να τον κερδίζει, όμως μπορεί να χάσει από ΑΕΚ, Ν. Σαλαμίνα, Ομόνοια κοκ. Είναι γι αυτό που το πρωτάθλημα έχει δρόμο  ακόμα.
Εν κατακλείδι, όπως έγραψα και την περασμένη  βδομάδα, ο Ιταλός ούτε μάγος είναι, ούτε καταστροφέας. Στη νέα σεζόν είναι που ο Τραμετσάνι θα κριθεί εάν μπορεί να φτιάξει μια λίγο πιο επιθετική ομάδα – την ιταλική αμυντική νοοτροπία αποκλείεται να την αλλάξει -  που να παίζει και καλύτερη μπάλα.
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22