Με επίκεντρο το Κυπριακό διασταυρώνουν τα ξίφη τους οι δύο βασικοί «υποψήφιοι» στις παράνομες «προεδρικές εκλογές» της 19ης Οκτωβρίου στα κατεχόμενα, Ερσίν Τατάρ και Τουφάν Ερχιουμάν. Μεταξύ των δύο υπάρχει ευδιάκριτη διαφορά προσέγγισης και φιλοσοφίας, με τον Ερχιουμάν να επιθυμεί την επιστροφή στις συνομιλίες για μία ομοσπονδιακή λύση, παρά το γεγονός πως θέτει περίεργες προϋποθέσεις, όπως χρονοδιαγράμματα, και την πλευρά του Τατάρ να αρνείται πεισματικά, εμμένοντας στην πολιτική για συνεργασία «δύο κρατών».
Πέραν του Τατάρ και του Ερχιουμάν, υπάρχουν άλλοι έξι υποψήφιοι, οι οποίοι, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχουν κάποια πιθανότητα «εκλογής», εξού και όλη η προσοχή είναι στραμμένη στους δύο. Πρόκειται για τους Οσμάν Ζορμπά του Σοσιαλιστικού Κόμματος Κύπρου και τους ανεξάρτητους Αρίφ Σαλίχ Κιρντάγ, Αχμέτ Μποράν, Μεχμέτ Χάσγκιουλερ, Ιμπραχίμ Γαζιτζί και Χουσεϊν Γκιουρλεκτάρ. Ως ανεξάρτητος κατέρχεται και ο Ερσίν Τατάρ, ο οποίος πέραν του Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP) έχει την στήριξη και άλλων κομμάτων, ενώ ο Ερχιουμάν κατέρχεται ως «υποψήφιος» του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (CTP).
Θεωρητικά η «προεκλογική εκστρατεία» επίσημα ξεκίνησε την Τρίτη και θα διαρκέσει μέχρι τις 18:00 της 18ης Οκτωβρίου. Η «νομοθεσία» των κατεχομένων απαγορεύει την χρησιμοποίηση της «σημαίας» του ψευδοκράτους και της τουρκικής σημαίας στο «προεκλογικό» υλικό. Ενδιαφέρον θεωρείται το γεγονός πως απαγορεύεται, επίσης, η χρήση της αραβικής γραφής, καθώς και θρησκευτικών εκφράσεων, γιατί παραπέμπει ευθέως στον κεμαλικό χαρακτήρα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια διαβρώνεται από τους ισλαμιστές στην Άγκυρα. Υπενθυμίζεται ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ, με την ίδρυση του τουρκικού κράτους, πέραν της επιβολής της κοσμικότητας, είχε προωθήσει και την αντικατάσταση του αραβικού αλφαβήτου που χρησιμοποιείτο κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με το λατινικό, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει την Τουρκία ως κομμάτι της Ευρώπης.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο «προεκλογικός» στα κατεχόμενα έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες και έχουν ήδη διαφανεί όχι μόνο διαφορές ιδεολογικού ή πολιτικού χαρακτήρα, αλλά και διαφορές στην προσέγγιση. Ο Τουφάν Ερχιουμάν είναι μακράν ο πιο κοινωνικός υποψήφιος. Σε αντίθεση με τον Ερσίν Τατάρ, που παρουσιάζεται απόμακρος, και προτιμά να απευθύνεται στο κοινό του κυρίως μέσω των ΜΜΕ παρά με άμεση επαφή, ο Ερχιουμάν κατεβαίνει πραγματικά μέσα στον κόσμο. Γυρίζει από χωριό σε χωριό, κάνει «ττόκες» σε καφενέδες και επιδιώκει την διαπροσωπική σχέση, που φαίνεται να είναι και το ατού του. Αντιθέτως, ο Τατάρ ήταν ανέκαθεν απόμακρος και προτιμά να χτίζει στο υφιστάμενο «προεδρικό» του προφίλ. Για παράδειγμα, αναμένεται να εκμεταλλευτεί τις επαφές του στη Νέα Υόρκη αυτή την εβδομάδα, για να παρουσιάσει μία αρχηγική προσωπικότητα, προτάσσοντας εκ νέου την αδιαλλαξία του ενώπιον του ΓΓ του ΟΗΕ ως πολιτικό ατού.
Ήδη προνήγγειλε ότι θα «καταγγείλει» την ελληνική πλευρά στον Αντόνιο Γκουτέρες για μη συνεργασία στην αποναρκοθέτηση και την αντιμετώπιση πυρκαγιών και σεισμών και θα θέσει εκ νέου το ζήτημα των διώξεων σφετεριστών ε/κ περιουσιών στα κατεχόμενα. Επίσης, αναμένεται να υποστηρίξει πως είναι ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης που αρνείται να ανοίξουν νέα σημεία διέλευσης, επειδή θέλει δίοδο μέσω της νεκρής ζώνης.
Ο Ερχιουμάν, ως «υποψήφιος» της αντιπολίτευσης, προσπαθεί να αποδομήσει αυτό το προφίλ του Τατάρ, λέγοντας πως όχι απλώς δεν λειτουργεί αρχηγικά αλλά και ότι δεν προωθεί αποτελεσματικά τα συμφέροντα των Τ/κ. Επικρίνει τον Τατάρ και την ψευδοκυβέρνηση, λέγοντας ότι ήταν ο μόνος Τ/κ ηγέτης που δεν διαπραγματεύτηκε το Κυπριακό και δεν άνοιξε ούτε και ένα οδόφραγμα σε πέντε χρόνια. Σε πρόσφατες δηλώσεις του, αναφέρθηκε επίσης στο δημογραφικό, λέγοντας ότι ο αριθμός των παιδιών των οποίων η τουρκική δεν είναι η μητρική γλώσσα έχει ξεπεράσει αυτά που έχουν ως μητρική την τουρκική. «Η ‘χώρα’ έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που υπάρχουν ανάμεσα μας εκείνοι που δεν μπορούν να πάνε στην Τουρκία, εκείνοι που δεν μπορούν να περάσουν στον νότο και εκείνοι που δεν μπορούν να πάνε πουθενά στον κόσμο. Εδώ μας έχουν οδηγήσει όλες αυτές οι πολιτικές», είπε, ενώ ο Τατάρ πέρασε μεγάλο μέρος της πενταετίας του να υπόσχεται αναβάθμιση ή ακόμη και αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Η βασικότερη διαφορά στο Κυπριακό, βέβαια, είναι το γεγονός πως ο Ερσίν Τατάρ και οι υποστηρικτές του θεωρούν παρωχημένη οποιαδήποτε συζήτηση περί της ομοσπονδίας και προωθούν λύση «δύο κρατών», ενώ ο Ερχιουμάν εμφανίζεται πρόθυμος να διαπραγματευτεί εντός του συμφωνημένου πλαισίου. Ενδεικτικό, είναι, μάλιστα ότι ο πρόεδρος του Κόμματος Αναγέννησης και «υπουργός μεταφορών» των κατεχομένων, Ερχάν Αρικλί ζήτησε να αφαιρεθεί η λέξη ομοσπονδία από το «σύνταγμα» του ψευδοκράτους. Παρουσίασε, δε, τις παράνομες «εκλογές» ως δημοψήφισμα, με ερώτημα αν θα υπερασπιστούν το δικό τους «κράτος» ή θα επιστρέψουν στον «μύθο της ομοσπονδίας, που θα μας αφήσει στο έλεος των Ε/κ».
Ο ίδιος ο Τατάρ, λίγες μέρες πριν από την τριμερή της Νέας Υόρκης, υποστήριξε πως με το μοντέλο των «δύο κρατών» έχει «ματαιώσει» το σχέδιο για κατάργηση των εγγυήσεων και της παρουσίας του τουρκικού στρατού στο νησί. «Φυσικά, η ‘τδβκ’ θα αναγνωριστεί. Δύο ξεχωριστά κράτη, ο λαός, η δημοκρατία και η εξουσία θα αναγνωριστούν. Το ουσιαστικό στοιχείο είναι ο λαός και η Δημοκρατία της Τουρκίας. Δεν μπορούμε να περιοριστούμε στην πρωτοβουλία και την κρίση των άλλων», ισχυρίστηκε. Επανέλαβε, δε, πως μία συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με «δύο κυριαρχίες».
Ο Τουφάν Ερχιουμάν, αντιθέτως, για άλλη μία φορά απευθύνθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατά τη διάρκεια περιοδείας του σε χωριά τις προηγούμενες ημέρες, λέγοντας «ο Χριστοδουλίδης να είναι έτοιμος, η βούληση του τ/κ λαού για λύση θα βρίσκεται στο τραπέζι». Αυτό το έχει κάνει αρκετές φορές, διαμηνύοντας ότι η απραξία του Τατάρ θα λάβει τέλος εάν «εκλεγεί» ο ίδιος. Κάνει λόγο για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που είναι και το συμφωνημένο πλαίσιο, παρόλο που θέτει ως προϋπόθεση την εκ των προτέρων αποδοχή της πολιτικής ισότητας (η οποία γίνεται αποδεκτή), την ύπαρξη χρονοδιαγραμμάτων και την εξασφάλιση ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή στο στάτους κβο σε περίπτωση κατάρρευσης των νέων συνομιλιών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
